Zintuigen
Na dagreizen slaap komt denken vermurwend
een diep mes langs achter in mijn ruggemerg
en haastig breek ik je binnen
en word geboren genezen gedragen hersteld
in een oogwenk
reuk: een lichtende ingeving
mijn huid wordt bevleugeld met tastzin
smaak komt als bloed in mijn mond staan
gehoor breekt door het netvlies van mijn oren
de morgen
en stijgt naar mijn ogen
tot ik niet meer tot ik bijna zien kan.
----------------------------------------------------
Uit: De eeuwige dag, 1964.
Inzender: j.b., 16 november 2003
Geplaatst in de categorie: emoties