Alle inzendingen over Houdbare tijd

dorstig zijn de golven die onderhuids wegrollen op het levensstrand in een afnemend tij van zekerheden open zenuwcellen van elk gewond dier een oude wolf die voor elke streling strijdt, die wens na te komen dat zelfs de dood iedereen zijn rust laat van hun de zelfgekozen plaats en tijd.…

ooit toen de jaren nog niet telden was er de dagelijkse vraag hoe geef ik mezelf een houding zo omstreeks mijn vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar…

houtrot dus, slechte constructie een vergissing in houdbaarheid. Ik had het moeten onderhouden, nu lig ik beneden op mijn gat in de woonkamer. Nou vooruit, laat ik het hier maar proberen, maar het is donker en vochtig hier en de woorden die boven nog a- demden, die ontbreken hier.…

de verpakking is wat gelig, geler bestaat bijna niet toch is het ontbijt te laat begonnen en zijn de treden van de trap te zwaar beladen – in elk geval voor mij de houdbaarheid nog niet aan datum en is het zuur te rijp voor deze dag was het maar nacht en snel maar morgen dan peuterde ik het etiket van de fles geniet van het ogenblik zeg…

boven het alledaagse leven gelegen, naar trouwe dragers van onmetelijk licht kijk je op, zoekt men in het aardedonker met een dorstig hart vol verlangen, de schittering plots aan diggelen doet de adem nog verder stoten naar alle in geluk uitspattende richtingen, opvlammend genoeg, dooft de liefde met meer scherven aan schoonheid dan houdbaar…

Wachtend voor 't stoplicht, in 't halfdonker nog, op het Bevrijdingsplein, half acht, zag ik, een vrachtwagen van Domomelk langsdenderen met op de frisse flanken het bericht dat, ingang heden, eindelijk het verschil tussen houdbaar en lekker is verdwenen.…

‘t Verkleurde licht van sterren roept het universum te weerleggen het tegendeel is ook, beroept zich op zijn recht niet te ontzeggen gepatenteerde feiten nemen de eigen ruimte in, de stelling om stelling, houdbare systemen veroordelen een andre velling donkere materie blijft verhuld voor het oog maar is niet te negeren althans, het vreemde…

Ik bewaar dromen op sterk water verzuring zal ze houdbaar maken verstand verdringt alle persoonlijkheid het duistere puntje in het licht reikt haar charmante hand naar mij uit ontkenning stroomt langs mijn aders terwijl ik kloppende onjuistheden opsom openen haar gesloten ogen dichtheden vertrouwde geborgenheid verscheurd mijn hoofd draait…

daar de wind vrij spel heeft kust kwik zachtjes het vriespunt de avond legt zich neer na volledige overgave aan de ondergaande zon in het holst van de nacht ontstaan wonderschone waaiers worden bloemen geboren die nimmer zullen geuren beperkte houdbaarheid doet niets af aan hun fonkelende pracht die schittert in het ochtendlicht totdat…

geest wordt zand het vloeibaar goud waarop herinneringen weer tot het leven komen dat zij hadden in je dromen ik goochel met je zinnen als woorden watervlug toch sterven van de dorst en het verhaal van droogte op je perkamenten huid geschreven wordt jij bent het relikwie dat ik verzamel in de hitte van mijn element oneindig houdbaar…

Die zolang waarde heeft als de uiterlijke houdbaarheid door een ander wordt gewaardeerd. Schoonheid in kwetsbaarheid is als de vlinder van één dag. Die in schitterende kleuren de buitenwereld verblijden mag. Een buitenwereld die de vlinder weldra zal zijn vergeten. Omdat wat vandaag schoon is morgen weer anders kan heten.…

sterfdag van de kak met verantwoord vals vioolspel: Wilhelmus in het Vondelpark een stap in een kleumend winkelcentrum een blik op een verkreukeld laken met afgedankt speelgoed, een discodreun van achter een oranje plastic zeil en ik vertrek niet naar de grachtengordel met geblakerd vlees, vaten bier in de gracht gepist door Heren - de tijd…

Hoor de scharnieren kraken het hoofdseizoen is nu voorbij wankelend afgrond nabij opent zij herfstdeuren in haar dromerig verlangen tussen haar slanke vingers glippen er dagen langs herinneringen die ze ooit had aan vlinderverlangen groeien wilgen houdbare dromen verder tijdens nachten door duister smachten tussen talloze lippen…

ik kan de vroegte wel begrijpen, de bruid in trouw en korte verhalen met onbedekt en zelfde gezicht de mond zo rijk, geheel luchtledig de houdbaarheid of ochtendhanden het tijdelijke in prachtig licht maar ik weet van stilte, het lijdzaam staren het gedoofde vuur in gesloten nachten onvolmaakt en ooit geleden dus ik liet hem gaan…

. _____________________________ (ON-)HOUDBAAR Ook ik was gister duurzaam en finaal Recyclebaar kringloopbestendig bezig De uhd was zelfs compleet afwezig In dit opmerkelijk bizar verhaal Rebellion of extinction bovendien Was nergens op het etiket te zien…

Extra romig, extra zacht Nou, dát is onverwacht Houdbaar tot: 01-09-08 Dan wordt ons kind verwacht!…

De zin ontbreekt verklaring in een fles met schroefdop boodschap luchtdicht afgesloten na opening beperkt houdbaar. Ongebroken dobberen met wat drijft hier valt nog iets van te maken oogsten waar zoveel van is liefde en verbondenheid met een verre, onbekende god door onzeker licht omspoeld.…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

Ik zeg: 'Ik weet dat u betrouwbaar bent: u kent precies mijn houdbaarheid. Alleen een ingreep van uw hand kan mij bewaren.' Hij zegt: 'Ik heb uw vader nog gekend.' Dat zal zo zijn, want ik herken meteen de strakgetrokken scheiding in zijn haar. De dokter test mijn ogen. Wijst mij op een kaart een aantal letters aan.…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de houdbaarheid van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn pionnen in het defensief elke keer wordt mat gezet,zonder de gretigheid te verliezen.…

Zwaar als lood en toch zo broos daalden ze in delen neer, het treffen van, gaf houdbaar zeer. - Even keek hij op, de zon scheen schragend meer te zijn. Stalend blauw dichtte hier de lucht. Ruisloos klapten vleugels tot een vlucht, in waar hij zich op afstand nog zag staan. As tot as. Zo simpel, zo ontzettend waar.…

Langzaam ontdaan van gepolijste materie en van willekeur ontlokte zinnen uit elke pas, werd een film van vloeibare pixels gevonden in de magische paringsdans van elk mens en dier, ondeelbaar maakten, houdbaar ongeacht de strijd het moest zo zijn dat wij als passanten die de evolutie in trance en toeval doen verbleken, oceaan…

Als een bloem die werd als een vlinder, die in zijn trots naar schoonheid fladderde om snel alles te krijgen wat die met zijn beperkte houdbaarheid verwerven kon.…

Ons leven, hangt vast aan de tijd de uren de dagen, we zijn ze zo kwijt 't vliegt met een noodgang overal door en 't is dat vliegen, wat me niet echt bekoort. Immers, de minuten, de uren, weken enzovoorts vliegen ons leven uit als een nare minutenkoorts de opmerking ' oud voor je 't weet' krijgt ineens een heel andere insteek!…

Het verleden klopt niet meer Geluk brengt geen poëzie Richting de tuin En waterornament Onoverwinnelijk ben je niet Nooit meer Geweest Als een eenzame straatnaam Het klopt niet meer Ook niet die schreeuwende Overdreven aanwezig Hij is nu een vreemdeling Gek Als je terug kijken Mag En staar maar niet te lang Het is goed zo…

Laten we wachten op de dag van morgen, op hetzelfde licht als vandaag en op de onbewogen stenen in de straat Laten we wachten op de vogel die gisteren overvloog, op tijdloze wolken in een heldere blauwe lucht en op de bomen van eeuwen geleden Ik zal wachten op het ogenblik in jouw ogen dat nooit voorbij zal gaan…

Het probleem van een hartenkreet Is dat als je het terug leest Het moment is in tijd Waarvan soms op ie kaak Het schaamterood staat We zijn zomaar zoveel jaar verder En we zijn zeker geen Eddie Vedder Maar we creëren daar gaat het om Gaat het links rechtdoor Of rechtsom Bij de Breestraat Richting de kroeg…

de tijd tikt langzaam snel gelijk onrustig één seconde duurt een uur één uur duurt één seconde tempus est tempus…

Maar eeuwigheid blijft tijd der tijden waarin wij onze eindigheid niet kunnen vermijden.…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…