voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.119):

De stilte aan de muur

Je spreekt van vroeger op dit late uur
als kalend behang
en vergeet bijna te ademen

Het gesprek stokt
in een slok troebele nasmaak
van oud zeer

De pleziertjes van weleer
zijn verdronken in een toevloed
van teveel en te vaak

De passie is niet meer
dan een verfrommelde foto
in een diep verborgen gevoel

Waar de tijd zwijgend
ons laatste afscheid vastlegt
in de stilte aan de muur

Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: Irmlinda de Vries, 15 mei 2011

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: afscheid

1
2
3
4
5

3.7 met 11 stemmen

696

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

kerima ellouise, 14 jaar geleden

wanneer adem verdrinkt, teveel en te vaak...rakend mooi neergezet!

jan haak, 14 jaar geleden

Vervreemding mooi neergezet.

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

Onuitgesprokenheid hangt als een beeldende stilte aan de muur.
Wederom weer prachtig Irmlinda!

vonken spatten, 14 jaar geleden

Knap dat je zo dicht bij dat gevoel kan komen!

sydhart, 14 jaar geleden

verfrommelde passie verborgen achter de stilte van de muur, een doembeeld voor wie lief heeft!
geweldig verwoord

AstridV, 14 jaar geleden

Prachtig gedicht, het afscheid in de stilte, heel rakend verwoord!

pama, 14 jaar geleden

Goed gedicht!

Martien Montanus, 14 jaar geleden

"verdronken in teveel en te vaak" pakkend mooi verwoord Irmlinda!

geeraardt, 14 jaar geleden

prachtig schrijnend dit...

Thomas Koppelaar, 14 jaar geleden

Dit gedicht gaat op voor veel stellen inderdaad ! Tragisch, maar al te vaak waar.

Geef je reactie op deze inzending: