Alle inzendingen over Gooise matras

Alles zoop en naaide, heel Europa was een groot matras en de hemel het plafond van een derderangshotel. En ik bedeesde jongeling moest nodig de reine berk bezingen en zijn bescheiden bladerpracht.…

Ik ben de vinger op je lens, De kapotte veer in je matras. Ik weet niet hoe het kan, Ik wou ook dat het anders was. Ik ben de vlek in je t-shirt, De losse veter van je schoen. Ik heb geen spijt van wat ik heb gezegd, Ik weet nu wat ik moet doen. Ik ben wie ik ben. Ik kwam en overwon.…

een schilder streek met verf en dik penseel witte windveren langs het hemeldak toen plots door de lucht vier veertjes dwarrelden afgeschud pluimage van luchtig gewicht opgeveerd uit kussen of matras samen maakten ze er het beste van dit licht reizend kwartet de regen draalde liet nog even op zich wachten…

waar weidevogels uit het niets met hun oorverdovend gekrijs de stilte vullen en rechts van mij treurig ogende preien en boerenkolen met hun uitgezakte permanentjes de spade vrezen scheurt plots de wind het hemels matras aan flarden zie ik schaduwen geboren worden tegelijk met het eerste lam daar is het tijd om mijn rug te rechten en…

ik deel je zon een simpele matras gewoon op het terras hoog wit schrijft verre reizen in het blauw ook in je ogen lijnen iets verbogen omdat de warmte trilt en jij mijn handen wilt om ons leven te bekijken de jaren vergelijken en te tellen wat er is verspild ik draai je om en kus met jou de toekomst vandaag is er alleen…

gepurgeerde dood en hij speelde voor lijk omdat hij er tijd voor had gefakete choreografie een stilettogevecht met de gevreesde Hein gekielhaald onder z'n matras terugkeer van het zompige luchtbed verstikkende overdaad van de slaap de geestrijke windschaduw in de wereldhaven van de schepping deed de aarde onder zijn bed kapseizen…

Dwarrelend als een verdord blad in de wind Is dit het moment dat ik mij zelf terug vind Lig ik kleurloos droog op mijn oude matras Reeds afgestorven alsof ik er nimmer was Laat mij de rust het enige wat ik u vraag Laat mij verteerd liggen door insecten belaagd Zo ik rottend verdroogd tot as ben wedergekeerd Heb ik niets maar dan ook niets…

Nachten ontwaak ik alleen uit een droom en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid zonder jouw lig ik wakker op een koud matras totdat ik mijn ogen sluit en je stem zacht kan horen.…

veld van lavendel op een pindakaasvloer of op een tapijt van porseleinen zonnebloempitten neerstrijken op vloeiende vloeren van blauw roze en perzik of op het witte tapijt lig je graag op een met zout bestrooide vloer of land je liever op gebroken vensterglas het is een kunst om de beste bodem te vinden als je matras…

aan het plafond kleven vergeelde memo’s kleine etters die hem van rust beroven vanuit de hoogte blijven de parasieten plakken als vileine ongenode gasten balancerend op het matras trekt hij de rovers van het plafond smijt ze onder bed je moet slapen prevelt hij iedere nacht door zijn wimpers ziet hij dezelfde gele briefjes…

van dubbeltje naar kwartje- Vele Gooise vriendinnen Belanden in zijn bed Kreunen steunen En fluisteren vol sentiment -Oooh Adam ik heb een mankement mijn oren staan wat wijd Schatje ik wil je voelen Jij weet wat vrouwen bedoelen En Oooh Mijn lipjes zijn zo dun Oooh lieverd Kijk in de spiegels aan `t plafond Mijn borsten Vroeger bolrond…

wakker worden in een vreemde kamer de dingen staan niet op hun plaats het bed ruikt anders, ziet er eigenlijk bijzonder wantrouwen wekkend uit de hardheid van de matras onbekend rijgen vragen zich alleen maar aaneen de weg naar terug lijkt afgesloten van buiten klinkt onbekend geluid antwoorden worden nog niet gegeven op de muur…

voorbij stille dagen leg ik mijn liefde te rusten wijl de dood zit te wachten vretend aan mijn enkels als de zon akkers wakker schudt ontwaak jij tussen het beddegoed en oma's porseleinen potten vol tot aan de rand gevlekt mijn schaduw, nog warm woelt na in 't matras van heftige nachten zweef ik ergens tussen hemel en aarde…

Mijn verweerd gezicht en ik, een spiegel gaapt me aan, als hij knipoogt, is het of ik stik tussen matras en beddengoed, gezworen minnaars van elkaar openen vensters in de avondgloed, verblind de stromen in de buitenlucht, dromen varen uit op mijn verdriet , vertaald de koers als nooit tevoren, verschepen ruimte voor één lied, de ingedaalde…

mond bereikt Dit zijn geen normale protesten meer politiemensen moeten zich logischerwijs hard verweren waar van vroegertijd de opvoeders hen in uniform moet jij eren komt er een nieuwe uitbraak Corona ja de deur van het ziekenhuis wegens overbezetting gesloten succes op de parkeerplaats liggend op jouw eigen matras…

ik ging naar bed, omarmde mijn symptomen met bonzend hart lag ik op de matras gedachten klonterden tot een moeras ik hoopte dat het bloed in mij bleef stromen ik draaide om, maar slapen deed ik pas nadat ik tot het inzicht was gekomen dat 'werkelijk' zich afspeelt in mijn dromen en 'leven' slechts een schertsvertoning was die ogenblikkelijk…

Ik droomde van een gouden vogel bezet met edelstenen en vleugels van satijn Zij nam mij mee naar de hoogste sferen om te plukten diamanten smaragden en robijn doch mijn mandje had geen bodem toch bleef ik plukken aards als ik was tot ik vermoeid van onder haar vleugels glipte en naakt terug plofte op mijn harde matras Waarom…

Op blote voeten Loop ik door De separeer, Kamer met betonnen Bed en zwaar Rubberen matras, Wc-pot waar ik Niets aan vernielen kan, Zelfs mezelf niet - Nog nooit heb ik Me zo geïsoleerd Gevoeld, mens in Een betonnen kooi Opgejaagd door Zijn eigen wanen - Ik moet iets bedenken Om deze hel te overleven, En in mijn gepijnigde…

bij ons thuis aan de fluwelen burgwal heerst de huismijt vooral rond de matras waart zij en masse baart echte schijt voor prikkelbaarheid men kan de kont niet keren of er is voeling met haar fijne deeltjes gehoest geproest in slaap gesoest ze blijft komen tot in noeste dromen vluchten kan zeer wel met een sterk gestel slaapt…

gladgeschaafd splintervrij stabiele messing grepen wel acht , vier aan de ene kant vier aan de andere onder het hoofd en ruggengraat een peluwtje van wit satijn, de wervels rustend op decubitus matras zo lijkt het wegvoeren iets zachter niemand hoeft toch zo bloot te zien ontdaan van kostuum of mantelpak door vreemde handen gepoederd…

Het besef drong tot ons door dat wat al jaren één was is geworden als een 2-persoonsbed met voor ieder een eigen matras Jij was Oost en ik was West een Wiedergutmachung ten spijt het is onontkoombaar dat het eind van de Anschluss is geworden tot een feit We hebben elkaar gesproken en gezwegen gezien, ontlopen, gemaild en gebeld maar om…

Dit laken voelt als jouw laatste streling geen andere aanraking deelt dezelfde rust het matras dat mij met jou blijft verbinden daar waar mijn droomwereld op berust.…

Ik dein op een matras. Alsof me iets wiegt maar het gaat te hard. Weinigen komen onder smeltwater vandaan, weinigen komen van smeltwater af. De poel op de vloer neemt toe. De rimpelingen aan het oppervlak lijken vingerafdrukken die in elkaar overgaan. ------------------------------- uit: 'De blanke gave', 2016.…

mijn lieve vrouwe* in mijn bed vers stro want ik wil van u houen *volgens de legende heeft Anna, de moeder van Maria, omdat haar dochter moeilijk de slaap kon vatten, een zak met deze gedroogde geurende plantjes, onder haar matras gelegd en sliep ze.…

De laatste pil lag op haar hand de pil die haar moest verlossen Dacht ik doe ik wel goed, want kan deze pil alles wel oplossen Ze aarzelde een klein ogenblik want die stap beangstigde haar Eerst maar een streepje lipstick en ja daarna moest ‘t dan maar Ze staarde nog even in ‘t glas of dat haar opzet wijzigen kon Ze zonk terug op haar matras…

elke morgen een kerende angst om te ontwaken in een kamer met gegil elke avond een blijvende angst om de ogen te sluiten in een kamer met geril tranen druppelen in een schreiend gelach in een bodemloze matras wachtend op de volgende vuistslag wakkere dagen slapeloze nachten elk uur een gebedje in een paniekerig kinderbedje een…

bed trek de dekens over me heen verwacht de warmwaterzak aan mijn voeten let even niet op mijn hoofd knalt onzacht tegen de rand van het ledikant het bloed spat op het behang over de muggenstift op mijn linkerhand die in de lucht zweeft als betoverd kreunend gebruik ik de kussensloop als verband druk mijn hoofd naar beneden door het matras…

Spinnenrag vangt beelden uit mijn verste hoeken, opgerakeld door onze adem, hoewel ik al vertrokken ben, van dat luxe matras, die dag hoef je mij niet meer te zoeken.…

Ze gaven zich verliefd aan ‘t minnen over in de beschutting van het dichte lover en als matras het geurig zachte mos.…

Het is toch zo vertrouwd Jouw warmte in mijn bed die ik zo koester en bemin Het friemeltje aan het voeteind met jouw voet daar tussenin Onze eigen kussens strikt gescheiden op het matras Het vaste ritueel van ieders avondplas De strijd van het erin gaan in de winter haast een hel Jouw zachte ademhaling en de snurkjes die ik tel Gesprekken…