Alle inzendingen over Gezien OR Dochters OR moeder

Was je mijn moeder, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn vrouw, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn dochter, ik zou van je houden en trots op je zijn Je bent niets van dat alles, je bent meer dan dat mijn lief en daarom zal ik van je houden en trots op je zijn.…

Ik heb mijn hele leven lang gezien geboren zijn met geitenwollen sokken nu weet ik dat ik er in zal sterven.…

iemand trekt met kalk een witte lijn op de muur rond jouw lijf je bent getekend zonder schaduw verdwijn je in het donker je houdt een lege koffer vast een beetje bevend stapt je rechterbeen in de stroming van de ongewisse tijd een kalkrestje rust gelaten op het verstrooide haar iemand ziet je…

familiegeluk is: vader meer dan 10, 10 biertjes op een dag, moeder meer dan 100, 100 decibels op de meter, een zoon en een dochter, ze hebben nooit anders geweten.…

Ik heb je nog zó gewaarschuwd, huilde de moeder tegen haar dochter die zwanger was En een gewaarschuwd mens telt voor twee, bromde de vader die altijd de juiste dingen op de verkeerde ogenblikken zei.....…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

een bruine beer wordt omarmd door het kind van Carla Bruni moeder en dochter maken het naar omstandigheden redelijk goed de Eurogrizzly speelt in Athene met brokstukken van Bonus en Malus…

Ik wil de dochter van een moeder zijn een kind aan een ouderlijk thuis als in een heugenis, waar ik morgen de herinneringen aan nog verder dan gisteren vergeet en daarna zal het vader zijn die altijd de krant las moeder de aardappelen schilde en iedere avond een appel zo voor het slapen gaan op de bank, samen nog even tv keken…

---------------------------------- Een sluier van onzichtbaar verenigd liefdesgevoel verbond moeders dood met het leven van haar dochter Cynthia te R. Moeder werd 61 (2005)…

daar sta je weer in die slome houding en dat eeuwige haar in je gezicht zelden een stommer wijf gezien je vader pist in pretparken als in een donkere steeg wat kon hij anders voor dochter krijgen daar ligt het toeval niet maar mijn hart breekt in een meer van tranen als je langs me kijkt…

Maar soms denk ik, ik wil geen sterretje, die zijn er al genoeg, ik zou zo graag mijn Moeder zien gewoon hier beneden op de grond en haar willen vragen wat of ze van haar dochter vond? Maar ja, mijn moeder is een sterretje, daar heel hoog aan de lucht. Ik kan haar niets meer vragen..…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Moeder gaf haar geest aan mij, en ik heb haar doorgegeven, aan mijn twee dochters, die ook Moeders zijn. De urn van mijn Moeder, heb ik zelf begraven, in ons familiegraf, waar wij samen, rusten gaan. Zo kan onze levensenergie, die ook levensliefde is, onmogelijk doven. Niet ontbinden. Zo wordt overlijden overleven.…

Na jaren dienstbetoon aan moeder aarde Verstrengeld met haar foliagebroeders Verbond van onbespoten nestenhoeders Die wijdvertakt in 't voorjaar dochters baarde Vereenzaamd tot verweduwde vrouw Holle Geofferd na een veiligheidscontrole…

De god, de vader en de zoon Hoezo werden we dat gewoon De moeder, dochter, de godin Van alle leven het begin De kerk die emancipeert Hoog tijd dat het tij eind'lijk keert!…

't Ging over veel: Onrust in jezelf zonen en dochters die niet veel familie hebben tegenwoordig, loslaten Over psychologen Over beleven en doorleven Vriendinnen en vrienden Over het huwelijk hoe ouderwets Over een moeder een zus en vroegere buren, over ouderworden ging het En facetimen Ja!…

Jij draagd je kettingen en merkt dat er niets anders wordt je hart is bevrozen en ik voel mensen begrijpen je niet zoals ik doe de dingen veranderen nooit er is een prijs te betalen ze laten je hart breken en willen je maken zoals jij niet bent het is tijd dat je loslaat want ooit gaat het barsten in dat mooie lieve…

wiegend in mijn buik ik voel je bewegen elke dag een beetje meer ieder trapje van jou maakt mij blij doet mij stralen geeft mij warmte en het gevoel wij zijn samen zo klein als je bent fragiel en teer schenk je mij vreugde telkens weer verlang ik vol liefde naar de dag van jouw geboorte ons samen zijn je kunnen ruiken zien en voelen…

zo heel verdrietig nu dank zij jou mijn dochter waar ik zo van hou gaf jij te kennen dat je me haat en nooit meer wil zien zelfs niet op straat moe gestreden als ik ben is er niets meer wat ik herken aan mijn kind mijn vlees en bloed en kwijn ik weg door hoe jij doet slaap ik pas na uren huilen kan dan even in mijn dromen schuilen…

optimisme lieve kind is waar je kracht en steun in vindt bij alles wat soms tegen zit heb je dat dan even niet stuur je je zelf met een kluitje in het riet hoop ik voor jou dat je dan heel snel merkt dat optimisme echt werkt wil ik je dit mee geven sta positief in het leven zonder stress angst en beven pas dàn kun je je grenzen verleggen…

Mevrouwtje, wil niet denken van uwe dochter kwaad. Wie kwaad denkt van uw dochter, die is een onverlaat. Daar 's boosheid in de klok die tikt, want klok die tikt is klok die pikt, voor 't schuldige geweten. Wat kwaad heeft toch deze dame gebrouwen, dat zij haar dochtertje niet kan vertrouwen? Zo kuis? Zó kuis?…

Ze scharrelkipt wat in haar tuintje zet vast de stoelen in de zon schept de gieter vol met water uit de houten regenton Ze geeft de planten naar behoefte een beetje minder een beetje meer beziet de bloemen vol met liefde wat zijn ze mooi en nog zo teer Ze hoort de ketel naar haar fluiten en zet een lekker potje thee haar dochter…

die kortgeleden haar moeder verloor.…

Op het Haagse Plein voor ons parlement post je elke maand een dag met een roze poncho aan Wat vrolijk dacht ik een kleurrijke parel die daar stevig staat omringd door je makkers Toen sprak ik je aan je moeder zit al jaren vast in een cel in Rwanda je kunt haar niet spreken Zij draagt er zo’n roze poncho het vrolijke gevangeniskostuum…

Was ik maar de dochter die ik nooit was De liefde die ik nooit gaf Was ik maar de moeder die kon geven Dat wat zij zelf nooit had gekregen En stel als, ik vraag me af Stel je voor, dat ik zo was Zouden dingen anders zijn? Zou duidelijk worden, ja, alles kwam door mij?…

Mijn moeder is een monument van leven van bewegen van geven van zorg van verzorgen van vast houden maar vooral van houden van Niet even maar al heel lang Soms heeft ze er een hard hoofd in niet in mij maar de dingen daar omheen daar krijgt ze soms een punthoofd van krijgt ze hoofdpijn, koppijn van Soms ziet ze er echt geen gat…

De baby meende moeder te plezieren Wanneer hij na de borst een boertje liet, Maar moeder wilde dit natuurlijk niet Sinds zij de spotjes had gezien van SIRE. “Het hoort niet zo dat je een boertje laat, Dus laat dat alsjeblieft!” zo zei ze kwaad.…

Een gebaar overbrugt de afstand tussen vader en dochter. Voor een paar seconden bestaat er geen schoolplein, geen hek, geen groep roepende moeders om kwart over drie. Ogen doen de rest. Het vest, de tas, ze vliegen door de lucht.…

Met blauwe veren Als een stralende zee Met glimmende veren Als de twinkelende blijde lichtjes in jouw ogen Met gekleurde veren Als een rijke moeder Op jou Je hebt een talent En ik ben er supertrots op dat je mijn dochter bent!…