14520 resultaten.
Bangeriken van karton
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Daarentegen
laveren
mensen tus-
sen de be-
drijven
door. Omzei-
len alles
inclusief
de confron-
tatie
Bangeriken
van karton
zonder e-
nige rug-
gengraat…
Het enige wapen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 wie het vindt, dan stuur
ik het naar ieder kind in hun wel of
niet begrijpen, laat het liggen tot
hun tijd mijn ziel
zal rijpen om zichzelf te plukken
in de aanrollende golven
van de herfst en winter tot in de bolster
van elk gedicht, word ik er letterlijk
door bedolven in het dolgedraaide
wiel van tanend licht,
voor het enige…
Ons enige wapen?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 24 in z’n graf
opgedragen in een metafoor
houdt de geschiedenis verborgen
of geeft er een ander tintje aan, door
wisselende intenties is vermoord,
wie de werkelijkheid vindt, stuur het
door naar de couveuse van elk gedicht
om te laten rijpen op een plank
als het ongemakkelijk wordt het snel
vergeten en niet belicht, vergeeld
het enige…
enig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 111 hoe glimlacht
het tedere roze
zich hunkerend open
een welgevallige sierlijkheid
met een hart
vol spikkeltjes rode passie
zo aards en hemels tegelijk
dat ik blozend
in haar zoete adem verwaai…
Zonder enige voorwaarde?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 56 zolang die er nog zijn die te koesteren
vermeerdert de zilverberk zijn overdaad
in het zaad van ieders denken, altijd
kiemen zal in winden die nog niet kennen,
in de vruchtbare huidplooien van de grond
waarin een betere waarheid in ontstond
wat leidt tot een universeel gedrag waarin
iedereen zichzelf wel in herkent omarmt
zonder enige…
Gelijkenis?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 chocolademelk, wat langzaam
uitdooft in het verre licht van mijn
jeugd, daarachter zie ik steeds beelden
verrijzen, een wederkerende droom,
drempel die onherroepelijk is geërfd,
bewijzen dat de laatste stappen mij verraden,
verlangend naar een voorgestemd gemis,
sla ik mijn hunkering gade in de jaarspiegel ,
wend mij af in steeds weer enige…
Enige wat je had
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 939 Twee tassen vol met spullen
het enige wat je nog had
een ander zou het rommel noemen
voor jou was het je grootste schat
Wat kleren en een foto-album
brieven, en een zelfgemaakte kaart
kapotte ketting in een doosje
en ook een ring had je bewaard.…
De enige
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.863 Ik kijk naar buiten
strijk mijn handen door m’n haar
de zon schijnt door
de ramen
even valt een stilte
regendruppels vallen neer
maar ook daarmee
de lach op mijn gezicht
ik voel de pijn steeds meer
jij was de enige
de enige voor mij
jij was m’n liefde
waar ben je gebleven
ben ik je kwijt
ik mis je zo
en betuig je mijn spijt
ik…
De enige...
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.339 Ik voél dat
jij er bent...
in mijn hart en in
mijn keel...
loop ik over van
sentiment,
vormen wij écht
één geheel...
Ik wéét dat
jij er bent,
in mijn maag en in
mijn hoofd...
is er niemand die
mij zo kent,
was jij maar
aan mij beloofd...
Ik lééf,omdat
jij er bent...
'k voel je van
top tot teen,
is er voor jou geen
concurrent…
enig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 201 net even anders
dan de gemiddelde mens
is zo gek nog niet
[senryu]
foto: Martien Montanus…
enig
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 153 net even anders
dan de gemiddelde mens
is zo gek nog niet
[senryu]…
ZIN OF ONZIN!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 129 Zin en onzin heeft veelal
in negatieve zin te maken
met aanzien
maar vooral in positieve zin..
met omzien!…
Zo licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Probeer mijn gedachten
In het gareel te houden,
Maar een kruiwagen vol
Met levendige kikkers
Is makkelijker te controleren
Dan mijn gedachten die
Onverhoeds alle kanten opspringen,
Zo wendbaar zijn ze, zo licht,
Moeilijk te houden op het juiste spoor,
Zonder er ook maar enige grip op te krijgen
Gaan ze er met mijzelf vandoor…
Zoveelste golf
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 167 Dat de wind fluistert in vele talen
mannelijk is en licht van gewicht
doet vele feministen zwaar balen
vooral die wonen in Maastricht
met uitzondering van Angelie
Zij waarschuwt met haar vingers
en telt theatraal één, twéé en drie
laat gitzwarte vlerken verschijnen
rode hoorns uit haar voorhoofd
haar tanden als een haaiengebit…
Sporensneeuw
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 60 ik herken de sporen in het akkerland
de ijskoude winter die er heeft gezaaid
ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid
nu heeft ze alleen hem als onderpand
in haar kamers huist men al dagenlang
waar geveegd werd op het vergane tapijt
dat mossen, en menig paddenstoelen slijt
en dichte mist had als enige behang
mistroostig oogt mijn bewonderde…
het spoor bijster
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.064 vandaag opnieuw een chaos op het spoor
de smoezen zijn vaak niet om aan te horen:
computer stuk, de wissels zijn bevroren
een vierkant wiel, het achterstel stond voor
toch denk ik steeds bij elke nare tijding
de echte oorzaak is een slechte leiding…
het juiste spoor
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 499 Een bestaan in de sneltrein,
Wisselend van het ene naar het andere spoor.…
Bahnhof
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 971 de nieuwe morgen
baant zich een weg door de mist
langs gouden sporen…
Armando
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 794 daar stonden wij
samen op een
Amsterdams perron
te wachten
op de stoptrein
naar Amersfoort
hij dichter/schilder/violist
een vanouds bekende
ik de dichter/machinist
de nog immer onbekende
niet de moed hem
aan te spreken
want ik herinnerde
mij tijdig
dat C.Buddingh'
ooit eens schreef:
"goden stoor je niet"
en misschien is het…
O kon ik zijn in u
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.441 Dat men mij zocht en niets
Vond, maar een spoor, een iets
Van mij, in u, in u.…
Sporen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 475 Kristalhelder
ademt de nacht
haar laatste uren
beslaat de adem
het venster naar
ontwakend licht
dauwdruppels
schrijven vochtig
een naam in
het groene gras
lachen zacht
naar verleden sporen…
Het spoor bijster
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 846 Het spoor bijster, als je niet
meer begrijpt waarom sommige
beslissingen genomen worden.
In het water vallen, als een
aardigheidje niet overkomt
zoals het bedoeld was.
Troebel vooruitzicht, wanneer
de toekomst er niet rooskleurig
uitziet.…
Sporen in de sneeuw
hartenkreet
4.0 met 40 stemmen 547 sporen in de sneeuw
verborgen aanwezigheid
afdruk van leven…
Zonder sporen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 520 Vrees niet bewogen mens
we laten geen sporen na
tenslotte blijkt dat de
mens deuken in water baarde
Dat gevoel besluipt me
als ik de mens bezig zie
met zinloze zaken
op de grote levende aarde
Als de mens verdwenen is
om welke reden ook
schudt de aarde z'n vacht
en vormt nieuw evenwicht
Bevrijdt van de luizen
in z'n schurftige pels…
logé
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 613 hij plant zijn sporen
in mijn huis
alle deuren open
de kraan blijft lopen
jas over een stoel
midden in de keuken
een schoen
lege flessen vuile glazen
handdoek naast het bad
alles kletsnat
hij is duidelijk aanwezig
en als ik slapen wil
galmt vlakbij
een film op de tv
hijzelf in diepe rust
de kasten gapen
weg melk cola chocola…
Kortlevend
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 523 Van west naar oost trekt
stralend zilver tweelopig
een kortlevend spoor…
Zie de bomen.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 94 Zoek de sporen van mijn
voetstappen, die in de jaren
zijn vervaagd door de tijd.
Huizen als stille schaduwen,
die zijn omgeven met
beelden uit een verleden.
Verdwalen zal ik niet, maar
zoek naar een teken of naar
de zin van het bestaan.
Dwaal verder door bekende
straten op zoek naar de tijd
die voorgoed verloren is gegaan.…
Het te volgen spoor
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 317 De trein loopt over de rails, die het land ontsiert
de rails met elektriciteitsdraden die in de lucht hangen, kruisen en doorkruisen ons land en vele landen met ons mee.
De rails is (lijkt het) oneindig de rails stopt nergens, net als het treinkaartje van het leven, eenmaal door een conducteur van onbestemd beroep ons gegeven.
Is ie eenmaal…
De twijfelzaaier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 De twijfelzaaier was met
ongebonden handen vertrokken
met zorgeloze haren zwervend
over akkers, uitgewuifd door
goudgele aren, verwaait het
stuifmeel van het rusteloze
gedachtegoed, opgebonden tot
zover de wereld reikt maar
nergens schijnt te kiemen, het
spoor is niet meer wat het lijkt.…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 72 Jouw kleurrijkheid
liet bij mij sporen na
met zachte penseelstreken
op het palet van m'n gevoel
je liet me zweven op de rand
van de regenboog
je raakte me
net zoals jij mij?
zullen onze kleuren nog matchen
of zijn die van mij iets te fel
en worden ze van jou wat vaag
is er dan nog sprake van een mooi samenspel?…