inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.346):

Gesloten deur.

Mijn lichaam was ooit mijn huis,
waarin ik me veilig voelde.
Totdat jij de deur aanraakte,
en steeds een stukje verder ging.

Nu heb je zelfs de trap gevolgd,
die leidt naar mijn gedachten.
Lopend door de gangen
laat jij me niet alleen.

Al zou ik een hek bouwen
om de muren van mijn huis
Je blijft me achtervolgen,
ook al is de deur op slot.

Schrijver: ZJ, 4 september 2006


Geplaatst in de categorie: lichaam

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 672

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)