alleen in een loft

ik heb een pakhuis gekraakt
een hal opgelapt tot nest
hoog en kaal in het dal
leunend tegen de bergflank

één ruimte die open staat
ramen knipogen hoekig
als ik het ijzeren gordijn sluit

één kier laat één bundel van de schemer door

steunbalken liggen bloot
zuilen dragen vloer en dak

bloemen, kaarsen en linten
tot een halve maan geschikt
als een pronkstuk op tafel

de trap wentelt om een spil
voert me naar het doorwoelde bed
een matras van schuimrubber
die ademt door gaten

ik slof over visgraten van gelakt hout

de stad slaapt al
de wijk is wijd van stilte

niet nodig dat ik deze dag laat uitdijen
het enige dat ik opwind is mijn oude wekker

morgen moet ik terug de spits vermijden

Schrijver: Wim Veen, 7 december 2005

wim.vandeleenetelenet.be

loft

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 547