Alle inzendingen over HANDEN

Heel langzaam daalt het veertje neer Tot in de palm van mijn hand Ik zie de volmaaktheid van dit stukje schepping waaraan geen andere hand te pas kwam dan die welke in bewondering was uitgestoken om het op te vangen…

Slaand en zalvend hand in hand. Nu doof … dan … een en al oor.…

langs de sterren zullen we zweven door de wolken zullen we gaan, met zijn tweeën samen reizen in het zonnestelsel staan samen hand in hand onze handen op elkaars buik je liefde maakt me gek kom we trekken er op uit ik blijf altijd reizen altijd op weg naar jou overal waar ik ook ben, ik ben toerist op het eiland vrouw…

leg je regenhart in handen uit leem ik wil het dompelen in de blauwe wonden van de aarde en het zal thuiskomen uit de bergen als sneeuw leg je vogelhart in handen uit wind ik zal het omhoog gooien in de wijde staalblauwe hemel en het zal uit het heelal thuiskomen als ijs maar leg jouw mensenhart in handen bloed en ik zal het houden…

Dat beeld zal bij mij blijven we stonden hand in hand er wordt een schat begraven in het koude stille zand.…

de strandgraver ze wandelden hand in hand voeten in het warme zand Hij graaft een kuil zo diep! Een graf? Alleen voor wie! Het graven doet zijn lichaam glimmen eindelijk klaar, hij zucht en gaat opnieuw beginnen In elke hand een steen, Hij graaft, en graaft totdat de drang bedaart zeewater zo koel Morgen heeft hij weer een doel 1…

groeten schreeuwen wilde ik maar ook ik was was in hun handen…

ben maar niet begonnen mijn handen zijn weg kan ze niet meer uit de mouwen steken zeker vergeten op het feest…

Want zij zit naast je: je hand ligt in haar handen, je mond glanst in haar mond ------------------------------------------------------- uit: 'Jacob der Meistersanger, net als vroeger', 1970.…

wand Mijn moeder op de deur Wat is er aan de hand…

Het kind in mij heet Jantje met knalrood haar En dat kind is aan de veel beterende hand Ik draag het kind veelal met liefde op handen Of we lopen, wandelen hand in hand Over mooie bergen en in diepe dalen Onder ’t motto: ‘Voor 1 betalen en 2 halen’ Het blijft een intense onuitwisbare band Tussen mij Jan Jacob en mijn Jantje van foetus, baby…

Dwars door de branding gaan we hand in hand. Om te verdwijnen in de liefde die ik geef. Ga met me mee naar de Hemelpoort. En leg je hele lot in handen van alleen mij. Verbrand al je schulden die je hebt gemaakt. En met niets dan in je handen kom bij mij. Alles wat je bezig hield. Je zorgen en verdriet. Alles wat je nodig hebt.…

Ik voel je hand nog op m'n lichaam, het verlangen dat in me brandt, o, als het kon m'n liefste, waren we nu samen, hand in hand. Waarschijnlijk lichaam in lichaam, dat gevoel dat altijd blijft, die wonderbaarlijke gevoelens die je nooit genoeg beschrijft.…

Toch nóg een zoen handen om je gezicht, een laatste streling van mijn tong en je knopen dicht.…

je kijkt me aan maar je blik breekt woorden die je zeggen wilt je handen trachten scherven te vangen van wat kapot is gegaan ik kan je niet troosten jouw ogen zien een verte die onbereikbaar is we zijn gaan lopen steeds kruisen onze sporen in het zand later werd het hand in hand verdween langzaam de verte kwam jij weer terug…

IK HOU VAN HOLLAND EN VAN JOU Met mijn partner naar de stranden handen, voeten lekker in het zand met mijn partner naar de bossen lekker kletsen, lopen hand in hand met mijn partner naar de meren onze hond steeds aan de waterrand met mijn partner naar de steden voelen, ruiken, zien van alle kant met mijn partner naar de toekomst innig geluksgevoel…

jij en ik alleen oog in oog hand in hand starend naar elkaar ik verdrink in je ogen neem me mee haal me hiervandaan en breng me naar een plek waar ik mezelf kan zijn samen met jou…

leven is met twee handen in gevecht aan elke vinger een ring van een vraag verstand begraven tussen duim en wijsvinger harde hand doorploegd met rimpels in de ontzaggelijke slijtage van leven…

Laarzen klakken naderbij ineengedoken hand in hand de kindjes van en met de ster gezwollen voetjes talhout mager bekendheid met een lot zo hard verlossing door verradershand hun God, een God van smart?…

Mijn handen die langs de waarheid glijden. Alsof het een vrouwenlichaam is, dat ik nog ontdekken moet. Ik neem haar bij de haren. Dan mijn handen, trillend van de spanning, vochtig van het zweet. Mijn palmen samengevouwen, als ik psalmen reciteer. Ik wil haar nu niet kennen. Zij is niet mijn lief.…

Regen veel regen de regenboog Gods hand onder de ark belofte van God nooit meer te veel regen tranen veel tranen een lichtpuntje? Gods hand op mijn leven belofte van God nooit meer te veel tranen…

Als zij stil haar handen vouwt zelfs lucht zacht zucht en met haar rouwt lopen lijnen door haar leven gebroken groeven nooit vergeven is de dag daar van beschouwen zal zij weer haar handen vouwen…

Kijkend naar jouw stille handen grijp ik naar het ogenblik. In het besef dat hier de wanden meer weten van je pijn dan ik. Handen die verkrampt als vuisten vochten tegen felle pijn. Maar nu in een deemoedig luistren voor eeuwig nu gevouwen zijn.…

niemand wordt hier zacht gewassen, sterker wel ruiken de zusters is dit het mes nog dit hier is het stoplicht al, de afstap van de illusie kan een ander nu de hand slaan aan, het heft plakt in eigen hand ------------------------ uit: 'Resistent', 2006.…

Laarzen klakken naderbij ineengedoken hand in hand de kindjes van en met de ster gezwollen voetjes talhout mager bekendheid met een lot zo hard verlossing door verradershand hun God een God van smart?…

Zo staan we wel eens hand uit hand tegen de rand van de stoep beide op zoek naar een ander. Zo lopen we elkaar misschien wel dagelijks voorbij zonder te zien of te weten wie we zijn.…

Ogen verdrinken in ogen Lippen beroeren lippen Handen zoeken handen huid streelt tegen huid verlangen wekt verlangen op dat lichamen laat samensmelten in overgave naar de top…

Waarom uit het vormloze Dat nu op je wacht Naar buiten treden Vanuit de aarde Met de leem aan je handen Vormgeven aan wat mens Of dier kan zijn, maar In ieder geval Schepping is die Zonder gedachte, Zonder idee, Onder het gevoel van Je handen ontstaat…

Wanneer ik jou mijn kwetsbaarheid laat zien, geef ik jou gereedschap in handen om me te breken. Wanneer ik jou mijn kwetsbaarheid laat zien, geef ik jou gereedschap in handen om me lief te hebben.…

als ik een boom met mijn handen zou willen schudden zou ik het niet kunnen maar de storm buigt hem waarheen hij wil wij allen worden het ergst door onzichtbare handen gebogen en gepijnigd ik geloof niet dat mijn lot een brug bouwt naar vreedzamer tijden…