Alle inzendingen over Foto

Met een schuine knipoog naar het weemoed genererend relaxerend schoondicht van dj D, over een roebelszuipende pink Cadillac on the road, een relikwie uit het begin van de roemruchte swingende jaren zestig van de vorige eeuw, toen alles kon en alles mocht ...vervlogen jaren van weleer... ________________________________ KLATERGOUD Op mijn…

voor Elsbeth M. het blauw en wit van het land in de verte beschrijft de eeuwenoude mythes met de kracht van overlevering waarin je wel moet geloven geluk is hier aan boord gaan op weg naar dat betoverende eiland in gindse verte…

Mijn perspectief tussen het roestblad is een droomhuis aan de bosrand onderweg opgeraapt in de herfst Rijke kleuren in de zon strelen de houten huidschilfers van moeder aarde en ik wandel voorbij even hier te gast…

Behalve op die ene foto zag men haar nergens meer. Ten slotte zette men een naam bij haar portret. Mona Lisa…

Op een foto van jou op het strand te Oostende zag ik hoe droefgeestig jouw ziel was. Ik probeerde er madeliefjes in te strooien. Toen ik je op een foto met Kristien Hemmerechts zag badderen, was ik best jaloers, al gunde ik jou die uitspatting absoluut.…

Knooppunt Oudenrijn een turbineklaver ooit een klaverblad, een stuiver, een verkeersplein Knooppunt Oudenrijn jouw foto's imponeren vroeger zo mooi groen snel vermenigvulde het cementeren en begon het file-latijn Knooppunt Oudenrijn eind 1939 geboren je blijft ons nog lang beschoren maar als ik nu aan jou denk pak ik liever de trein…

Ze vallen op jouw foto tracht ze te drogen alles komt goed lijk jij te knipogen. Roze Lelies helder-rein-onbewogen sterk zijn zij die wij graag mogen.…

in zijn dromen keert hij schoten zoals destijds de laatste die hij tegenhield de bruin vetleren bal met veter pronkend op de schoorsteenmantel de foto van vergankelijkheid als herinnering in blessuretijd wanneer de man in het zwart de fluit naar zijn mond brengt weten wij hoe laat het is…

het eerst met Nieuwjaar kwam van Vroege Vogels een foto bericht van twee minnende kikkers die het gewoon met elkaar deden zonder duidelijke reden zowat in mijn gezicht later in de week benauwde mij het gevoel dat iemand met zeker doel schaamteloos meekeek en ja hoor na veel turen op de rug van het mannetje zag ik me daar een mug…

Het vuur van de open haard Brengt de warmte hier in huis Mijn eigen hout en eigen bank Maar voel me hier niet thuis Het lege bed als oude foto Van een kind met brede lach Met in zijn hand een waterijsje Op een warme zomerdag Maar zoals foto’s doen beseffen Gaat de tijd steeds veel te vlug Kon ik haar hart maar treffen Dan kwam ze, misschien…

Trieste blik en dito ogen die ik in de spiegel ontmoet Vraag me bij tijd en wijle af hoe dít zo nog langer moet Kracht verdwijnt uit mijn benen door de aarde geabsorbeerd Beslissing leek zo doordacht maar voelt nu zó verkeerd Schokken door mijn lijf door jouw foto op de schouw Liefste, geloof me als ik je zeg ik hou nog steeds heel veel…

besefte ik dat eenzaamheid veel dieper gaat dan een koude huivering in bed of missen van de daagse dingen praten over werk kater Janus van de buren boodschappen de standaard vraag wat zullen we vanavond eten zo voelt slechts alleen zijn wist ik bij het bemerken dat hij nu ook de namen van onze kinderen is vergeten * Foto…

Van jou en mij een foto in zwart/wit omdat het beter blijft dan onbetrouwbare kleur…

Zie hen daar Staan Mijn vader en mijn moeder Nog zoveel te doorstaan Op trap van het gemeentehuis Zovele stappen staan Ruim zestig jaren verder Zijn beiden er niet meer Vader werd slechts 51 En moeder nog dertig jaren meer Een foto uit de oude doos Van allebei mijn ouders Ik heb ze zelf zo niet gekend Maar 'k droeg hen in mijn hart…

Het licht niets meer betekende dan een kleurloze foto die over zou blijven.…

onder de vlierstruik van de oude woordhut luierden letters in het mulle zand overmoed en fierheid, hielden ze in stand omarmd door het woord dat de meester had benut het teken in ziel en vaandel gegrift zachte avondwind blies het verweerd signaal uiteen erf geëffend met wat sprokkelhout zonder grafsteen vergeelde foto in een album van schoolschrift…

Foto's Dick Voogd…

Hoe mooi het ook is, de witte sneeuwpracht, hoe schitterend het is, hoe prachtig de foto's die je maken kunt van die wonderschone witte wereld, ze is ook een vijand.…

Foto Dick Voogd…

Foto Dick Voogd…

je knipt vreemde bloemen uit het groen laat bladeren bloeien in de kleur van toen het licht is al geweest je speelt met schaduwen handen puzzelen de dag maar maken haar nooit af je verglijdt in tijd die haast vermijdt verslaapt het onderscheid in korte dromen het is weer kinderlente en je winter lijkt voorbij in foto's zoek…

Als ik de foto met een zucht terug leg in de la, zie ik mijzelf weer in Den Burg op een zonnig terras met een kop chocola. Terwijl de kinderen zich vermaken met een draaiorgel om de hoek laten ze zich een ijsje smaken en de orgelman speelt op verzoek.…

Hoe ruim ik op, als ik niet eens kan bellen, vragen of je onze foto nog wel wil? Dan blijft het eeuwig stil in huis en ben je niet eens weg, maar dood. Nee, als ik je verlies, dan hoop ik dat ik op mijn zakken sla, een poosje zoek en dan ineens bedenk dat jij allang gevonden bent door wie je liever ziet. Dan zal ik kunnen rusten.…

niet de jaren hebben je gewogen jouw ogen passeerden alle grenzen in een tijdloos open de enige bagage die jij altijd bij je had was de schat van een lach op de paspoortfoto in je tas waarbij iedereen toch even moest kijken om de intensiteit van a-live met de foto te kunnen vergelijken jou zien was altijd een stukje van je…

Koningen lieten hun portretten hakken in stenen wanden van tempels in het licht van de sterren herleefden hun hoofden koningen past eeuwigheid net als goden Wij krassen onze namen in basten van bomen, op toiletten, hangen foto's op om koste wat het kost te blijven blinde vlekken op blinde muren ------------------------------------ uit…

Ik kijk naar je foto en wacht op een "sein", "mam, wees niet bezorgd, ik heb het hier fijn". Dan pas kan ik slapen zonder een traan op mijn gezicht, te weten dat je het goed hebt daarboven in het licht.…

Je herkent een foto, een gevoel, in een persoon of je herinnert je alleen maar iets die dag bij een ontmoeting, een gesprek, de telefoon. Zo'n moment waarbij men soms een traan misschien maar moeilijk kan bedwingen. Want bij niets raakt men zo aangedaan als aan dierbare herinneringen.…

Je spreekt van vroeger op dit late uur als kalend behang en vergeet bijna te ademen Het gesprek stokt in een slok troebele nasmaak van oud zeer De pleziertjes van weleer zijn verdronken in een toevloed van teveel en te vaak De passie is niet meer dan een verfrommelde foto in een diep verborgen gevoel Waar de tijd zwijgend ons…

op de omslag van de bloemlezing 'het kind is de vader van de man' prijkt een foto van de dichter Wilmink ooit geschoten door Hans Vermeulen Wilmink in een kek suede jack in de bloei van zijn leven zo ook de kracht van de bundel liedjes gedichten en vertalingen persoonlijk lees ik de bundel nog altijd met veel genoegen maar tóch kan…

. --------------------------------------- Al jarenlang hangt hij de macho uit, Hij kan zich zelfs met beer en tijger meten, Dat laat hij aan de Rus door foto ’s weten, Maar al die tijd belazert hij de kluit. Verraders, beste Poetin, slapen nooit, Waarna men je dan voor de leeuwen gooit.…