inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.785):

Bloedbaan?

Als je mij met je donkere ogen raakt
word ik vloeibaar, transparant kristal

als achtbaan van onze gezamenlijke dromen,
vraag ik je om in jouw bloedbaan
te mogen stromen, op het gevaar af

dat ik mijzelf ook als vluchteling beschouw
het water ademt waarvan we allen zijn
gemaakt, nog aarzelen onze lippen

de vraag is, of we wel van elkaar
mogen drinken, want misschien
ben ik morgen in een andere tekst

verdwaald, waarvan
houdbaarheid is verjaard.

dorstig zijn de golven die
onderhuids wegrollen op het levensstrand

in een afnemend tij van zekerheden

open zenuwcellen van elk gewond dier
een oude wolf die voor elke streling strijdt,

die wens na te komen
dat zelfs de dood iedereen zijn rust laat
van hun de zelfgekozen plaats en tijd.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 18 november 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 97

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)