Alle inzendingen over Gesloten

ik zie in jouw ogen mijn weg naar dromen aanschouw verdriet in tranen zo diep beheerst verlangen vragende ogen spiegel jezelf eindeloos diep waar verzonken hoop als stille wens zachtjes huilt in gesloten ogen…

hoorde hoe haar aria brak en in een waterval muziek naar beneden stortte nog was haar lied niet teneinde omdat tonen meanderden tussen oevers van kunst juist die weidsheid en rust bleek het juiste antwoord te zijn op de apotheose die opgebouwd was boven daar in het ijle waar nevels in speelse composities kierden uit nog gesloten…

ik zag je in muren verdwijnen door gesloten deuren weer verschijnen en altijd was er de warmte van je lach jij die niet hecht aan materie maar wel de werkelijkheid deelt in samen vormgeven en stemmingen beleven wetenschap leert ons de les hoe om te gaan met de rest van de schepping waar wij samen mee leven toch stapt…

zonder een bezwaar, vanavond Met je gesloten ogen dromen intens genietend van mijn hand zo laat jij het lief in je stromen zonder een greintje tegenstand…

Een ongelezen hoofdstuk van een gesloten verhaal ...over verloren geluk Ik heb de liefde lief. Het boek stil geopend de eerste bladzij beroerd ...je gezicht blozend…

Met ogen gesloten keer ik terug in mezelf luisterend naar romantische klanken ben ik van de wereld afgesloten Heen en weer wiegend Op de golven van de muziek ben ik in een andere wereld, wereld van de romantiek...…

Je hebt al vaak m'n hart gebroken, Je hebt me al vaak pijn gedaan. Daardoor is er iets in m'n hart gestoken, Dat voorlopig nog niet van plan is weg te gaan. Want elke keer weer opnieuw, Vraag ik mij af of je niet hebt gelogen. Daardoor ben ik nu een ontzettend schuw, Als blijkt dat ik opnieuw ben bedrogen. Vertrouwen doe ik al een tijd…

ik heb ze zien komen zachte lieve lijnen zonder elkaar te raken op weg naar verdromen klaar zijn de scherpe hoekigheden in splijtend uitstralen nu rest kwetsbaarheid in zacht ontvangen op het pad van verlangen naar nog meer lijnen die geborgen zijn verfijnen wij naderen geen cirkel zijn niet op zoek naar gesloten kracht maar openen…

Kunstmatige robots met gesloten ogen, maar ik staak! Door mijn herboren argusogen waarmee ik ontwaak Wil ik het wel geloven!…

Zij heeft haar rondingen gedeeld hij nam blauwe sneeuw uit haar hals tussen lakens van naakte nachten zekerheid geketend in geheimen er moet iemand anders zijn geweest hij die dronken speelde streelde met gesloten ogen van thuiskomen hij stapelt jaren zuigt het bloed van haar lippen vastgebeten in elkaar bang om uit elkaars gezicht te verdwijnen…

Mijn lichaam was ooit mijn huis, waarin ik me veilig voelde. Totdat jij de deur aanraakte, en steeds een stukje verder ging. Nu heb je zelfs de trap gevolgd, die leidt naar mijn gedachten. Lopend door de gangen laat jij me niet alleen. Al zou ik een hek bouwen om de muren van mijn huis Je blijft me achtervolgen, ook al is de deur op…

Bij eerste aanblik Geen twijfel, zelfs geen ogenblik Een oprijzende warme gloed Geef mij de moed Om voor jou jou alleen mijn zwierige dans op te voeren Maar helaas voor mij Was ik vergeten Dat je ogen gesloten waren…

getinkel met een hoge toon Luister naar de vrede om me heen Het lijkt hier zo gewoon Explosies van ruziënde personen De roodzwarte haat druipt van gezichten De onzichtbare pijn die ieder heeft Je durft er bijna geen woord over te dichten Elke dag zijn het nieuws en de kranten Vol van zichtbaar leed Van anderen die we toch niet kennen Onze gesloten…

Een luisterend oor waarom krijg je geen gehoor de deur blijft dicht je leven wordt ontwricht ze sluiten je buiten alleen omdat je je niet kunt uiten je bent voor hen een vreemde gast ze willen van jou geen last en hebben zeker geen tijd ze schitteren door afwezigheid eigenlijk is dit toch te betreuren dat dit in deze maatschappij nog kan…

Het licht dat schijnt uit je ogen heeft je verblind hoe anders zag je niet dat een ziel als ik schijnbaar liever in het donker zit?…

Grijp slechts in lucht als ik probeer je te begrijpen net buiten echt bereik draai je in cirkels raadselachtig om me heen tot ik uiteindelijk vlucht in eigen raadsels om jou heen we zijn alleen de cirkels zijn gesloten…

Een raar gevoel komt mij tegemoet Ik kan niet beschrijven wat het met mij doet Het maakt me verdrietig maar ook blij Het voelt zo gesloten maar ook zo vrij Ik snap niet wat ik hiermee moet Ik snap niet wat het met mij doet Ik ben nieuwsgierig maar ook bang Het is iets raars waar ik naar verlang Ik wil dat het ophoudt, ik wil dat het stopt Voordat…

mag ik in jouw kringetje ja we raken omdat de kinderen contactjes maken heb jij mijn cirkel al gezien huisje en wat extra’s misschien wij zijn erg gesloten er is geen tijd voor open alles kost nu eenmaal een vermogen jaja de buren ronden niet meer met elkaar zij en de kinderen wonen daar fijn dat we samen praten onze cirkels even…

het boek is gesloten ik moet jou laten gaan je leest nog voor maar ik kan je niet meer verstaan de bladzijde met letters vormen geen woorden meer zinnen zijn stuk ons levensverhaal is uit zijn kaft gerukt ik lees nog wat verder maar het boek boeit me niet meer…

In uren van gesloten ogen trekt een colonne van taferelen voorbij. Onder het verleden gebukt of gebogen, aan geen nieuw avontuur beginnen, alle demonen op rij, een mysterie waardoor niemand genas. Het verloren paradijs is alleen te herwinnen door los te laten wat ooit was.…

Leeg was ik Inwendig - Mijn toekomst Voorgoed gesloten Vastgeketend aan Mijn verleden Met een fataal Gebrek aan weemoed En de moed der wanhoop Streed ik zo hard ik kon Voor het laatste Restje leven Voor die nieuwe horizon Die 'k in me had En Goddank bereiken kon Met oprechte dank aan: alle behandelaars Universitair…

Gister is nu, vandaag is nu, morgen is nu slechts onderbroken door korte verhaaltjes uit een onvoltooid maar lang verleden tijd die zich blijven herhalen in het absolute nu als krassen op een oude langspeelplaat de bladzijden die ik nog graag met haar zou willen lezen zijn vastgeplakt en opgesloten in haar onvoltooide levensboek ik heb…

Elke dag keek ik achter de gesloten deur waar jouw verborgen hartstocht wachtte. nihil zicht door de sleutel in het slot met één versterkt droombeeld in gedachte. Het enigste kijkgaatje kon niets verzachten. het wonder voor een geopend boek een taal dat is geschreven en gedrukt met een cijfercode achter een gesloten doek.…

Regen, gesloten rolluiken; de stad slaapt nog – De eerste tramrit.…

Jouw gesloten lippen opende sprakeloze woorden in stilte toonde jij jouw temperamentvolle wereld je serene gelaat verbond jouw passionele hebzucht. Jouw gesloten lippen verzegelde je laatste gebaar dat zich illustreerde in kleuren van zonsondergang met het requiem vanuit de horizon in een ijle lucht.…

allemaal op vakantie lekker genieten ik als kat zijnde blijf thuis op het huis passen wat dacht je bazin in eigen huis oma brengt warm eten kabeljauw als toetje een ander soort heerlijke vis een avond wel een niet toch gemis mijnerzijds een kattebedankje lig op haar schoot voor jou oma een muisje griezelig wel…

het kost hem moeite dit allemaal op een rij te krijgen ware het niet dan toch waarschijnlijk zoiets vormt zich organisch, dus zonder agenda zwalkend tussen aangeharkte reservaten dat heeft iets bevrijdends, maar voorziet ook in beperkte huiver, want waar moet hij beginnen? dan telt hij de muren, altijd een even getal terwijl zijn beloften…

bijna nooit raak ik aan het gelijk hekkens en tekens in overvloed maar de deuren gaan niet open en bijna nooit heb ik recht hier te zijn ik verdwaal niet in mijn gedichten de beelden die ik mezelf inschep de verdwijnend' woorden zoals ‘liever’ en ‘eerder’ mezelf in het dicht plakkend in de metaforen die zichzelf opsluiten afgesloten van…

Het verzwijgen van het kriebelen in het merg, het fluisteren van goden geruststellend wreed, de toekomst wetend volmaakt als een cirkel met licht van een bloedrode maan Troost vinden in de zekerheid dat er een einde komt aan elke droom elk leven en de weg ernaar toe Het belangrijkste is, lichaam loslaten blijf bij je standpunt en zweef…

ik wilde niet dat je het zag de chaos in mijn ogen een seriemoordenaar misschien die gedachte kwam steeds boven een mes lag voor de hand ik zag het bloed al vloeien mijn stem is dan verlamd hij zal me eerst gaan boeien de kamer is te klein de deur moet open blijven mijn ontsnappingskans verkleint als de ramen zijn gesloten ik wil…