18319 resultaten.
Het huis
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.096 de kachel,
met de vonkjes vuur
die mij uren in verrukking brachten,
laat de gloed na
van een liefdevolle jeugd
voor 't laatst
sluit ik de deur
dag huis
ik draag je over
aan de tijden van voorbij…
Het huis uit
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.041 Nu wil je weer naar huis
iets anders heb je niet te kiezen.
Het is je zo tegengevallen
alleen in de grote stad.
Je wilde het liefst weer naar huis,
met de stad heb je het weer gehad.
Totdat het weer gaat kriebelen
en je voelt je weer niet thuis.
dan ga je opnieuw weer zwerven en
verlaat voor de zoveelste keer het huis.…
Eigen huis
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.071 Zij ontmantelen met geestdrift
en dromen hun paleis glorieus tot in de hemel
Hoe en wat en waar en wanneer zal alles klaar
Het groot geworden kind dat nimmer terugkeert
beukt in tomeloze razernij met beitel, hamer
en houweel al te oude ballast in elkaar
Dit is van ons, van mij,
Sneeuwklokjes en krokussen in de tuin
staan er weerloos bij…
Dit huis
netgedicht
4.0 met 74 stemmen 880 Dit eenzame huis,
omringd door hoge eiken,
aangetast door de tand des tijds,
...ik sta nu al een uur te kijken...
Vervallen en leeg,
het verwilderde gras,
de gaten in het dak,
...het kapotte glas...
Met ogen dicht zie ik mijn ouders,
meen ze zelfs te horen,
dit emotioneel beladen huis,
...waar ik zo lang geleden,..ben geboren...…
Naar huis
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.041 morgen
In de ochtendstond
Daar ga je dan naar huis
Na een avond die weer een lach heeft gebracht
Na het mysterie van de nacht
Loop je weer naar huis
Waar hij op je wacht
Maar daar had je niet aan gedacht
Maar de waarheid die komt morgen
Na het mysterie van de nacht
Ja de waarheid
de waarheid die komt morgen
In de ochtendstond…
(T)huis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 In het huis
Was de kamer
Waar het wollige tapijt stemmen absorbeerde
Het prikte aan mijn voeten
Ik moest op blote voeten
Zo voelde ik dat ik leefde
In het huis
Was de kamer
Waar het bed kraakte als je ernaar keek
De dekens een huis
Een huis in een huis
Mijn geheime hutje
Buiten het huis
Was de straat
Waar stenen mij in verzoeking…
mijn nieuwe huis
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 6.862 vanuit de vensterbanken
en geef het raam een stille kus
mijn heimwee mag niet langer duren
ik tel de treden van de trap
de stilte van de kale muren
de echo van alleen mijn stap
zo loop ik alle kamers binnen
het kraken van de houten vloer
hier mag ik dus opnieuw beginnen
ik slik een keer want ik ben stoer
hier sta ik in mijn nieuwe huis…
Krakend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 262 Het is een oud huis
De trap geeft geluid
Alsof er nog leven is
Na de dood
In dier voege
Schuurt papier de leuning
Vraagt zelfs om een likje verf
Want de vorige eigenaar
Is in gebreke gebleven
Onderhoud was niet
Zijn sterkste punt…
Het leegstaande huis
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 469 Leven is wat er hier ontbeert,
Zegt de domme ingenieur boos,
Dat die nu man nu maar eens leert,
Dat dit huis dat ik zorgvuldig koos,
Dat dit huis alleen gezelschap moet krijgen,
Van elementen, van dier en van natuur,
En al is het misschien geen gezellige buur,
Ik zal zeker naar bewondering neigen.…
huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 368 Het huis is leeg
de geesten zijn vertokken
ik moet verder zoeken
naar een huis dat mij beschermt
tegen de elementen in dit spel
ik wou dat er geen keus was
tussen hemel en hel.…
De Makelaar
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.652 een makelaar loopt door mijn huis
met een flitsende fotograaf
lampen moeten aan en uit
voor het mooiste plaatje
de tuin vertoont zich in de zon
we maken samen geintjes
maar ondertussen jank ik al
bij het denken aan verhuizen…
Zij is als een huis
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 666 Ik ken een huis,
partieel,
als in iets,
dat langzaam begint te dagen.
"En wat ik zag, bracht me in verrukking."
Ken jij dat huis
daarginds
naast het water
daar wil ik wonen later.
Met een zolder,
berg mij daar,
in al haar dromen
om zo bij haar hart te komen.…
mijn huis
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.984 Helaas mijn dierbaar bezit
ik ga je verlaten
Ik heb je jaren liefgehad
alles beleefde ik samen met jou.
Mijn eerste huwelijksnachten
werden door uw muren omarmd.
Mijn kinderen werden
door uw stenen beschermd.
Wij hebben jaren samengeleefd
en zijn één geworden.
Je kreeg een hart.
Ik voelde mij veilig genesteld.
Je hebt een prachtige…
Moeder
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 153 Een traan rolt over mijn gezicht
trek dan de deur weer zachtjes,
achter me dicht, ga naar huis
ZIJ KWAM NOOIT MEER THUIS!!!!!!…
huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 het huis danst
op tektonische platen
de voegen kraken op de maat
wees gerust het praat
niet over liefde
sterfbedscènes
of bungelende benen
in het trapgat
hooguit een loslippig raampje
dat roddelt met de wind
of het pad dat
knarsetandend grint…
in het huis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 177 al het werkelijke dat ik je gaf
is geworden tot overbodigheid
en nu ik mezelf kleed
met gedempte wind, de uren van herfst
overhoop haal
verliest elk geluid een naam
mijn naam
die als een afgewezen groet
tussen houten lippen hangt
verzwakt
door de duizend splinters
van huiverige gezichten
ik val, onzichtbaar, uit dit geheel…
Het gele huis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 667 Een gewonde reus
stond daar nog steeds,
als stille getuige
van de voorafgaande tijd
Twee gele ramen
keken me aan met een starende blik,
maar ik kende geen vrees
alleen was ik niet
Haar stem gaf me
de warmte en nodige rust.…
Ik ben zo ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.098 verhaal van velen
dat onderhoud en tuin
langzaamaan te veel zijn
ik kijk met ogen van een vreemde
kozijnen worden geverfd
ook de voordeur krijgt een likje
de tuin is strak gesnoeid
dat moet wel voor de verkoop
mijn eigen hand was losser
zo groeit de afstand
tot het bewonen
van ons heerlijk huis
in dat alles zie ik
het naderend afscheid…
Over losstaand.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.094 Zie onderstaand.
Is dit opzichzelfstaand,
alleenstaand
of losstaand?
De vraag is verregaand,
maar hoegenaamd bestaand.…
De Stofzuiger
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 948 droever
Dan op 't moment dat ik worstel met mijn Hoover
Ik ben een redelijk man vol liefde en geduld
Maar er is één ding dat me in wanhoop hult
Dat woekert in m'n brein dat 'k dingen wil vernielen:
De wekelijkse veldslag met mijn Miele
Toch is er één geluid dat me bijkans onthoofdt
Dat me nog meer van levenslust berooft
Als dat door 't huis…
dat huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 aan die
ander toe
het huis dat op mij wacht
verzacht in ieder opzicht de ruïne van verlaten
en de toekomst, die er lacht…
Afscheid van het oude huis.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 408 Rijden langs het oude huis,
ik kan het niet en wil het niet
kijken hoe de haag niet langer
scheef geschoren is.…
inwijding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 ik heb dit nieuwe huis gezegend
mijn naakte borsten
vol vertrouwen
aan de lege kamers laten zien
nu durf ik naar binnen
schroomloos bovendien
de drempels
zonder hink-stap-sprong
te nemen
buiten in de grote tuin
verraadt een rijke bloei
dat heden in verleden heeft gesnoeid
ik gooi niets weg
de opstap naar opnieuw
verraadt…
het lege huis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 We maakten het huis van mijn tante leeg.
Nooit getrouwd, had geen kinderen.
Alle voorwerpen stonden precies
zoals haar ouders ze in het
interbellum hadden geplaatst.
De schilderijen van ongekende schilders
met zanderige vlakten, weemoedige sparren
arme grond hingen zorgeloos aan de muur
een beetje zoals het hen uitkwam.…
muren zwijgen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 Of die van het beroemdste huis ter wereld,
dat witte, waar de machtigste man van Amerika
slaapt en doucht, luncht en dineert.
Dat huis, discreet en ligt geen tip van de sluier.
Het kraakt wellicht pijnlijk in al zijn voegen.
Binnen de muren van een huis worden de
zwaarste geheimen bewaard.…
isolatie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 112 mijn huis kent glazen wanden
spiegels met de blik naar buiten
mijn nagels hebben zwarte randen
zij krabben de dood van ruiten…
Bij 'Rood huis in het park' van August Macke
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 250 Het pad in de bloeiende tuin
is een rode loper, die aan het einde
opklimt en vervloeit met het huis,
het huis van rode aarde. Geschilderd
in zijn laatste jaar lijkt het huis
mij een voorschouw op de bloedige
terugkeer naar de rose moederschoot
de dood.
Een vredig droombeeld, het huis dat
staat als een Chinees kamerscherm.…
Vreemde eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 913 ze gaan de weg van het oude huis,
de kamer waar de dode lag,
de vader van mijn moeder, de neef van ooit
Vlaandrens meest verlichte dichter Bert Decorte,
lag zo dood en sliep zich
naar die vreemde eeuwigheid.
ik kreeg zijn naam, ik kreeg zijn huis.
ik mocht een beetje sterven van verdriet
en hij wist het niet.…
Bernard van Beurden beurde mij steeds op!!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 109 Ouder worden komt met gebreken
maar dat geldt doorgaans het fysieke
het geestelijke kan blijven groeien
van Beurden's lichaam brokkelde af
maar zijn geest beurde steeds weer op
tot bloeiend ogende muziekcomposities
zijn geest bleef uitkijken naar uitdaging
vernieuwing, verjonging, conceptueel
verrassend als een frisse jonge man
zijn…
hedenverleden tijd / stilte en tijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 340 juni 2002
bevind ik mij
terug in het huis van oma
doof in haar stoel
ik wil de straat op
maar dat kan nog niet
en
terug in de huiskamer waar
mijn moeder rust onder een
berenjas
ik wil de deur uit
maar het mag niet
de dood lijkt aangetreden
vandaag hier in dit huis
morgen vlucht ik naar
mijn dochter om met haar
kinderen te spelen…