Alle inzendingen over JAREN

beiden zwijgen niet meer in staat stilte toe te dekken met een glimlach noch luchtig te laten spreken verliezen ze de wil om samen te delen en vergeten taal een eigen gezicht te geven…

er was zoveel vertrouwen toen ze aan jou toevertrouwd werden weekend na weekend nu na jaren blijkt dat vertrouwen misplaatst die jij moest behoeden heb je geknakt getekend voor het leven zelfs de dood pleit jou niet vrij…

Bijna tien jaar, schrijf ik op deze site, bijna tien jaar, over gevoeligheid Bijna tien jaar over vriendschap, bijna tien jaar over jou!…

De tijd is oud ik strompel door de dagen de rug gebogen mijn gemoed is zwaar Ik ben zoals dit bijna dode jaar en al mijn daden worden streng gewogen Mijn lentes waren licht en onbezonnen in alle zomers was ik lui en loom En menig herfst vervloog als in een lange droom nu is de winter aan zijn overval begonnen Het is te kort…

er drijven vonken door de lucht ze kleuren nacht naar donkerblauw geaderd met de zegens van een vreugdevuur in dit blije uur breng ik je wensen vreugdevol en stil Gelukkig nieuw jaar……

34 jaar leek slechts een dag Op het moment dat ik jou weer zag Jaren leken uitgewist Oh wat hadden we elkaar gemist!…

breek de tijd in nieuwe uren die langer dan een lichtjaar duren in de gesloten ruimte van het zwart heelal waarin ik klinkend zingen zal…

We lopen door het korenveld naar de evenaar, beide handen aan de zijden strelen de halmen en de linten van het geurend haar, bewustzijn en besef dat de zon met zwarte stralen ons laat dwalen tussen schaduw van het donker en het licht, gewogen in de aan ons geleende tijd waarin de jaren nog niet zijn geteld.…

legt een vraag zich neer in poëzie de dood met besneeuwde lippen aan woorden likt het blijft een bewegen al is de avond net hetzelfde en lacht een kind om honing aan moeders hand ween ik dan om de vreemdeling die in de schemer de stilte binnentreedt * ik tik tegen de binnenkant van deze verzen en ruik angst omdat er liefde…

Het was hagelnieuw nog totaal ongebruikt, ongerept en zo rein het was zoals het was, maar nu al een paar weken oud, het nieuwe jaar, lag te wachten op de klok van twaalf uren, toen die sloegen kon het nooit meer lang duren, of het nieuwe jaar begon, jawel het was daar!…

Dat wat er mag zijn niet meer en niet minder Chambreer de rode wijn als een gelukkige vinder Ik proef de seizoenen Van prachtige jaren Ze is vol van smaak en niet te evenaren Ik had het niet verwacht dit zonnige moment Dat dit was weggelegd voor deze vent Proost op een g(l)oed nieuw jaar…

nu dat dit kindje dan geboren is bellen losgebarsten zijn in - wat men noemt – de stille nacht sta ik mij het wachten toe een straffe wind slechts in de rug maar niet als steun of zacht de dreun komt achteraf- zeggen ze nou ja – wellicht - richt alles op zo’n laatste dag zich tot de weerschijn van het vuur dat werkt in mijn gezicht…

Je feliciteerde me vanmorgen al 29 jaar een stel. ik feliciteerde jou vanmorgen al 29 jaar getrouwd. in goede en slechte momenten in liefde en soms niet. al 29 jaar een koppel terwijl je om je heen alleen maar ziet dat men uiteen gaat, maar wij zijn 29 jaar getrouwd!…

bewaarde het laatste en het mooiste, voor mijn beminden, de gestolde tranen van de vergulde regen, goud of zilver is mij om het even en de geluiden uit de vlier, de momenten van twijfel, opgelost door spitsvondigheid tussen dove netels uniek in hun soort werd het wankel evenwicht bewaard in een mager onderscheid in de lange sleet van jaren…

De kilometers kruipen nu onder me door ik trap het gas wat harder in het is bijna twaalf Chris Rea klinkt en ik ga maar door Ik besluit: ik ga er voor maar zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Het is twaalf nu, ik heb het gehaald Chris Rea klinkt en ik ga maar door dan.…

Verloren heel veel dit jaar Verdrietig heel lang dit jaar Hopeloos heel vaak dit jaar Missen heel erg dit jaar Onzekerheid ook volgend jaar Vrolijk heel weinig dit jaar Optimistisch heel moeilijk dit jaar Blij nauwelijks dit jaar Vriendschap sterker dit jaar Verdrietig of blij het hoort bij dit jaar het hoort bij dit leven Maar…

Overal is het bomvol nu slechts keukenmeiden praten en het vurig feest gevierd alles knalt hier; zelfs de kurken sissend grommen gouden jurken verder hoor je slechts gejank van het dier onder de bank het is weer oorlog in de lucht het oude jaar is op de vlucht Maar als de lucht geklaard zal zijn drinkt Nieuw Jaar zijn klare wijn.…

365 dagen geleden, was iedereen in rep, alsook in roer, heel het land was in rouw gedompeld, je verstand naar zijn mallemoer. Zomaar mensen afknallen, zomaar gezinnen dreven in paniek. Het bloed op straat is weg, de sporen, zie je niet. 365 dagen geleden, dat de aanslagen werden gepleegd en het enige wat ik me afvraag: is er iemand die…

Wie wil weten wat gloort aldaar is nieuwsgierig naar het nieuwe jaar. Wie de waarheid werkelijk gesproken heeft, weten we pas als het jaar daarvan zijn betekenis geeft. De vette jaren van de vergankelijkheid; waar zijn ze gebleven in de regentijd? Spijtig genoeg dat ik nu speel, met de gedachten aan een voorbij te veel.…

mijn beminden, gestolde tranen van de vergulde regen, goud of zilver mij om het even, overstemt het geluid de bloeiwijze van de linde, moment van twijfel, z’n geur gelost in spitsvondigheid tussen dove netels uniek in hun soort werd het wankel evenwicht bewaard in een mager onderscheid, een te lange mantel aangevreten in sleet van jaren…

Je zal maar zestig jaar worden wat voel je dan opgelucht of voldaan weet jij er wat van Je kan niet zeggen het leven begint bij zestig want wat er is gebeurd in die jaren was nogal heftig Je kan wel zeggen ik heb er alles aan gedaan om een goed mens te zijn waar haalde ik het allemaal vandaan Mijn dierbare ouders zij zijn er niet…

Dank voor al die jaren en nu houd je het regenwater vast voor onze kruiden zodra dat weer eens valt – geen ontbijt meer samen, maar ik gun je je pensioen……

Vijftig jaar, da's toch wel raar: al heb ik nog een knappe kop, er zit toch al wat storing op. Vijftig jaar, da's toch wel raar: al heb ik nog een lenig lijf, het voelt toch nu en dan wat stijf. Vijftig jaar, da's toch wel raar: al lijk ik nog vol levenslust, die lust is soms wat uitgeblust.…

Ja, de allermooiste jaren liggen zeker in 't verschiet. Maak geen zorgen, stel geen vragen maar zorg dat j' ervan geniet. 'k Wil je nog feliciteren, 'k wens je nog eens vijftig jaar! Als ik niet ga dementeren maak ik weer een versje klaar.…

Mijn kleine vent vier jaar geleden liefdevol ontvangen de zoon van mijn zoon na een ontembaar verlangen Wat maak je allemaal mee je leert drinken, eten, slapen, spelen, maar ook houden van iemand die er altijd voor je is, om je te strelen Omrollen, kruipen en lopen luisteren, begrijpen en zien praten van iets naar hele zinnen tellen van…

Je bent nu 95 jaar geworden wat een leeftijd wat is er allemaal gepasseerd je bent vast de helft al weer kwijt Er waren al die jaren moeilijke en emotionele tijden hoogte- en diepte punten je kan er zo heerlijk over uitweiden Liefde geven en nemen aan jou wel besteed een goed karakter en mooie persoonlijkheid is wat een ieder dichtbij jou wel weet…

Een sneeuwvlokje vindt haar weg naar de aarde en neemt achter zich al haar broertjes en zusjes mee. Ze dwarrelen en botsen door de koude avondlucht en komen uiteindelijk benee. Met een donzen wit tapijt wordt het groen van de natuur bedekt en geluid gedempt. In de verte, goed verscholen, houdt een jager zij jachtgeweer in de aanslag…

verbergen, tranen uit jouw nooit vervlogen jaren Kun jij dan alles wat ik zei niet langer meer verdragen?…

Als je weet wat vroeger was Ben je oud en rijk en soms arm tegelijk…

Aan mijn oude waslijnen in de tuin, schoongemaakt en aan de oude knijpers, ook schoongemaakt zolang ze willen dragen hang ik met mijn lijf, dat ik regelmatig schoonmaak zolang het mij wil dragen de was weer buiten…