Alle inzendingen over Heden

Wíe ziet nog wie jij bent zonder de cam In hollywoods vervlogen hof van eden Icoon dat in een tape verankerd zit Wie zíet nog wie jij bent meer dan je stem Van ooit eergister gisteren en heden Marlène blauwe engel in zwart wit Wie ziet nog wie jij bènt - een donkere stem Onder de hills van beverley's verleden…

"Eerlijk zullen we alles delen" maar verdelen spreiden De politiek speelt niet voor Sinterklaas maar voor een zwarte piet een pik, pik, zwarte piet Een inktzwarte periode breekt aan "Heerlijk avondje is gekomen" vergeet dat verleden, maar ook het heden Het fundament, de grond van Nederland zakt zakt ver onder de zeespiegel, kletsnat…

heimwee naar vroeger even weer kind zijn zorgeloos genieten heimwee naar vroeger lange zomers strenge winters bergen sneeuw genieten heimwee naar vroeger lange vakanties dagen zwemmen uren lopen in de bossen genieten heimwee naar vroeger mooie herinnering ik wil geen kind zijn ik ben blij met het heden soms met zorgen maar…

Jij bent mijn toekomst, en mijn heden. En alles is mooier dan in het verleden. Want eens gaan we terug, in alle rust. Naar waar de zon, de zee, liefdevol kust.…

Mijn stem schrijft een eeuwige schaduw in de dagen van het heden.…

in mijn dromen vond ik jou weer terug De liefde die mijn leven veranderde bijna volwassen ben ik nu ik zoek mijn gevoelens wonend in een klein dorpje alle herinneringen zijn er nog niets ben ik vergeten en ik wandel en ik droom en vind mijzelf terug in het heden genietend van deze voorjaarsdag ik wandel en neem opnieuw afscheid…

Ik zal op je blijven wachten Langs de weg van jouw gedachten Langs het pad van jouw bestaan Tot ik met je mee mag gaan Neem me mee naar jouw verleden Naar jouw toekomst en het heden Naar de wereld van jouw zijn Jouw verlangens en jouw pijn Jouw wereld heb ik aan mijn zij Gewoven in het land van mij Met mijn gevoelens diep verbonden…

De pijn is groter dan de dagen die ik steeds weer beleven moet genadeloos verplicht te dragen wat ongevraagd de leegte voedt Geluiden uit een stil verleden schreeuwen om een tweede kans verlopen vlekken op het heden geven illusie nog meer glans Geheelde wonden scheurden open toen mijn allerengste dromen gehuld in schijn naar binnen slopen…

de tentakels van het verleden houden mij in een ijzeren greep nu eens probeer ik mij voorzichtig los te maken dan weer met bruut geweld niets helpt geboeid zie ik het heden van gedaante veranderen langzaam maar zeker toekomst annexerend grijnzend mijn verweer gadeslaand het verleden dwingend het hof makend mij degraderend tot de bekende…

De leegte in je ogen Toont de inhoud van je ziel Die, geruisloos verdronken In de rivier van jouw heden, Je ver weg voert van mij, Onstuitbaar onbereikbaar Voor de herinnering Aan ons kolkend verleden.…

Er staat een koffer in de gang klaar om mee te gaan naar het verleden heden tikt twaalf slagen toekomst spattend uit de hemel knalt tevreden al het oude naar beneden nieuw brengt hoop op beter weten tijd om te vertrekken wie of wat weegt de bagage zwaar het avontuur begint zoals de reis van vorig jaar met allerbeste wensen…

Lippen vormen Een geluidloze schreeuw Hij heeft zichzelf verloren In de leemtes van de tijd Struinend door zijn Labyrint van gevoelens Ontmoet hij vage klanken Van weggestopte emoties In een vorig leven Geen toekomst ziet hij Maar schaduwen uit Een ver verleden Die hem pijnigen Als een foltering zo hard De gang terug naar het heden…

het verleden komt niet terug wend het dus de rug laat het heden je bekoren maak een stap naar voren blijf niet hangen in het toen wat kun je er nog aan doen jouw weg ligt in vandaag maak een stap en stel de vraag 'waar wil je met jezelf heen, wat houdt jou het best ter been' volg altijd de weg van je hart zodat je toekomst niet verstart…

Want al te makkelijk is het heden ten dage om je nooit meer af te vragen of en wanneer je zonder door te zagen ten hemel schreiend kan blijven klagen. Want al is de mens nog zo beleefd het belangrijkste is dat je leven wordt geleefd zoals alleen jij dat wilt.…

Een woord dat niet meer kan, te vaak gebruikt, het is vergrijsd, een oude man, al haast verijsd, vroeger had het praats, adem en energie genoeg, ging het vaak buitengaats, ruimte scheppend voor de scherpe boeg, aangesneden in het kolkend schuim, gebogen in het ongerijmde licht, heden in een tijdelijk ruim, sloeg het boek weer…

Soms glijden even in een stil moment je gedachten terug naar het verleden, het is vaak niet meer dan een fragment misschien ver weg van het heden. Je herkent een foto, een gevoel, in een persoon of je herinnert je alleen maar iets die dag bij een ontmoeting, een gesprek, de telefoon.…

beroof me van het heden over drie weken opnieuw het leven gevoelens sidderen door me heen ik heb er liever geen geef terug mijn eigen ik want deze schizo voelt zich zelfs te sick zo hard is soms het bestaan terwijl depressies komen en gaan O lichaam verlaat toch mijn angst Gaat heen met mijn ongeduld! Verdwijn uit mijn ogen!…

Nare herinneringen aan zeer vervelende dingen Ellende uit het verleden die je pijn doet tot op heden Rottige gebeurtenissen die je graag weg wilt wissen Het liefst wil je het allemaal vergeten Maar het laat je niet los Het zijn zware magneten Je raakt het maar niet kwijt Hoe erg je er ook onder lijdt Je zult ermee moeten leren…

uit mijn diffuus verleden paar ik nu beelden aan muziek de schoonheid aan ontroering leg ze bezonnen in het heden vast hoewel verbluft over de keus van mijn zo korzelig geheugen verbaasd dat het verborgen heimwee zich willekeurig mengt met dat wat weemoed was herinner jij je nog dat je me vroeg naar het verschil tussen die vormen van…

Uitgekeken op het verleden Het heden vermeden Door ellende en narigheid Met een kwakkelend beleid. Ik verdring alles Naar het uiterste Van mijn denken Ik wil er geen aandacht Aan schenken.…

Wij doen aan zelfontplooiíng; dat is sterven, om herboren te worden: aanwezigheid vereist, wat een onverwachte wending geeft aan het tot heden onbekende, daarvan zijn wij ons heel goed bewust; zonder gerechtigheid geen vrede aan gene zijde van het leven.…

is de kudde niet het ultieme feest voor de simpele van geest of is de stal de schuilkerk van het heden waar opstand wordt beleden acties worden voorbereid in het wollig niemandsland zonder enige morele verantwoordelijkheid bij zwarte schapen lichten ogen op door een alles verterend vuur zij kennen plaats en wachten op het uur de…

wadend op kniehoogte door mist van heden en verleden ken ik alleen maar mijn eigen unieke wereld van alledag waar elke gebeurtenis zich maar éénmaal voltrekt ondertussen schrijf ik bij gratie van onvolmaaktheid muziek op de blanke muren mijn ideeénwereld is mooier dan de werkelijkheid en denken maakt ongelukkig kom liefste dans…

regenwolken de natte grijze luchtkastelen die over zijn heimwee hangen hij proeft voorzichtige genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken hij voelt berekende afstandelijkheid bij verre familie die ooit dichtbij was en schrijvers, ze roepen hem toe blijf jezelf in wat je bent hoe je ook een ander kent eindelijk dragelijk in het heden…

Wilde ruimte mezelf ontplooien leven in het heden door liefde omarmd aanvaarden dat verdriet ook hoort bij het bestaan. Nu in de herfst van mijn leven koester ik de liefde om me heen mijn blik richting de zon om als een roos nog even te kunnen bloeien…

het oude jaar heeft afgedaan, de nieuwe tijden breken aan, de bergen in hun woest bestaan, de dalen waar ik door moet gaan, raken de diepten van mijn klein bestaan ---------------- als ik mijn oog maar op U sla en met uw schaduw aan mijn zijde de grens der tijden over ga, dan mag ik rustig aan uw hand vanuit dit allerlaatste heden…

Dood, dit wil ik van u weten Dood, wat doet u in het leven Ons is korte tijd gegeven Waarom bijt u zich verbeten Vast in jong of in versleten Dat wat er werd opgeschreven Maakt dat ik nog ben gedreven Om te slapen en te eten Als de wijzers van de klok Me ijlings tot de orde roepen Ik me op het heden richt Leef ik, leef ik, slok en slok…

Echter, alleen in heden haar innerlijke kracht loslaten, ten zeerste gevreesd...…

ik spiegelde in glas zag anderen op mijn schaduw trappen zwaaide en keek om hoorde slechts de echo’s van hun passen ben in het volle licht getreden mijn silhouet is nu verbannen uit het heden ontmoet de zwarte kat loop onder ladders door het onverwachte heb ik wel gehad leer eindelijk beseffen dat alles wat ik doe mijn schaduw…

Vandaag ben ik er weer en zie gisteren en alle voorgaande gebeurtenissen met wie ik was op de dijk, meeglinsteren alsof een garde de herinneringen mixt met heden één brij details aanvankelijk de kleurtjes zichtbaar maar dan als massa luchtig in een bakvorm gegoten in de oven, en terwijl ik mijn yoga doe met muziek hoe de geur uit de…