Alle inzendingen over Groei klimaat politiek rozen bomen natuur

De bomen verliezen hun schoonheid En blijven als kale stronken staan Hun glorie is voorlopig voorbijgegaan Wachtend op de komende lentetijd. Dan gaat alles weer prachtig ontbloeien De natuur gaat ongestoord haar gang Ook al duurt de winter nog zo lang Het blad aan de boom zal weer groeien.…

lieverd er groeien op de wereld miljoenen rode rozen maar ook al gaf ik elke roos aan jou zijn dat er nog niet genoeg om te zegen HOE VEEL IK VAN JE HOU!…

boom En die dan weer heel fier Zijn eikels laat vallen voor het dier De cirkel is weer rond Wat is de natuur toch mooi…

omdat zij kosteloos en uit het niets groeien leert…

Ik voel de zachtheid van deze winter waarin de natuur zich vroeg ontpopt. Het is niet te koud voor Jan Splinter, de groei is eigenlijk niet gestopt. Bij het snoeien van hoge bomen wordt veel rottigheid geconstateerd. Maar de rivieren blijven stromen, niets bevroren, geen tij gekeerd.…

Er was er eens Pimmetje, een kabouter, die woonde in een grote holle eikenboom. Hij merkte dat de kinderen veel stouter werden en riep de hulp in van zijn oom, een in het bos heel beroemde tovenaar, die zorgde dat kinderen met een grote mond, en dat ging niet helemaal zonder misbaar, terstond veranderden in een blaffende hond. Maar toen…

Ketting zaag - bomen vallen bij bosjes. Erosie - het asfalt verbreedt de natuur versmalt. Sinds de laatste klimaattop ijsbeert hij niet meer.…

Na de nachtrust volgt een nieuwe dag Waarin zomers alles weer gaat groeien En de natuur helemaal gaat opbloeien Zodat een ieder hier van genieten mag. Laten we God danken voor al het goede Ons geschonken in de natuur Zo schitterend mooi en zo puur Moge het zo blijven onder Gods hoede.…

Bomen in het groen, rozen die voor ons bloeien en wat ik dan denk?…

Wie een pistool dat ook nog is geladen Verzendt naar iemand uit de politiek Is geestelijk natuurlijk ernstig ziek, Maar hij beperkt gelukkig wel de schade: Met ieder wapen dat zo wordt verstuurd Wordt nooit meer op een medemens gevuurd.…

Bomen als gedichten, gedichten als bomen hier wil ik even schuilen, vluchten hoeft niet meer Het gedichtenthema dit jaar is 'vlucht' en door de teksten krijg ik lucht maar ook van de zo overweldigende natuur met name van bomen, bomen, bomen in alle soorten en maten enkele volbracht vele in volle groei en soms een loot van nieuw leven…

roze bloesemregen danst weelderig in het rond moeder natuur verleidt…

De perken ogen doods, niets wil er groeien alleen de vlinderstruik draagt nog wat blad, maar verder heb je ’t dan ook wel gehad. Toch is er één die volop staat te bloeien: de winterprunus met haar roze kruin belooft op voorhand lente in de tuin.…

van nature in geruisloze groei lijkt geborgen…

Wij vluchten voor het regenweer massaal Naar Kos, Madeira, Kreta, Alicante In ruil waarvoor wij netjes bomen planten, Dan vliegen wij dit keer klimaatneutraal. Dus als straks ieder naar de zon vertrekt Wordt heel ons land met één groot bos bedekt.…

We hebben afscheid genomen van crocussen en narcissen Nu is het de beurt aan de bomen die weelderig groen zullen kleuren we genieten van de magnolia die haar bloemen heerlijk laat geuren en van het zonnige geel van de forsytia dan gaan roze en witte bloesems met overvloedige trossen weer bloeien zo heeft alles in de natuur z'n eigen tijd…

Waar mijn ontbladerde vader zijn harige takken laat ruisen, en de bast van mijn moeder met welgevallen beziet, wordt de mier op de grond door mijn val invalide. Wellicht word ik woudreus, en schud met de vuist naar mijn vader die kromgroeit.…

Pluizige katjes groeien in hoge bomen spelend in de wind…

Bomen langs de berm groeien gewoon door alsof -- er niets gebeurd is.…

Mijn hele leven groeien de bomen van thuis -- verder in mijn hart.…

Het begin De beweging van het het zaadje Toenadering zoekend naar het eitje en daarna De verbinding en het delen waardoor groei mogelijk is Het leven: Beweging Toenadering Verbinding Delen Groeien Zijn als de natuur zo puur dat is Leven…

roodglazuren rozen groeien in koude nachten geliefd in haar seizoen haar lippen bleek en wangen koud zo rook ik haar winter als een geurmelodie en haar geruis van bladeren als een zacht geraas…

Raak elkaars hart Schilder het in de mooiste kleuren Niet in wit en niet in zwart Blijf groeien en bloeien Als rozen Die geuren Leef, geniet en Laat elkaar Altijd blozen…

mijn raam verschuilt zich achter zachte groene tinten van bossen en bomen ik voel al wat gaat komen van najaarskleuren droom ik van nevelgeuren die allengs verkondigen dat de zomer verouderd raakt ik pluk de laatste vruchten eer de natuur het zichtbaar groeien staakt zo drijven mijn gedachten naar het veld van verwachten…

met ezels De slagkracht die jij had verwacht Nu lig je op de grond, heel zacht Laat mossen over je groeien Goudvlieszwammen, uit holten, boeien Een boomklever maakt een klopkever koud Natuurlijke beelden in het dode hout…

en het tuinhek kraakt het kraakt tevreden alsof hij wist dat ik jou onder kersenbloesems of over pasgewassen kleren niet meer liefhad ik schrijf hennacirkels op je perkamenten huid blaas de zandkorrels van jouw wimpers toen zuchtte je diep en schoof de gele vlinderring om mijn vinger…

zand schroeiend in de zon die wegkwijnende grond gewoon liet verdwijnen omdat het simpelweg niet groeien kon De grilligheid van het klimaat boort gaten in de voortspoedende tijd die langzaam aan de wereld zonder waarschuwing achterlaten met een schokkende blik op een leeg bestaan De druppel rust in duizend regenbogen en wordt opgenomen…

weer loop ik onder roze en wit geschikte bloesem van de prunuslaan in langzaam openen bloeit zij in volle pracht zonder al tapijt te hebben voortgebracht de kentering komt met warmte en wind als ik de bodem weer bezaaid met roze vind de eerste voetstap die herinneringen plakt van samen door de jaren groeien met lentebloei…

Maar hoe een wijk verandert als een den uit een achtertuin steeds kleiner wordt, en alle illusie van groei uit de kern verdwijnt…

Hoe ga je groeien? Richting zon of maan? Ik vind je zo prachtig je laat je blaadjes los je laat ze gaan De wind voert ze mee naar plekken die jij nooit zal zien Loslaten is een kracht Boom, hoe vind ik die kracht?…