Netgedichten

netgedicht (nr. 20.629):

Misschien had ik op mijn moeder geleken

Ik wil de dochter van een moeder zijn
een kind aan een ouderlijk thuis

als in een heugenis, waar ik morgen
de herinneringen aan nog verder dan gisteren
vergeet

en daarna
zal het vader zijn
die altijd de krant las
moeder de aardappelen schilde
en iedere avond een appel
zo voor het slapen gaan
op de bank, samen
nog even tv keken

ons gazon het groenst van de hele straat was
ik lachte, gierde zelfs brullen mocht
om het bloed op mijn knie
en tranen tussen twee handen werden afgeveegd
na een kus op het wang

gedragen, door twee
sterke armen naar de pleister
die geplakt werd
en altijd alle wonden heelde

opdat ik leerde
en het geloven
groeide, zelfs in liefde
maar bovenal wist

dat ik
het kind van mijn vader
dochter van mijn moeder
en ooit een moeder
voor het kind dat kind wil zijn

ben