inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.190):

Er wordt een schat begraven.

Er wordt een schat begraven
in het koude stille zand
ik herinner me mijn moeder
de warmte van haar hand.

Als wij samen wandelden
het strand van de noordzee
onze voeten in het water
de blikken ver gericht
meeuwen langzaam zwevend
de zon op ons gezicht.

Dat beeld zal bij mij blijven
we stonden hand in hand
er wordt een schat begraven
in het koude stille zand.

Schrijver: frans schuit, 14 april 2008


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.478

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Sanne L
Datum:
20 juli 2008
Email:
sannesanne175hotmail.com
Lang niet gelezen, maar dit is weer mooi neergezet. Zelf zou ik ook niet zonder mijn moeder kunnen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)