inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.306):

SNEEUWWITJES STIEFMOEDER ALS MEISJE

Op wegen en in herbergen
zien allerlei mensen mij
kijken verrast of afgunstig
slaan soms hun ogen neer
getroffen door een felle zon
waarbij bloemknoppen blinkend splijten

dauwdruppels van de wijde velden
duizenden vrije spiegeltjes
vatten elk mijn weergaloos aanzicht
steeds anders - maar even wonderbaar

doet een toverkol die bekoring
standhouden voor altijd?
ik zou koningen kunnen verrukken
temmen tot roerloze pluisjes wol
zelf heersen zonder zorg om het rijk.

Schrijver: Han Messie, 7 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: adel

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 525

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)