Alle inzendingen over Herfst mag komen

wind waait boom zwaait ramen, deuren klepperen en laten wat wind binnen komen in mijn kamer herfst in de winter…

Hoe mooi kan de herfst zijn, maar ook hoe bedrieglijk want morgen is er misschien slechts grijsheid en kilte. Hoe is dan de realiteit? Wat is nu echt en wat slechts schijn? Of kan de herfst de zomer en de zomer herfst wel zijn?…

HERFST Het wordt nu herfst, de jaren zijn vervlogen, als zand door onze vingers heengegaan, jaren dat wij vaak bevlogen, niet dachten aan ons zo sterfelijk bestaan. Vervlogen zijn de jaren van weleer, en aan je lot valt niet te ontkomen, het einde komt, al kom je in verweer, en is steeds meer nabijgekomen.…

Herfst, muisjes komen er aan Zo vond ik in de garage een aangevreten banaan Ach lieve muisjes Ik gun het u best maar zet toch een valletje voor het gevalletje dat u zich tegoed doet aan de rest M'n kleindochtertje zag het en vroeg: Opa, wat doe je nu?…

De herfst schijnt mij de beste tijd, nog voor het koude in zal treden. Het hart overdonderd nog onwetend van spijt, verlangen dat wordt ingekaderd door de zomer en het heden. Voor mij geen winter onvermijdelijk zal hij komen, waarin gevoelens zullen zijn verstild.…

Ik heb je gewacht, negenentachtig jaren en wacht je nog steeds. Je bent steeds welkom voor koffie en een praatje over je geluk. Eigenlijk ben je al eeuwen altijd bij me en praat je met me. Ik heb je gehoord, begrepen in je streven naar hoogste geluk. Eigenlijk zijn we al eeuwen samen op weg in liefdes hemel. Toch…

De bomen staan aan de kant van de stroom in de vroege herfst te dromen.... Hun schaduwen rimpelen door de zachte wind in 't water.... Het wordt al later op de dag. 't Is bijna avond! Voel me gelukkig dat ik hier van genieten mag!…

Het is maar goed dat je in de lente, zomer en herfst van je leven niet weet, hoe je in de winter van je leven belazerd wordt.…

wanneer de nevel zal verdwijnen en de zon piept door de bomen dan is de tijd gekomen dat herfstkleuren zullen verschijnen het bos wordt stilaan kaal de vele bladeren op de grond kleuren schilderachtig in het rond in een tafereel van pracht en praal voor de dieren wordt het even wennen aan een omgeving zonder lover ze moeten oppassen voor…

Ik zie je door dikke druppels op de ramen, mijn engel van lijn 8. Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht, slechts de spiegel en het donker brengt ons samen. Ik staar naar natte stadse straten, naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd. Een regenspoor dat mijn beeld misvormt laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten. Neonlichten…

mag ik nog even goochelen op de balans van oud naar nieuw de magie weer proeven van het mirakel tussen ons jouw ademen in vele prille lentes morgenstond de warme zomeravond dubbel schrijven in genieten het brandend rood jeukte morgens wel door de muskieten wij hebben herfst geoogst in vele geuren de kleuren bewaard voor de…

Klaag niet over herfst die steeds je nerven kerft dus warm een lach op je gezicht zie een straaltje zonnelicht lees dit zomers herfstgedicht elk mens, een vrouw of man ja gewoon een lach het mag op deze trieste herfstdag!…

Na een lange zomer vol mooie herinneringen had jij besloten de herfst te laten komen. En tijdens alle seizoensveranderingen vervlogen onze liefde, onze passie en onze dromen.…

bladeren vallen uit als haar verven zich rood de herfst in doen aan bungee jumping aan een elastiek dat terugspringt in de lente er loopt een muts sjaal handschoen door het bos prikt zich aan kastanjes maar raapt bouwt beesten en mensen zet ze met lucifers in leven en vlam paddestoelen trekken als nomaden komen gaan komen gaan laten…

en steek een kaarsje aan Ik had ze niet verwacht de vrienden tot ik ze zag hebben eraan gedacht jouw vijftigste verjaardag Bijna allemaal vijftig jaar fijne vrienden lange tijd oudere mannen grijs haar vriendschap zonder spijt Vijftig jaar haalde jij niet toch wel een speciale dag Ik voel een groot verdriet en weet dat ik huilen mag…

ontmoeten Letters weigerden het verdriet uit het verleden Schriftloos omklemden ze mijn vergeten leven Maar toen kwam jij Aan de rand van mijn stilte Leven en dood tikten tegen mijn raam Jij gaf weer betekenis aan mijn naam Jij veranderde duister in licht Ik weende weer om woorden in een gedicht Jij verzachtte mijn wonden met poëzie Mag…

te proeven als zoete wijn Mag ik mijn liefde nestelen in jouw hart mag ik laten zien dat ik jouw vertrouw mag ik delen in jouw vreugde en smart mag ik tegen je zeggen dat ik van je hou…

mag ik jouw ogen sluiten? zo dat je me even niet meer kan zien en niet meer kan lezen dat ik van je hou mag ik jou oren sluiten? zo dat je me even niet meer kan horen waardoor ik alles kan zeggen waaronder ik hou van jou mag ik jouw gevoel even stil leggen?…

Het mag nu wel gedaan zijn, met oranje verf van oor tot oor, zelfs België is te klein, die hollanders gaan maar door. Het mag nu wel gedaan zijn, met vlaggetjes van huis tot huis, Vuvudinges blazen op het plein, ik hou het liefste grote kuis.…

Maar een dergelijke vraag, Voelt niet in het geweten, maar in de maag.…

Mag ik mijn eigen woorden tikken ik weet ik ben geen dichter Maar mag ik zeggen wat mij raakt dat door de jaren dit mij maakt Een rijk en ervaren mens Nietig in deze wereld Maar wel over mijn gevoelens de baas…

Als ze me niet begrijpen mag ik dan met jou zijn als ik niet met hen kan praten mag ik dan bij jou zijn Als het lichaam niet wil mag ik dan met jou zijn als mijn gedachten afdwalen mag ik dan bij jou zijn Als alles tegenzit mag ik dan met jou zijn als ik het even niet meer weet mag ik dan bij jou zijn Als we ouder worden met gebreken…

Ik ben genoeg Ik mag leren Er gewoon te zijn Ik ben oké Ik hoef Aan niemand Te bewijzen Dat ik oké ben…

zo sprong je van je sokkel mijn lieve zilveren kikker onweerstaanbaar kwetsbaar was je toen je onder ging in deze blijmoedige zee er zijn geen schrijvers zonder schuldgevoel en toch je boeken laten je leven literatuur als blijvertje de werkelijkheid soms dodelijk denk aan de wind denk aan de zee je bent geen voorbijganger meer…

Als een loofboom in de herfst, Zorgen die van mij afvallen. Stilstaan bij mijzelf in de winter, In kou, stilte en rust. Kracht terugvinden in de Lente, Opnieuw beginnen, nieuwe kansen ontspruiten. De zomer is van mij, Ik mag er zijn, als een zonnebloem, vol kleur en kracht.…

De wind wil jou dragen als het ritme van de dag geen pas meer geeft De zon zal jou warmen als in de bloemknop geen vrucht meer leeft De herfst mag jou kleuren als het gelaat meer treurnis kent De kern van de zaak is dat je voor eeuwig bent…

mag ik nog een keer hetzelfde?! De ober zwijgt. Overal om mij heen ligt de rottende herfst en ik ben de lente. Een roze jurk, bloemen in mijn oor fiets ik door het dorre geblaarte. Ik zou graag overal willen zijn mijn bloemen-adem distribueren aan iedereen.…

We mogen er aan ruiken, maar niet tot we bedwelmd zijn, we mogen het en alles wat mag, is niet interessant. Want wat mag, is niet grappig meer, dus alle verboden dingen, die doen we juist wel keer op keer. Omdat ze niet mogen. Logisch toch?…

Herfst in wintertijd De klok een uur terug Zomer zijn we kwijt De kou hangt in de lucht Vorst op autoruiten Vogels op de vlucht Blaadjes van de bomen Oktobergloed in het bos Laat november komen December komt eraan Maand van vele feesten Denk er nog niet aan Herfst in wintertijd Laten we dat vieren Met een uur respijt !…

mag ik je toch warmen daar waar eerlijkheid vertrouwen moet omarmen in samen lijden wij de pijn van nooit eens in het echt bij elkaar te kunnen zijn beloof je lente weet dat jij ooit zomer geeft want virtueel hebben wij de vruchten van de herfst al beleefd…