Alle inzendingen over Harmonie OR respect OR Natuurwet

Waar ben jij toch gebleven je speelde goed trompet solide met mijn tuba intiem bijna, zo’n set. Liep het niet mooi synchroon de echo door de straten het geel, het zwart, het blauw en hoe blonk toch al ons chroom. Wat is er nog van over van al die pracht en praal? Waar is die prijs gebleven die zilveren bokaal ? In geld niet uit te drukken…

Dit is geen roep om hulp het is een moment van stilte waar ooit draden van eenzaamheid werden gesponnen fluistert nu de wind in mijn oren piekeren is een eenzaam zwevende gedachte wanneer mijn denken dromen worden zij die stilte vrezen hebben nooit hun hart gelezen liefde weerspiegelt mijn harmonie van binnen maar behoed…

behoedzaam sluiten muzikanten de mond om het riet aandachtig verinnerlijken ze muziek de ronde stem van het koper vermengd met een ernstige wending van houtblaasinstrumenten onder hun hoede groeit de melodie de dirigent zwaait over hoofden lange bewegingen van geven en nemen plukt een aanzet uit het midden palmt partijen in tot een harmonie…

Mijn harmonie zal de harmonie in de wereld bewerkstelligen. De harmonie in lijf en leden geeft zonder enigszins te vragen. De harmonie ademt vanaf mijn geboorte door mijn ziel en is verbonden met mijn hart, mijn geest en handen.…

Ik ga de hele santenkraam door elkaar gooien, algemene verwarring stichten en rijk en arm samen klutsen tot een smaakvolle pannekoekenmix. Poedersuiker en bloemenhoning voor iedereen in handbereik, net als de appelschijfjes, partjes ananas en Beemsterkaas met sambal manis. De magen van armen en rijken zijn immers gelijk. We verlangen allemaal…

zet twee vrouwen bij elkaar die elkaar ook maar een beetje liggen en een woordenhemel breekt open een stortvloed aan teksten daalt neer op de argeloze toehoorder zet twee mannen bij elkaar die elkaar ook maar een beetje liggen en ook zij stralen harmonie uit ook zij bevestigen elkaar ….. in gepaste zwijgzaamheid…

Neuriënd verder dromen, in totale harmonie.…

Wat opwaarts gaat, komt ook weer naar omlaag Is al sinds Archimedes een natuurwet Een vluchtje naar de lichtstad op frituurvet Klinkt als een bak, maar is al haast vandaag Wie houdt van friet en snackwaar consumeren Kan straks gerust een lijnvlucht reserveren…

En het getij keek mij aan op de kust uitgerust om te keren en de vloedlijn gaf het sein een nieuw proberen zijn elke golfslag een nieuwe dag in opheffen en neerzetten de branding tussen zee en lucht natuurwetten die bergen verzetten in mij het getij…

Ik ben woordje Zo. Dan zal jij wel Zus zijn. Allebei onderdeel van iets groots. Twee snippers van de waarheid. Blijkbaar vullen, voelen wij elkaar aan: we beginnen te spiegelen... Zien elkaars trots om te zijn wat we bedoelen. Op te gaan in een groter geheel. Van alle kanten joelen voor- en tegenstanders: niet zómaar krijgen we applaus…

15 november, de dag voor Respect Respect voor iedereen, geef Respect neem Respect, dwing het af en bedenk het is niet alleen vandaag Respect -dag Maar ook 364 dagen erna!…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het begint vaak met vier omdat een mens twee armen heeft twee benen, twee ogen en oren en dan twee gezichten als zon en maan die opkomen en ondergaan, op en neer het lijkt wel evenwicht in bestaan Twee gezichten dromen zichzelf te zijn lezen een boek, voelen zich een ander van vlees en bloed even maar en dan veranderen zij in beestjes op…

De adem is in mijn leven de bloesem van harmonie geworden: Het verleden geef ik een afscheidskus. De toekoemst laat ik in alle vrijheid spelen. Gedachten en emoties laat ik ontspannen meevoeren op een zoetestroom. Maar het moment fonkeld in mij als een juweel en mijn lichaam is als een kind vol enthousiasme en energie.…

Bij ons thuis was in mijn memorie (ik kijk dus even terug in dat verleden) iedereen ook min of meer tevreden dus het meeste ging in harmonie. Ook God zat 's avonds aan met het gezin, wij baden om veel onheil te voorkomen en later zondeloos een nabije hemel in.…

De mensen om me heen zijn vol met shit Gevuld door televisie, nepnieuws kranten Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n Normaal persoon vertoont zich nergens niet Alleen in t bos omgeven door natuur Onder de bomenbogen langs het water Temidden van 't elementair theater Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur Dan rijst de geest met…

Ik draag zomaar wat, liefst ruime kleren, ik ben – naakt van nature.…

Zo zou ik eeuwig willen leven Met jou in ons geliefde huis In doodse stilte, zonder ruis Zeer innig met elkaar verweven Jij bent nog lang niet uitgeschreven Mijn ganzenveer is ook nog struis Zo zou ik eeuwig willen leven Met jou in ons geliefde huis Bewust, gerijpt, met groen omgeven In onze harten feestgedruis Als huisdier - de computermuis…

Wat ooit is geweest zullen ze vergeten, en al worden we nooit echte vrienden ze zullen moeten toegeven dat wij eindelijk kregen wat wij verdienden; respect.…

leer je hoe meer je weet verleer je die primitieve drang om hard te slaan en lang en dat maakt me zo bang gewoon en ongeremd lief hebben wie je kent maar ook die vreemde die bange en die boze die domme grenzeloze en tot slot lief te kozen wier haat je slaat en rozen te leggen op het graf van haat en moord en maffe hartelozen respect…

Hij is tachtig en woont drie-hoog Ach, 's winters is het hier droog. Leunend in zijn vermolmde zetel Op de kachel pruttelend, de ketel. Toen, met haar, mijmert hij even... Zijn droomprinses, dat was leven. Buurvrouw-lief is afwezig, bij haar zoon op bezoek 't Proviandkastje fluistert: wat karig, niet één koek. Straks, heerlijk…

Aandachtig beklim ik haar rimpels die ontelbare jaren van wisselend gemoed hebben fijngesneden in haar van zon verhitte en regen gekletterd gelaat druppels van onmetelijk respect verlaten haar voorhoofd en strijken neer op haar lappenschoot om te verpulveren tot onbeholpen zweetwater sinds ik haar ken laveert zij door de menigte kleurrijke…

Nooit meer naar Bommel om de brug te zien. Martinus Nijhoff wentelt in zijn graf en ondergaat zo zijn posthume straf. Verwacht men nieuwe poëzie misschien? Cultuurrespect, ach, kom daar nog eens om: in Utrecht bouwt men hoger dan de Dom.…

Zullen we het eens proberen, te beginnen vanaf vandaag Elkaar met respect te behandelen en eerlijk antwoorden op elke vraag Een ieder in zijn waarde laten en open staan voor hem of haar We zijn tenslotte niet hetzelfde maar anders is niet altijd raar Probeer je eens te verplaatsen in die ene andere persoon Wellicht lijken "rare…

Mag ik U zeggen? Pardon? Of ik U mag zeggen. Ehm... Mag ik geen U zeggen? ..... Weet U niet wat U betekent? Jawel... Zeggen ze nooit U tegen U? Nou eh... Hoe oud bent U? Vijfenveertig... O... Ik dacht dat U ouder was. Oh... U heeft vast al een heel leven geleefd.. Nou, tot zover.... Toch vind ik dat U een U bent. Nou oke dan. Speelt…

Dan geef je respect en krijg je het zeker terug. En durf je samen te lopen over een smalle brug.…

het komt voor zelden maar het komt voor dat men mij respect betoont meestal hoor ik dat niet eens moet men mij daar op attenderen gewend als ik ben aan grinniken achter mijn rug als ik weer eens wat stoms zeg echter ik ben daar nooit op voorbereid dus dan knik ik maar wat lullig maar zeggen ze dan zie je wel wat een klootzak…