2710 resultaten.
De kunst van het web
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 heb uit handenvol herfst
draden gepakt
wilde mijn web
ermee weven
heb ze geplakt
met luwte en zon
in de regen
glansden ze prachtig
maar de druppels
werden te zwaar
zij scheurden
de lijnen aan flarden
ik laat ze waaien
zoals het hoort
maar de kunst van het web
heeft mij altijd bekoord…
Ode aan de tweede lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Pril in de herfst
Nu, begin van dit seizoen
Zie ik heel fraaie bloemen
in hun fleur rijke doen
Dieper van kleur
krijg ik ze op de lens
Net voor de bonte avond
beleef ik het intens
Zo is het een feest
om met het hof van heden
die kleurrijke gaarde
vol bewondering te betreden…
Herfstmiddag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Schaapsgewijs
nadert het grijs,
de herfst
is zacht dit jaar.…
Warmrijpe vruchten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 286 ik viel niet
voor de zon in je ogen
op die lenteachtige dag
voor de zomer
die bloeide
in je aanstekelijke lach
wist de
warmrijpe vruchten
uit je oogstrijke herfst
voelde
je schoonheid
in midwinters rust
het was jouw magie
die mijn liefde deed stralen
jij wist het mooiste uit mij te halen…
Als de lente lonkt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 269 heb de herfst
van me afgegooid
met storm
de bladeren weggeblazen
kaal en knoestig
is wat blijft
met trots draag ik
het eerste ochtendrijp
ga weer het spel
met regen sneeuw
en hagel aan de winter
is nog niet gedaan
maar als de lente lonkt
schieten zo
de nieuwe scheuten
uit mijn oude stronk…
Bevrijding
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 773 Het dorp de rug gekeerd,
niet meer omgekeken
Lots lot voor ogen
Nimmer komt een wending
opgeslorpt in groter gebeuren
waarbij dode bladeren
verzeilen in riolen
Het wordt stil
in de herfst van leven
alleen het hart
heeft nog te lijden
van dit verlaten
stille dorp…
Bevrijding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 289 Het dorp de rug gekeerd,
niet meer omgekeken
Lots lot voor ogen
Nimmer komt een wending
opgeslorpt in groter gebeuren
waarbij dode bladeren
verzeilen in riolen
Het wordt stil
in de herfst van leven
alleen het hart
heeft nog te lijden
van dit verlaten
stille dorp…
Humus
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 320 In de herfst van het leven
vallen de bladeren alle seizoenen,
laat de meedogenloze zwaartekracht
de schoonheid genadeloos vallen,
tot humus vergaan.
Om in een volgend leven pas weer op te staan.…
Stad aan zee - Voor T
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 Stad met rafelrandjes
Een tram rijdt door het gras
En de zee, de zee,
altijd dichtbij
Nostalgische panden
Duinen en strand
Lopend naar zee
Steeds weer die zee
Stad van verhalen
Talrijke talen
Aan zee begon de herfst vandaag
Den Haag…
de cirkel is rond
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 wanneer bloesems ontspringen
voel ik drang om te zingen
want de lente ontwaakt
zonovergoten dagen
je hoort mij niet klagen
want met de zomer op reis
bladeren overal
tapijten in vele kleuren
want de herfst is gekomen
sneeuwvlokjes op de grond
want de winter in zicht
en de cirkel is … rond!…
Druivenoogst?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 Herfst....
daalt over ons neer
....als motregen
door wind in wolken
grijs voortbewogen
Soms overheerst
het diepste blauw
aan de herfsthemel
gekrijt grijs verjaagd
We worden
meermaals geplaagd
door regenvlagen
stoten van wind
'Mijn kind,
de druiven
zijn die dagen:
voor opa zuur'.…
Maar als ik niet schilder…Ode aan Ruurd Wiersma
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 rond het raamkozijn
is het lente naast de
haard is het zomer
op de laatste wand
is het herfst
een meertje met
het riet waar hij
met zijn vader
riet sneed
tussen de deuren
is het winter
twaalf uur aaneen
sneeuw geschilderd
zonder te eten maar
als ik niet schilder
was ik zomaar dood…
Het gebladerte valt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 251 Herfst is lijden, vagevuur, en smart.
En van Jezus en Zijn Anker, Kruis en Hart
Zijn licht is als het Herfstlicht.
Zoet,zwak en aangepast aan de lichtontvangers
Ik ben een herfstziel
Het stormt en het dringt
Langzaam tot mij door
De kat is wit.…
Kou
netgedicht
2.0 met 97 stemmen 9.164 Als de regen langs mijn haren druipt
En de wind mij in mijn jas verjaagt
Als mij langzaam het gevoel bekruipt
Dat de kou mij persoonlijk heeft uitgedaagd
Als mijn haren druipen in mijn nek
En ik huiverend mijn jas ophang
Bedenk ik tevreden, en dat is gek
Dat ik steeds vaker naar dit weer verlang…
Bevrijding
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 689 De laatste blaadjes
houden zich vast aan de boom,
herfststorm laat ze vrij…
bezorgersleed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 325 spinrag om het hoofd
slakken kraken op het pad
de krant stipt op tijd…
November
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 390 De herfst ligt uitgeput
gevloerd in bladerpulp.
De bodem is zwaar
zuigt de voeten zeer.
De bomen kennen geen troost
in de bladval van verdriet.
De takken kaal en willoos
stijf de stam die ze torst.
Woest walst de westenwind,
de lucht geplet door donker dreinen.
November kent geen genade
alle zielen sterven zich dood.…
WEDERKEER
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 685 de bladeren die voor me op het pad
gevallen zijn, schop ik omhoog, ze wijken,
beleven zo hun tweede herfst en lijken
niet in de verste verte op het blad
dat fris ontlook, waardoor je vorst vergat
en de bekleding was van stoere eiken
die jaarlijks hoger naar de hemel reiken
totdat de tijd hen velt, der dagen zat
ze maken wentelingen als een…
winters zacht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 508 toe maar , schilder maar
zachtgrondig
de gevallen zomer in een notendop
vergeet de nerven niet als enkel restant
van sappige groene bladeren
denk aan de kleurenschat die je kreeg
en vooral het licht dat groeien deed
creëer een herfsttapijt
niet alleen zacht
maar warm genoeg
om de winter te dragen
zodat het niet eens zielig lijkt…
Soms voel ik mij zo leeggehaald
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 727 Soms voel ik mij zo leeggehaald,
zo uitgestrooid en weggegeven...
De akkers liggen maagdelijk -
geen spoor meer van het leven
dat eens in al zijn weelde blonk
terwijl de zon scheen in de morgen.
Ook nu blinkt licht, al is het vaal,
gekleurd door 't brandglas van de zorgen.
Mijn gang vertraagt, de uren wegen
al is mijn hart nog onderweg…
Hortensia's
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 344 Hortensia's, in kleur gevangen
waar goud en rood uit 't zomerlicht
vol weemoed rond de stengels hangen -
we zijn tot zacht verstaan verplicht.
De warmte is nu echt verdwenen -
de avond lang, de luiken dicht,
de zon die vrolijk heeft geschenen
is voor een najaarslied gezwicht,
maar is de kleur vervloeid tot vrede,
ze blijft een winter…
Herfstachtige vertoning
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 545 Er had niets maar dan
ook niets gebaat het donker
daalde neer in overvloed
“Ze waren met teveel” en ik
had losgelaten wat ik vliegerde
sans color en het hart nog
altijd op de juiste plaats enz.
enz.
een grijze bedoening sla de
waterkant dan oeverloos kleine
jongen haal je vader maar hij
vliegert wel als jij dat wilt
als dat is wat jij…
Herfstblues
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 714 De herfst kruipt in me,
de duistere luchten, de koude wind.
Ik weet het niet meer, wie ik ben.
Alles loopt door elkaar,
door elkaar gewaaid, bevroren.
Waar was ik gebleven.
Soms ontdooi ik weer
en ontdek ik een karakter,
dat soms grappig is en lief.
Maar waarom nu zo kil, koud en alleen.…
KIL
gedicht
3.0 met 38 stemmen 17.114 De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.…
Zondagavond
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 983 Ik zie gordijnen zuchten
onder het genot van
een kopje warmte blazend
van genoegen spint de kat
zijn dromen in een hoekje
van de kamer geurt koffie
schaduwt de lamp vrede
over een heerlijk luie stoel
waarin ik…
herfstimpressie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 580 het lood van wolken
ligt peilloos opgetast
in noeste kolen kou
de winden wakkeren
de waterwoede aan
van blauwe hemelzeeën
woekerregen daalt
in zaaischermen neer
op het lijdzame land
als bronchiën van longen
twijgen tere takken
in ijle hoogtes lucht
boomstammen beademen
als pijpen de slijmklei
van de vetgelaagde grond
schaamteloos…
Peer
gedicht
3.0 met 39 stemmen 19.352 De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer
Ik ben alleen en heb een peer
De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer
Ik schil de peer en snij de peer
In weemoedige, herfstige sfeer
Peuzel ik mijn stukje peer
De koude sluipt nader en de regen druizelt neer
Ik ben alleen en zonder peer
----------------------------------…
Inversie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 769 Een bruine massa dood overspoelt
de aarde zinkend van zwaartekracht,
verdrinkend van ellende en leed,
zonder hoop op adem stikkend
in de vloed van bladerpulp.
Alle liefde is ernstig bekoeld,
vuren roken een uitgedoofde macht.
De bomen naakt en zonder kleed
happend naar zon, loos bikkend
de steenhouwers van uitgeputte hulp.
Ik weet niet…
Erf
gedicht
2.0 met 32 stemmen 9.385 Pokdalig erf. De pomp,
de dissel en de molm.
Om de vlier de muggentros,
van energie het nabeeld
in de roestende coulissen.
Oud is de zomer.
Het oog over het rietland
en het ongewisse, te traag
voor iets anders dan stof.
Rimpeling van water
in de donkere, mosgroene
vonten van de avond.
-----------------------
Uit: Tirade 362, 1996…
spinnenweb
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 579 zilveren draadjes
glinsterend in de herfstzon
spin maakt zijn kunstwerk…