Alle inzendingen over Ik ga het donker maken in de bossen van

Mijn nicht Waarover dit gedicht Mijn nicht Houdt de gordijnen dicht Ze sluit zich op Ze sluit zich buiten En kijkt vol afschuw Naar haar kuiten Ook naar haar borsten Want zelfs daar Groeien dikke bossen Donker haar Mijn nicht Heeft nevenverschijnselen…

Grenzende gedachten bij de tijdloze schemering, geroepen door prachtig donker, mooi als het licht Zonder spreken dichtbij de oudste waarneming, het niets een omhelzing van eeuwig vooruitzicht Terug zonder traan naar de zwarte filmrol, verzadiging van elk hunkerend begin In een duidelijker aards rock & roll, op een toneel zonder podium gewin…

Donkere muziek in leisteen kleuren. Ook verwondering als van een kind in een sprookje. Bossen, feeën, trollen. "Tapiola".…

Het blijft wel bewegen de golven des leven de wind door tijd de bergen en bossen tot de zon ze weer beschijnt, Het blijft wel bewegen de heupen op muziek de goden die men riep op bergen in bossen valt er eigenlijk niets op te lossen, Maar bewegen doen we zeker door en met de tijd mee zegt men graag ja in plaats van nee ga je mee op…

Ik kleur de hemel kakelbont gewoon zoals ’t mij zint geel blauw en rood wat zwart een bloem misschien een mond Uit velden maak ik bossen met bomen aller soort sterke zwakke levende dode alsof mij dat ooit stoort En in verlaten duistere steden doe ‘k alle lichten aan grote kleine heldere donkere zoveel als er bestaan De (wereld)pijn…

storm ga liggen .... schreeuwen in het donker.. tegen de wind in .. woorden wind... maak het wind stil .. windstille woorden storm ... storm van stilte maak het stil in mijn hoofd geef me de rust na de storm .... geef de woorden rust .. stilte.…

afgelegen alsof ze niet om bossen geven en groeien op als eenling aan de rand, een leven aan de zelfkant…

Ik leg mijn eigen gevoel, in het hoopje klei. Mijn handen en vingertoppen, tasten naar een aanknopingspunt. Wat het zal worden, weet ik niet? Ik had een schouderklopje van mijn muze gekregen, dat de tijd rijp was, om mijn geest ingrijpende momenten te laten beleven. Ik zie een vaag beeld in wording. Een gezichtje van een kind…

Als de avond begint te vallen, en mijn omgeving langzaam slapen gaat. Loop ik altijd nog naar buiten, om te kijken in de lucht. Hoe het kleurenspel van de nacht, de aarde verovert. De dag van nu, na gisteren verdrijft. Ik droom dan al van morgen, wanneer het licht er gelukkig weer is. Ik droom ook van een vredige wereld, maar meestal…

Niks, nada, noppes Kent u van die mensen Die zich uitspreken Over intieme aangelegenheden Alsof ze zelf relaties lang ervaring hebben Ik ervaar dat als een bijzondere Een heel bijzondere vorm van betweterij Terwijl het bed hen amper of niet is gegund Kent u van die mensen Ik ken ze Ik koester ze Want ze weten Niet wat ze zeggen Ik ga…

Ga je met me mee?…

De duivel was woest toen hij je naar de Doesburgse kerktoren smeet; gelukkig gooide hij mis en belandde je in de bossen bij De Steeg. In lang vergeten en vervlogen tijden brachten Ymirs verwanten je mee uit Jotunheim, als altaar voor het offermaal gewijd aan Wodans raven.…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

zacht klinkt de weemoed in hun lief gezang maar woorden met een eeuwig gewicht maken kinderen bang zij gaan voor het meer dansante voetenwerk en de handjes maar in jouw ogen smeult het nooit gedoofde vuur het donkere van je stem herinnert zich nog ieder uur die vonken ga jij kinderen leren uit hun geschiedenis van proberen…

nu eerst witte ijsbloemen op transparante ramen een uitgestrekt sneeuwdeken over kale velden witte wilde zwanenparen in laaggelegen polders vele witte sneeuwklokjes in de bladerloze bossen en langs bevroren beken het is niet donker het wordt niet grijs stralend is de winter met sneeuw, hagel en al het ijs…

ik verzamel bossen om oerwoud te maken wolken die de tornado laat draaien regen uit buien rivieren die water in zee zullen spuien zonlicht dat leven gaat scheppen door groei en bloei op te wekken dankgebeden van hen voor het zijn hier op aarde in menselijke waarde…

Ik gun het de heer Martin Bosma wel Voorzitter van de 2e Kamer Ik gun het ook zijn partij de PVV Met als enig lid, de heer Geert Wilders Al 18 jaar bedreigd Al 18 jaar beveiligd Met nu 17 kamer zetels Maar uitgesloten van deelname aan ‘n kabinet Bijna ingesloten in een cordon sanitair Daarom gun ik dit de heer Martin Bosma wel Omdat hij…

Tuimelend door velden en bossen ga ik op zoek naar de lente. Maar ik blijf aan tranen gekleefd en daal neer op de wangen van een kind. Ik ben als een vlinder. Fladderend tussen bloemen en struiken ga ik op zoek naar de zomer. Maar ik sterf voor de dag om is en zijg neer in de haren van een kind. Ik ben als een roos.…

Als ik langs de velden ga en me inleef in het gras ervaar ik de aarde zoals het leven was Ik mis de bossen en de bramen ik verlang zo naar een zee van liefde voor de wereld omhels mij, neem mij mee 't gegronde groen van bomen de geur van hout en van het gras ik wilde dat het eeuwig was en dat ik alles hier nu had ik ben gevangen…

Een strijd tussen gedachten in de arena van onze ziel gespannen donkere krachten maken de situatie labiel Gehuld in een harnas van tranen ga je de strijd weer verbeten aan met die innerlijke vulkanen waar komen ze toch vandaan?…

Een vrouw wenste ooit een make-over want manlief vond haar veel te pover men kluste, en klaar het scheelde een haar of er was geen make-up meer over…

Het nieuwe jaar begon nog wel zo goed Met feestgedruis, champagne, mooie plannen Om iedere verslaving uit te bannen Uw allerbeste beentje,frisse moed: Geen koolhydraten, zuivel en geen zoet En dat u voortaan lief en aardig doet Eens omkijkt naar uw eigen vlees en bloed En dat u zich behoorlijk voorbehoedt Weer vaker met de trein gaat of te…

Het nieuwe jaar begon nog wel zo goed Met feestgedruis, champagne, mooie plannen Om iedere verslaving uit te bannen Uw allerbeste beentje,frisse moed: Geen koolhydraten, zuivel en geen zoet En dat u voortaan lief en aardig doet Eens omkijkt naar uw eigen vlees en bloed En dat u zich behoorlijk voorbehoedt Weer vaker met de trein gaat of te…

Het nieuwe jaar begon nog wel zo goed Met feestgedruis, champagne, mooie plannen Om iedere verslaving uit te bannen Uw allerbeste beentje,frisse moed: Geen koolhydraten, zuivel en geen zoet En dat u voortaan lief en aardig doet Eens omkijkt naar uw eigen vlees en bloed En dat u zich behoorlijk voorbehoedt Weer vaker met de trein gaat of te…

Ben nog even langs m'n levenstuin gelopen meewarig licht ontdaan het hoofd geschud en voel me minder treurig als toen ik er nog woonde was dat de droom of verschoon ik nu een dubbel leven waak over mij ga met me slapen totdat er bossen blijheid fleuren en je wintertuin groeizaam wakkert zonder deze droom te storen.…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde, de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht schuiven donkere wolken langzaam maar zeker over de stad. Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker, zie jij het ook?…

Zal Hij zijn openbaringen waar maken! Of vertrekt Hij weer met stille trom!…

Waren er geen oleanders, bossen ondoordringbaar wilde bramen met die violette donkere en lichte vuren Waren er geen assembomen, bamboestruiken en waringins, breed hun loverarmen spreidend, dichte ambergroene muren Zou de gloed van een verlangen, in rhododendrons groene grot niet zinderen in 't avonduur tongen likkend als de vlammen…

Er branden geen schemerlampen diep in de oceaan, waar allerlei vissen prima gedijen en in duistere bossen vinden de nachtdieren hun vreugde, ik ben één van hen.…