Alle inzendingen over Gloeit

de avond gloeit nog even na een laatste haal aan de sigaret de wereld zucht en rekt zich loom weer is een dag voorbij maar niet voor mij, niet voor mij golvend lava versteent mijn vlucht de tijd tikt ongenadig verder als doornroosje laat me slapen honderd jaar respijt en dan maak me…

zie, het herfstlicht speelt met drie glazen vogeltjes in een huiskamer van binnenuit gloeit warme fonkelzomer even na…

als rode wijn boven de aarde uit gloeit de zon daar branden de wolken in nevel en licht drinkend uit de bron de wortels van de wijnstok nog voor de ondergang een glas vol zon dan wentelt de aarde zwaar en donker duisternis…

een vlinderziel gloeit achter gesloten ogen in rozenwolken…

duindoornbes gloeit geel in de laatste stralen licht geurt de wereld rond…

Ik zit alleen hier met de Pasen en ik zwem in mijn verdriet, het had een feestdag kunnen zijn maar dat is het uiteindelijk niet. Mijn allerdiepste gevoelens kan ik niet meer bij je uiten, het vreet aan mij van binnen, het wil zo graag naar buiten. Het vonkje dat er nog over is blijft bij mij veilig gloeien en ik hoop dat jij de brandstof…

Als het koud is Ver afgekoeld tot diepvries temperatuur En elk uur dat leven geeft toch verloren lijkt Want de wind is te lang guur Dan is het tijd om 't ijzer te smeden Niet in de hitte van de strijd In mijn hart smeulen vonkjes en liefde gloeit op die vlammend de kilte bestrijdt…

nee ik vervel niet meer geen nieuwe roze huid die jeugdigheid naar buiten uit scheur stukjes leven die ooit geluk hebben gegeven zo uit mijn vel het schoont verlost me van herinnering maar gloeit na als hel zo raak ik de kern voel me in genaakbaarheid zo ferm want ik ben gelukkig alle ballast kwijt…

Vanuit een trage schoep van lentewinden staan de bomen slapend, gras groeit in bewogen vlagen, passie gloeit in kippenvel wat over water rent tot aan een grens waarin de oever zich herkent, tekening van passie op de huid met scherpe naalden van weleer in duizend sterren, gekleurde lampioenen waarin liefde hoort, waarover helden…

Maar zie hoe oud en al een beetje dood de perelaar nog bloeit hij denkt er het zijne van zolang de zon maar op zijn knoken gloeit…

Wachten duurt zo lang Lang voor ik je weer zie Zie je graag Graag in mijn dromen Dromen en fantasie Fantasie over je lijf Lijf dat ik streel Streel met mijn vingers Vingers beroeren mijn huid Huid die gloeit Gloeit van verlangen Verlangen om jou te voelen Voelen in een innige kus Kus waarin we omarmen Omarmen waarop we nu…

Het gloeit nog, als de vlamme, Voor haar, die mij verliet; O, kon haar spottend lied Mijn hijgend hart verlammen… Maar ’t gloeit nog als de vlamme, Voor haar, die mij verliet. Wat blijft er mij nu over, De wanhoop of ’t plezier? Plezier door schuimend bier! Of smart door mingetover!...…

in mijn omgeving de rauwe werkelijkheid mijn warme thuis gloeit ik neem slechts één stap vooruit om de deur te openen…

Het vuur gloeit, maar heb het ontzettend koud. Gespannen ontwijk ik mijn ontspanning. In het donker doe ik mijn verplichting. Shit, niet nu, heb geen tijd voor een burn-out!…

hoe het kind wiegt en gloeit dag na dag verschuift het koper in kristal stolt mijn adem lomer en lomer dieper doorzichtig diep…

oogjes zien het levenslicht handjes pakken moeders lichaam een glimlachje tekent het geluk liefde gloeit tussen moeder en pasgeboren kind…

Ze gloeit, ik smelt (wij huid op huid). Ze wil dat ik mijn ogen sluit... Dan gaat een wereld voor me open.…

Liefde gloeit in stille dingen. Liefde leeft in woorden niet.…

Je gloeit, je rookt. Ik snuif en blaas. In de lucht verschijnt een waas. Dan ben je op, je hebt pech. Ik druk je uit, op de weg.…

Zijdelings gloeit rodondendron op. Zwaar ook weegt de onweersnacht op klamme schouders. Bladerruisen door de nevel dringt. Het huilen der honden. Het zweet.…

Mijn hart barst van geluk, niks geen gewonnen prijs, mijn hart gloeit van geluk, gewoon omdat ik "ben".…

De dag wil ik plukken elke dag weer Het doet me zeer de roos te plukken De roos die gloeit in laat najaarslicht Alleen in dit gedicht pluk ik haar voor jou En ik hoor: ........AU!…

en dan zingt mijn kind van het opstaan van de zon de wereld die wakker wordt van kabouters en nymfen die dansen in een sprookjesboek want alles is goed alles is Sinterklaas mijn kind heeft een lampje dat zachtjes gloeit in de nacht mijn kind is niet bang voor de dag…

ze is roze en korenblauw zacht en blij haar blik onderzoekt vraagt dan glimlacht ze een ster heb ik zelden zo zien schitteren alles rond haar gloeit als in het zeldzame licht van een avondschemering ze is Bo ze maakt me compleet…

haar gelaat gloeit rood de handen voelen warm gezicht iets naar hem opgeheven glinsterende ogen en een licht geopende mond, haar rug gestrekt tegen een dikke boom het verlangen naar hem is zo intens en groot…

het lijkt of het mij iets zeggen tracht Als voor mij..Dat speciaal berichtje dat ik toch niet alleen ben, vannacht Diep in mijn hart gloeit ’t verlangen naar onze gelukkige hereniging, ooit Dus ben ik voor sterven niet bang en geniet wijl jij je licht over mij strooit…

hoe haar passie nog altijd in me gloeit nog stroomt onder mijn verweerde huid zoals ze heimelijk in mijn takken kruipt mijn knoppen schuchter blozen doet zo blijf ik ruisen tot het licht verkort mijn blad verkleurt verwaait verdort…

zoele nacht vol bloemengeur zie hoe de nacht met sterrenlichten gloeit in diepe flonkerschijn rijpe muskadellen de muziek is van kristal de vlam van licht valt op zomergedicht vol van lust en leven…

Als een zilveren parel gloeit de zon nog even na met haar roodgouden licht dat glanst over een kalme zee Nog even en haar taak is volbracht dan verdwijnt ze en neemt haar glans mee achter de horizon in het donker van de nacht…

het drakenei gloeit in het woestijnzand Rode draak groeit krakend verbreekt het vurige wezen een weerbarstige wand zie, hoe vleugels zich vanzelf spreiden in gekende gebaren kinderen en dichters kunnen nog vliegen op rode draken…