307 resultaten.
Droomprinses
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 109 't Is reuze spijtig, tragisch bovendien
U mist de klank der kleine karekiet
Die zingt, net als Jacques Brel, vergeet mij niet
U had die uitslover eens moeten zien!
Hij metamorfoseert zich
in een wouw
En zingt speciaal voor intimi
zijn lied
Onthou die naam - of boeit het
u geen biet?
U laet een koolmees óók nooit
in de kou!…
Larger than history
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 300 Kijk, dat is Freek. Vijf kilo boek. 'n Weelde
Door geen historicus nog in te perken
Geheiligde theaternaslagwerken
Bevatten zelden zoveel tekst en beelden
Zijn oeuvre, dat welhaast ongrijpbaar groot is
Toont aan hoe rijk zijn leven voor de dood is…
Als liefde alles is
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Als liefde alles is
en werkelijke prijs
op het eind van de reis
die onze liefde is
Als liefde alles is
van ons, van jou en mij
dan is ze nooit voorbij
een licht in duisternis
Als liefde alles is
en afscheid niet bestaat
je blijft, ook als je gaat
geen droefheid, geen gemis
Als liefde alles is
om and'ren te verstaan
en dan…
ONSCHULDIGE ARMOE
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.202 De mens komt in gebrek buiten of met zijn schuld,
Onschuldig wordt er veel gebrekkig geboren,
Onschuldig hebben veel hun have verloren,
Wel hem, die zulks gedoogt met Job's loflijk geduld.
God geeft elk, wat best is, want hij met haaf vervult
De weken, die 't gebrek tot wanhoop zou bekoren,
en maakt arm de stoute, die naar lust zou sporen
en…
Niet even tussendoor
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 96 Op de fiets kwam ik tot Poppel
en Kleef, het buitenland
Vrienden woonden in Gendt
Ik kreeg stevige dijen en kuiten
de school was in de stad
de hogeschool in een andere stad
Toen paste mijn wereld niet meer
in een cirkel van een uur gaans
maar in Amsterdam was het weer
zoals in mijn kindertijd, alles
dichtbij, de wereld groot genoeg…
schuilen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 435 Tout peut s'oublier”
(Jacques Brel)…
Zotte Totte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 360 Gaat klungelig lummelig
Op leuterkoek slungelig
Kriebelorig balorig
Recht op en neer
Stroeiwoeiend speuls
Met danseke sjanseke
Ganzeke zwanzeke
Friemele manseke
Lanzeke speer
Met zottige totteke
Kom lotte totte mij
Jan Joris vlot in mij
Totte mij zotte mij
Hottentot totte mij
Sapperdeflap of nee
Flapperdezak
Kijk daar is Jacques…
Pastorale ballade
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 49 als beste stuurlui
aan de wal
al staande op de kaai
het tiroler hoorngeschal
op de zevenheuvelwegen
galmend in berg en in dal
te weerstaan in het hart
van groesbeek in
klein zwitserland
alsmede de kakofonie
van de sozjaalinvoelenzers
en de groteske
carnavaleske
trinclusieve
protagonisten
heel in de verte
hoor ik jacques…
Distichon 28 Sprookjes! (poëtica )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 264 In de Franse poëzie - die ik ook niet zo goed ken - zien we dit vers al bij Rimbaud en meer recent bij Jacques Réda, in La course, waar hij vooral experimenteert met verzen van veertien lettergrepen.)…
Nauwe tunnel van schoonheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 225 Jij die met het gewone
Nooit genoegen nam,
Maar de kunst die jij als
Geen ander beheerste
Tot in de puntjes
Perfectioneerde
Ging niet voor een
Doorsnee carrière,
Maar een die levenslang
De nauwe tunnel van de schoonheid
Is waarin jij al het andere weerde…
De olympische ringen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 474 Jacques Rogge moest haar nog wel de hele nacht zoeken met het olympisch comitee met nachtlantaarns over het gladde ijs.
Ze vonden haar met een heilig kruis om de hals.
Daarna ging ze in de auto van Jacques Rogge weer terug naar het kunstijsstadion.
Voor een kop warme chocolademelk.
Nu wordt het olympisch vuur weer gedoofd.…
De forel
poëzie
2.0 met 23 stemmen 2.354 Gelijk een schaduw grauw, schiet de forel,
En schielijk, uit de zwarte nacht der stenen,
En ijlt de bergstroom ver vooruit, verdwenen
In 't rimplend zonlicht, dat daar flikkert schel.
En zie! ginds springt zij uit de klare wel,
En glanst van zilver, door de dag beschenen,
Doch plonst, dat vlokken spatten om haar henen,
Terug, in 't vlietend…
Iris (fragment)
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.874 Ik ben geboren uit zonnegloren
En een zucht van de ziedende zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van wanhoop en wee.
Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven
Als dauw aan de roos, die ontlook,
Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat
Een waaier van vlammen ontplook.
( --------------------------…
AAN MATHILDE
poëzie
4.0 met 17 stemmen 2.328 Wanneer de moeder van het licht weer licht,
En voor haar goud de zwarte mist doet wijken,
Dan laat ze er stralen langs de bloemen strijken,
En dankbaar doet elk bloemeke zijn plicht.
Zodra de bloem de lieve zon ziet prijken,
Dan wolkt ze wierook op in wolken dicht,
En geurenmoeder wordt het moederlicht...
Ik moet, Mathilde, u aan de zon gelijken…
OCHTENDBEDE
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.102 De nacht week in het woud, en, bij haar vluchten,
Heeft ze op struweel en roos een dauw-kristal
Geweend, dat glinstert in de zon, en zuchten
Luwt ze uit het woud langs berg en beemd en dal.
En dáar, op 't smalle pad, in hoger luchten,
Ontwaar ik haar, die wuift, mijn ziel, mijn al...
Doch uit mijn hart rijst naar die hoge luchten
De…
De maan verrijst
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.873 Het duister doet de tinten samenvlieten
En dekt met fulpen nacht het schel azuur.
Nu gaat de glimvlieg heen en weder schieten
Gelijk een star, gelijk een dansend vuur.
De stilte bidt. Een tempel is natuur
En de aard voelt zich met vrede als overgieten...
Het is de zelfde heilige avonduur'
Als toen ik 't eerst heur aanblik mocht genieten.…
Werkelijk
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.583 Werkelijk,
men moest de steen
met menselijke waardigheid
bekleden, zijn woord
voor menswaardig
aannemen.
Men moest, om nog
in de mens
te kunnen geloven, zijn oor
te luister leggen
bij de steen of met de stem
spreken
van een steen.
Men moest,
om de eerste de beste
steen te citeren,
uit de steenrots een geheel
nieuwe mens
slaan…
O, zomer!
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.302 O, zomer, met uw lokken, glanzend gouden,
En met uwe ogen, blauw gelijk de wanden
Van 't rondend hemeldak, en sneeuwen handen,
Die bloemenslingers slank gebogen houden!
Wier geurige adem zucht door rijs en wouden,
En gloeien wekt, waar zielen wieken spanden,
Tot die miljoenen traan en leed verbanden,
En lachten, of zij nimmer wenen zouden:…
Dorpsvesper
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.423 Heen is de dag - de nacht nog niet geboren
En langs de bergen wademt avond-dauw -
De vogel laat een laatst geneurie horen
In roerloze aandacht luistert de landouw.
De zwerver daalt, in zielsgepeins verloren,
In 't dal en naar 't gehucht van wit en grauw;
Daar klinken vrome tonen uit de toren -
De star der liefde flonkert zilver-blauw.…
DE GROTSTROOM
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.146 Het breed gewelf, door rosse gloed beschenen
Is ruig van stugge pegels, grauw en goor,
Die wenen, wenen, duizend eeuwen door
En tot het eind van duizend eeuwen wenen.
En 't kromt zich over warrelrotsen henen
Waar elke traan, die viel, een traan verkoor
Om tot albast te worden en te schoor
Aan nieuwe smart, die kegels wordt en stenen.
En…
Onthulling
poëzie
2.0 met 9 stemmen 2.108 Eens zag ik om mijn liefde sluiers glijden,
En toen ze omhuld bleef, is mijn vreugd gevlucht....
Thans zijn de raadselnevels blauwe lucht,
Die zich aan 't aangezicht der liefde vlijden....
Nooit zal mijn weeldekus uw wang ontwijden,
Uw huivrende aanblik is mijn eêlst genucht:
Woonde er begeerte naar u in een zucht,
Zou 'k dan u aan uw minnaar…
Ommekeer
poëzie
2.0 met 7 stemmen 2.296 Door al wat leeft gevoelde ik mij verlaten
En nergens was ik en met niets tevreden;
Elk haatte mij, zo meende ik, zonder reden:
Ik leed en kon de lieve haat niet haten.
'k Verlangde en wist niet wat; ik heb gebeden;
'k Zag al wat slecht was, vond natuur verwaten*
En ijdel 't leven; wie een lach bezaten
der domheid kroost, die ketterleer…
Besluit
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.236 En honderdmaal verklaarde ik mij, doch, neen,
Zij hoorde 't honderd malen niet, want ogen
Verstaan de taal, die zwijgend spreekt, alleen....
En ach! haar ogenlach bekroont mijn pogen!
Bij haar werd droefenis en lijden logen;
Mijn mond moet dus bekennen, wat ik meen:
't Is, dat ik mij, toen me oog en lach bewogen,
Als een, die doet, hetgeen…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.383 Ik weet nog je ogen en je lach
de wind blies zachtjes door je haren
Ik weet nog goed waar wij toen waren
je was mijn ideaal
Ik weet nog de dagen dat ik naar je keek
een droom was plots’ling waar gebleken
De dagen duurden soms wel weken
je was mijn ideaal
Liefde kent geen tijd als ogen warmte stralen
Liefde kent geen tijd als handen kracht…
Zintuigen
gedicht
2.0 met 44 stemmen 16.959 Na dagreizen slaap komt denken vermurwend
een diep mes langs achter in mijn ruggemerg
en haastig breek ik je binnen
en word geboren genezen gedragen hersteld
in een oogwenk
reuk: een lichtende ingeving
mijn huid wordt bevleugeld met tastzin
smaak komt als bloed in mijn mond staan
gehoor breekt door het netvlies van mijn oren
de morgen…
Niettegenstaande
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 409 Haar beroep, het oudste maar lang illegaal,
is nu ingebed in wettige perken.
En al snapt ze de regels niet allemaal,
ze kan niettegenstaande werken!…
Pizza
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 686 Men zwaait de bodem met veel zwier,
totdat hij dun wordt als papier.
Een bijna heilig ritueel,
maar ook een bron van veel vertier.
Tomatensaus, liefst niet te veel,
kaas, champignons, gehakt of heel.
En soms wel een seizoen of vier,
ansjovis, uien of makreel.
Italië, voor jouw primeur
bleek ras je zonnig land te klein.
Men bakt hem dus…
Kennis I
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.742 'De dieren, onze vreugde- en leed-genoten,
Zijn onze broeders, maar niet, zoals wij,
(Daar zij ons niet beheersen kunnen) vrij;
Hun leven is, als 't onze, uit stof gesproten.
Dit weten wij, maar 't is ons niet ontsloten,
Niet of zij weten van der stof waardij.
Zij denken en herdenken; nochtans, zij
Vermogen niet, als wij, 't waaróm te ontbloten…
Contra-scholarch
gedicht
2.0 met 8 stemmen 9.030 Wie meester Treiter gelooft, schmierend
'de natuur is een kapotte televisiekast'
moge per helicopter wat boven het kooksel
in de kraterketel van de Mauna Loa hangen.
In de vuursoep die wordt omhooggeschoten
gaat de radende zon persoonlijk te gode.
Zo iemand van mening zou zijn dat hier
Disneyland is moet hij op de prut landen.
----…
Op bezoek
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 3.109 In de gang
van mijn leven,
hier en daar verduisterd,
was jij heel even
het baken,
dat weer richting gaf
aan mijn weg.
Als geschenk
alleen jezelf,
zomaar een bezoekje,
spontaan en welgemeend,
als mens,
die weer voeding gaf
aan mijn geest.
In de spiegel
van je ogen
ontdekte ik mezelf
en ik herkende
het licht
door je hart gekaatst…