Alle inzendingen over Het pronkstuk

De Denker verdwenen Wie weet naar waar Een werkelijk pronkstuk De gedachte uitbeeldend Uitkomend in elke Gespannen spier Hoe zwaar zijn denken Inspireerde Rodin het meest De schoonheid van Denken; voorbij, Geweest?…

Breuk Neen, jij bent niet mijn privé bezit maar nonchalant zoals altijd beschouw jij mij als jouw openbaar pronkstuk. Al sta je daar zo dwaas te pronken, weet dan wel dat jij ook jou onschuld hebt verloren.…

van glad marmer feilloos gepolijst glanst je dij opvallend elitair vergeefse poging ultieme schoonheid heroïsch te bewaren voor de eeuwigheid wellicht een krijger van hoge rang gelauwerd of misschien halfgod nu op een sokkel op een lief gazon een pronkstuk blinkend in de zon…

heb alles uit de kast gehaald de pronkstukken vooraan ze ogen overjarig maar waren in die tijd het beste wat ik had wat dozen snuisterijen gelabeld met herinnering aan feest vakantie en partijen overzie de delen van mijn leven het is niet alles wat ik heb kom kijk me aan neem mijn hart en ziel laten we samen verder gaan…

Die vaas was mijn pronkstuk uit de verwarde geest maar het samenhorigheidsgevoel lag hoger dan mijn bewust zijn.…

Een pronkstuk dat je hebt buitgemaakt op een ander. Met je gestifte lippen en je vooropgezette hermelijn, de zinnen die je in kringetjes uitblaast nadat je een achilleshiel hebt ontwaard veer je op ten koste van iemand anders. Zonder prooi sta je diep je in je hemd.…

plezier ingepakt staat het nu hier de thema’s zijn nog actueel de kleur en glans schitteren als nieuw en in een zacht resoneren voel je dat ze ieder hun eigen energie genereren in de optocht zullen ook gaten vallen waar gezichten altijd hun lach lieten zien daar is nu de herinnering aan zoveel jaren samen met hun namen in de pronkstukken…

Jij staat, o prachtig bosjuweel met rode hoed getooid, met hippe, witte stippen besprenkeld en bestrooid op stevige voet van wit fluweel te schitteren in het groene mos of simpel tussen laag struweel als pronkstuk van het najaarsbos.…

Nog zie ik achter in mijn vaders boomgaard die ene boom met al zijn aanlokkend fruit als pronkstuk van kunstenaar zag hij eruit met takken door tal van vruchten verzwaard en met het schoon vooruitzicht dat ons streelde een rijke oogst van gezondheid en genot dachten wij nog niet aan het vergank’lijk lot dat menig mensenkind onze begeerten deelde…

Pronkstukken van weleer, anoniem verzonken in een vale kwaliteit.…

Putin vist achter 't net Nu strijd is uitgezet Finland en Zweden volwaardig NAVO-lid 't Tegendeel van wat Pu- tin wilde, wordt nu feit De machtswellust van Pu- tin in de kiem gesmoord Het NAVO-lidmaatschap van bei- de landen Hieraan kan slechts Rusland zijn vin- gers branden Terwijl, feit, het pronkstuk van de Russische ma- rine is…

ik zie je frêle muze pronkstukken verschijnen op de geflaneerde strandweg laat mij dorsten door aderen boven een zee van taal ergens tussen Parijs en Leeuwarden in woorden van woorden genegen om oogst te delen aan het licht in het vuur van tijd maar de zeewind waait schuurt en filtert de bodem op het stukje strand sporen worden…

uit denkt de slanke vogel onbeweeglijk het voortdurende geraas gadeslaand kom ik zoek de slaapwijkrust op er is vast nog wel een vijver met veelsoortige vis onbeheerd achter gebleven heerlijk ter afwisseling de reiger vist de ovale aanwinst bij een hoekperceel leeg verschalkt en passant enkele forse oranjeklanten in een belendend rond pronkstuk…

pakhuis gekraakt een hal opgelapt tot nest hoog en kaal in het dal leunend tegen de bergflank één ruimte die open staat ramen knipogen hoekig als ik het ijzeren gordijn sluit één kier laat één bundel van de schemer door steunbalken liggen bloot zuilen dragen vloer en dak bloemen, kaarsen en linten tot een halve maan geschikt als een pronkstuk…

Het ding heb ik op jouw verzoek bewaard als aandenken aan je mannelijkheid Glanzend gepoetst pronkt 't in de kamer je geest huist erin, je bent niet dood Vrouwelijke kennissen strelen z'n vormen dat maakt nogal wat gevoelens bij ze los Ze hebben je blijkbaar erg goed gekend ze giechelen; niet voor mijn oren bestemd halen ze fluisterend herinneringen…

Mijn broer, een man met gouden handen, Het hok met afgeronde door lood opgelegde randen, geen twee weekends, maar 2 maanden klussen, met hier en daar enkele dagen tussen, het is dan ook af, een waar pronkstuk dankzij vele uren klussen, 2dehands materialen bijeen gezocht, al het hout eerst afgeschuurd, geïmpregneerd tot duurzaam product,…

's Nachts mompelen juwelen in hun slaap. Zij fonkelen tot in hun dromen, proberen zo vermaard te glanzen als de tranen van een dame. Dat komt, zij zijn soms zeer alleen, gekluisterd in hun kist van nacht. Zij willen jubelen in zilver, in goud, briljant of diamant, maar pralen slechts met wat zij missen: een hals, een pols, een simpele…

langs verheffende wegen omgordeld door voortdurende bloesem laat ons zoeken naar een scheppende zegen 2) KYRIE mens, ik ontferm mij over jou leg je hand in de mijne mens, ik ben in jou spiegel je ziel aan de mijne mens, ik heb je nodig voel mij in het kleine 3) GLORIA jij, mens, het pronkstuk…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

De kinderen zijn 't huis uit, we zijn dus alleen, met alleen de kleinkinderen af en toe om ons heen. 't Was even wennen in 't begin toen de eerste de deur uitging. En nu, nu weten we niet beter meer, we zien ze om beurten een enkele keer, ze hebben 't druk en leiden hun eigen leven Maar waar zijn die kleintjes toch gebleven?…

Heel in 't begin zijn 't vlinders in je buik. Daarna wordt 't verliefdheid in je hele huid. Het zit in je wezen, beheerst je bestaan, en niks is meer hetzelfde want het is zo spontaan. Als de bliksem de hemel doorkliefd, Ja dan zeg je, ik ben verliefd!…

De wereld is gemoderniseerd van boven naar benee Natuurlijk is dat niet verkeerd maar zijn we wel tevree? met wat we hebben, krijgen en doen? Of zijn we tegenwoordig helemaal niet beter af dan toen?…

Wolk neem me mee, je gaat zo hard waar ga je heen? Wind neem me mee of doe je dat alleen met wensen en gedachten en kan de rest wel wachten, tot de storm in m'n binnenste geluwd is en ik de meest belangrijke dingen niet meer zo erg mis?…

Wat kan 't raar lopen in een mensenleven, het begon ongeveer 20 jaar geleden. Na een huwelijk van precies 10 jaar gingen mijn ex en ik uit elkaar. Ik leerde na verloop van tijd een man kennen die vrijwel dezelfde voorgeschiedenis had, 't eind van 't liedje was dat ik opnieuw in 't huwelijksbootje trad. Met in dit huwelijk het schrille…

November/december 2001 Behoorlijk geschrokken zijn we van de week, je kwam binnen, had het benauwd en zag zo bleek. Binnen 3 minuten zaten we bij de dokter in de praktijk, daarna in stroomversnelling, besef van tijd een beetje kwijt. Binnen een uur lag je op intensive-care vanwege een infarct, dat hakt er stevig in, 3 dagen ben je er nu, opstandig…

De mooiste en tevens de ontroerendste gedichtjes zijn door hem op papier gezet. De woorden kregen bijna gezichtjes, 't was warempel bijna net of 't over je eigen leven ging. Ieder kon zich erin vinden, vond ze mooi en dat zijn ze ook. Je hebt de mensheid wat gegeven, je nalatenschap is groot. Zou er ooit nog iemand komen die jou evenaren…

Weemoed,heimwee naar wat eens was, wat nooit meer komt, wat groeit als gras. Verlangen naar vroeger,nee toch niet, kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet, dat jeugd veel te snel gaat voor je 't weet 't op eigen benen staat. Heb ik dan wel stil gestaan, of ben ik eraan voorbij gegaan. 't Lijkt als gister, is toch 20 jaar geleden…

Kan iemand me vertellen, hoe ouder worden gaat, komt ie met rasse schreden, komt ie vroeg, of komt ie laat, komt ie gister, laat of heden, komt ie eerder of te laat, of komt ie gewoon, en is dat waar 't over gaat? Komt ie met of zonder gebreken, da's een vraag waar geen antwoord op komt. Dat weet je pas, als je hebt bekeken, op welke…

Niets is voor altijd, alles is tijdelijk, bij alles wat je doet. Je wordt geboren, "doorloopt" je jeugd, gaat naar school, zoals 't moet. Je krijgt een baan en doet je best, werkt je te barsten en de tijd doet de rest. Je krijgt verkering, verloofd en gaat trouwen, krijgt kinderen, maar ook die kunnen de tijd niet tegenhouden. Je…

1 dochter heb ik, maar eigenlijk zijn 't er 2, die van mijn echtgenoot "doet" in gezinsverband gewoon mee. Welliswaar heb ik 'r niet zelf gebaard, toch is ze me, als dochter "van hem" net zoveel waard. Je moet volwassen worden om te realiseren dat iedereen op elke leeftijd nog wat kan leren. Dus lieve dochter, bij een andere…