93 resultaten.
De schijn van rose.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.697 De schijn van rose
in een roes
van slapen
Zo volkomen
volkomen stil
Wind en wind
blazen rose
van zacht naar kunstig wit
Hand en hand
strengelen samen
geboetseerd in rust
Oog en oog
herbergen samen
de loutering van licht
Muur en muur
werpen schaduw
op de laatste blik
De schijn van rose
in een kist
van crêpe
Zo ongrijpbaar…
Er is sneeuw voorspeld
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 626 de wind aarzelt
wanneer ik woorden schrijf
in de kille schaduw van de winter
ik haast me door het gebladerte
schraap zinnen van stugge takken
voor deze zich overgeven
aan het troosteloze gerucht
van gewillige, grijze wolken
vanuit de aarde
verkondigen ze het sterven
terwijl de nacht wordt meegesleept
in de herberg van mijn angsten…
outsider
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 1.576 in de val
brak ik ondermeer mijn keel
zocht adem
in een nabijgelegen herberg
tevergeefs. Je was niet
op de afspraak.
gaten in mijn geloof
lieten mij geen keus.
uitgestoken ogen.
zo dwaalde ik door het dal
de vliegen afschuddend,
een ongeneeslijke ziekte.…
Veillsonnaz
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 501 in nevels verstoppen
vertonen ze zich na enkele uren
bergen van ongepolijste helderheid
de stappers aangetrokken ondervinden we
geloften van wolken, zon en wind
murmelende beekjes, fladderende vlinders
onopgesmukte beelden omringen ons
de onophoudelijke stil fluisterende schoonheid
schenkt ons zuivere lucht en zinnige zinnen
de bergen herbergen…
Stenden - Herongen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 193 dorst naar avontuur
De sneeuw in de haren
Fier rechtop in gelijke tred
Door bossen en over vlaktes
Langs verlaten boerderijen
In het schijnsel van de zaklamp
De kruisen op de bomen
Wezen ons waar te gaan
De nacht die plots viel
In het zwart van dit uur
Slechts de grijze ademwolken
De zwaar belaste spieren
Het verlossend licht van de herberg…
Chocolade
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 340 Dan wist ik: God is met mij
wil mijn geluk
door diepe dalen
immens hoge Himalaya
bergen, waarin ik mijn chocolade, zoete droom
voortaan, voor altijd
kan herbergen.
Ik weet nu: ik schreef alleen,
voor altijd
gedichten tot in eeuwigheid...
wel verder dan de tijd!…
Donkere handen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 Bladloze bomen in een gure herfststorm
die als grote donkere grijphanden
wuiven naar de vogelzwermen
Verkleumde sprietige vingers
herbergen hun verlaten nesten
Rustplaatsen die zij maanden geleden hebben verankerd
in het toen nog zo levendige loof
Hun reeds volgroeide jongen zijn allang gevlogen
Vergetend de grote donkere grijphanden…
Gefilterd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 winden voelen koud
herbergen schaduwen in mijn ogen
in de luchtstroom van adem
inhaleer ik krachtig en diep tot in de tenen
mijn lippen en ogen worden vochtig
wanneer ik langs de zee loop
een meeuw strekt zijn vleugels
en zweeft over de vloedlijn
ik kijk en vlucht met hem mee
over het zilte water
mijn gedachten vliegen uit mijn vingers…
Krachten ( K. en M. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 Kosmische krachten van vorige eeuwen,
tot nu en later: zij herbergen
het voortbestaan van de mensheid
in het universum.
Bewust, onbewust en onderbewust
leiden wij, mensen
een bestaan
binnen universele krachten:
je kunt ze niet onderdrukken;
zij vloeien namelijk van gemis
tot invullen,
van verdriet en pijn...…
Mensenpaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 288 waar de herberg?
waar het haardvuur?
Het uur van baren?…
VOORSPOED EN STRAF
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 200 Geef me nog een vaderlantje
In herberg Beëlzebub
Van de regen in de drup
Ik betaal handje contantje
Ik viel in de kercke neder
Gister, ik kon niet meer staen
’t Avondmaal heeft afgedaen
En mijn tong is één lap leder
Gun mij nog een artisjokje
En een blik onder een rokje
Laat ons roken, laat ons klinken
Bacchus Wonder-Wercken drinken…
donkere dagen voor kerst
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.981 donkere dagen
nu de dagen
amper licht door laten
de boom haar sap
in de binnenkring roept
en wij kleumerig
op zoek naar warmte
onderdak vinden
in huis en herberg
thuis mogen komen
bij ons zelf
verwachten wij U
in
het uitbrekende ochtendlicht
waarlangs onze hoop
in diepte verscholen
oplicht
en onze levensstroom
opnieuw…
SNEEUWWITJES STIEFMOEDER ALS MEISJE
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 525 Op wegen en in herbergen
zien allerlei mensen mij
kijken verrast of afgunstig
slaan soms hun ogen neer
getroffen door een felle zon
waarbij bloemknoppen blinkend splijten
dauwdruppels van de wijde velden
duizenden vrije spiegeltjes
vatten elk mijn weergaloos aanzicht
steeds anders - maar even wonderbaar
doet een toverkol die bekoring…
een overbodig mens
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 154 overbodig mens
slaapwandelt door lege straten
een verkleumd talmend hart
leeg omhulsel in de onbewoonbare
wereld een niemandsland
niet bestemd om te leven
de tijd met ballast beladen
achter ramen zonder uitzicht
een overbodig mens
te laat voor spijt
te laat om weg te sluipen
nu weet zij
dat hij het kind uitkoos
om hem te herbergen…
Station Assen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 91 Iedere keer wanneer ik op station Assen kom,
denk ik eraan hoe de ouders van Herman Brood
daar ooit een café bestierden, waar je ook
kon logeren, dus zeg maar een herberg.
Station Assen is al geruime tijd op de schop
en van dat café van Herman's ouders is echt
niets meer over dan nostalgie en oude foto's.…
HOERA HET IS EEN MEISJE
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.472 Tegelijk met de sneeuw neergedaald
Tegelijk met het kerstkind geboren
Zacht gegleden in ondiepe voren
Lang naar wittebrood heb ik getaald
Tussen gloed, dennennaalden en licht
Vreugde nu na een lange tijd rouwen
In mij honderden, duizenden vrouwen
Op het matriarchale gericht
Kind aan herberg ooit, Bethlehemstal
Voel ik hoe ik totaal samenval…
In een prisma van mogelijkheden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Violen strijken melodramatisch
een kakofonie van
verwarrende klanken die
de Tijdgeest kenmerken
De klok wijst ons
om schepen te verbranden
oud zeer te verlaten
op onbekend terrein
We zullen onlosmakelijk
onze geheimen herbergen
op kernachtige wijze
De droom waakt
in ons bewustzijn,
onophoudelijk...…
Het mooie wandbord
gedicht
2.0 met 6 stemmen 4.062 De luxe
specialiteit van die herberg is kluizenarij.
Er werden stroppen verkocht, te nauw
voor de hals. Maar als Noorderlicht straalde
daar het wandbord, bol als een drinkend oog,
blauwe en rode bloemen op zwart hout.…
Lancelot
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.581 Hoor
De ruige ridder nadert
Zijn volbloedhengst dampt bij dageraad
Ik wil ook zo worden
Ik doe alsof
Wijdbeens zit ik
Strak en statig in het fietszadel
Ik smeer de ratelende ketting
Voor een dolle galop
Naar de herberg, de hooizolder
Waar een blonde boeredochter popelt
Hoor
De wolken barsten
Druppels geselen het koren
Hoefgetrappel…
Kerstziekte
gedicht
2.0 met 71 stemmen 35.256 Geen plaats voor paarden, engelen;
in geen herberg thuis. Ga liggen
onder zeven dekens, koorts ranselt
de gewrichten, laat hem, hij maakt
zich zwaar in haarwortels en oogkas.
Straf, teken? Na een troebele
nacht ligt water glad over radeloos
gras, een zuiver blinken tussen
wolk en vroegere weide.…
de zwerver
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 136 getrakteerd op hoongelach
strompelt hij een herberg binnen
mompelt onverstaanbare zinnen
het was op een bloedhete donderdag
hij werd prompt de deur gewezen
een glaasje kraanwater niet gegund
wat een rotzooi wat een rund
een man in armoede nooit geprezen
nochtans moeten obers beter weten
dorstige laven is barmhartig werk
de Bijbel…
De Heksenketel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Na school komen de gasten
we ontvangen ze in mooie kleren
– eerst in bad
dan de mannen op hun kamer
helpen bij het omkleden
– we zijn streng
als een lieve mama
en doen het lachend voor
– het is een spel
van vrolijkheid in onze herberg
waar de vogels bont zijn en zingen
– madam zet de toon
en mijn zussen leren me de trucjes
van het…
Voltooid leven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen
En ik wil mee de blauwe luchten in
Ik zit met prangende en vele vragen
En God voelt ver, verroert lijkt het geen vin
Ik zoek een schuilplaats, wil de herberg in
De stal met krib en hooi, want ben voldragen
Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen
En ik wil mee de blauwe luchten in…
Ben Leek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Marcheer naar herberg, dranklokaal of kroeg.…
kennisgeving
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 2.518 vernietigende overwinning
van de admiraals Maarten Tromp
en Joost Banckert bij Duins
in de Baai van Dover
op de Armada van admiraal D'Oquendo
in de fik door branderaanval
is aanleiding tot de nieuwe naamgeving
-------------------------------------------------------------------
Aechte Bosboom opende in 1540 aan het Merckeveld in 's-Gravenzande een herberg…
aarde wittend in een felle kou
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 2.058 Ze zingen sneeuw
uit hoge tonen vallend
aarde wittend in een felle kou
het orgel jankt
met donkere klanken
de lange tocht van man en vrouw
haar weeën komen en
de melodie verhaalt van pijn
er zal geen plaats meer in de herberg zijn
een stal ontvangt het kindje
de wiegeliedjes klinken fijn
dieren neuriën een zacht refrein
het koor…
Kroegsport
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 34 Marcheer naar herberg, dranklokaal of kroeg
Het kan nog even door, het is nog vroeg
Doe rustig aan, verzamel navelpluis
Het hele leven spelen wij een spel
Ja, deze waarheid geldt dus ook voor ú mens
We zijn geen Homo Sapiens maar Lúdens
In ieder samenzijn huist een duel
De strijd wordt op een tafeltje gestreden
De noeste hersenen die kraken…
Krakend in octaven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 ik had veel
in mijn mars
maar kraamde
lachend blijdschap
en verbazing
op gezichten
heb toen niet goed
op de centjes gepast
troubadour
leek mij wel wat
met zang en dans
de mens vermaken
liedjes uit het hart
die de pijn vervagen
van de lange werkdag
dagelijks langs
herens wegen gaan
in zon en regen staan
de herberg met
een warm…
De dagen gaan
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.072 Nu is de tijd voor oude heerschappijen;
Vermolmde staten wanklen - de Commune
Zal rustig rijzen uit de roeste ruïne
En zal een rijk zijn van de ganse aarde:
Herberg voor volkeren, verlost van wallen,
Bewoners van de veilge hemelhallen
En in de ogen Gods gelijk van waarde.…
Sigaret
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 Met de sigaret: smerige zet om smerigheid
te herbergen en verbergen. Krampachtig.
Het leek interessant en machtig maar mijns inziens
'een waardeloze houding' om met rook en as
een levensas te verbinden.
Het enige dat verbonden had mogen worden: was het
hart met de ziel!
Dat was, scheen te moeilijk.…