Alle inzendingen over Janus OR hond OR angst

Ik laat je lopen, al heb je dat nog niet geleerd. Ik kom vaak wat ongelegen, maar word nooit genegeerd. Je wil mij snel weg hebben, maar toch neem je de tijd. Zelf heb jij mij ingenomen, maar nu wil je mij kwijt. Misschien ben ik wat dunner, dan jij dat bent gewend. Misschien ben ik wat natter, iets dichter bij jouw krent. Wees niet zo gespannen…

Op de oude stoomlocomotief blinkend opgepoetst groen randen met rode strepen mocht hij knarsen poken remmen fluiten stoken op hoog vuur met kolen dwars onder door Polen Van Poznan naar Wolsztyn vertrek om 8.58 uur dreams fifty years old became true on the iron horse met Janus machinist besnord als Lech Walesa In zijn reisverslag…

Kan het ook niet zo direct verhelpen mijn allerliefste schat Even de twintig gepasseerd dus er hapert helaas wat. Orders van dokter - wat gas terug nemen - kalmpjes aan doen Op de bank wat hangen turen gluren, hemeltergend, ben ik een oen? Uren wegsoezen dus relax total wat werd beoogd vast goed gepland Dromend je vacht besnuffelend en in je…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

Vergeten is 't bot, ze tast wat in 't rond 'k wou toch maar, dat ik het ding vond 'k sta op, stop de stoffen hond in haar hand, een bruuske beweging Vooruit :in je mand....en ik vertrek.…

Lieveke Vlinder Windekind Boeleke Snuiteke Bolleke Vriend Venteke Mijn gelaat in jouw lieflijke vacht Een wonder!…

Misschien zag ik in het raam van de trein jouw gezicht wel stralen en hoe je sprak over mij kon ik niet horen Misschien sprak je wel helemaal niet over mij en heb ik je stralende gezicht als een hond de angst enkel maar geroken Misschien was het fout om jou te gaan zoeken en tijdens een aardse reis te menen dat je me wilde ontmoeten…

kijk goed, je hoort de pijpen van het orgel schuren en knarsen in een doffe hel van terughoudende grijze, vaal bruine tinten de angst in de ogen van de prooi voor de jager versplinterd vertrouwen het voortbestaan als vraagteken ergens blaffen de honden hij schreeuwt het uit het besef van de overvallen prooi een oceanische leegte…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Breed openscheurende helle zinderende luchten Grote Liefde nimmer te verzuchten. Elkaar zo broodnodig, schattige Lieveling Fladderende vleugeltjes, feller dan de snelste Goldwing. We hebben elkaar zo lief, zo lief wezentje dik bemind Me waar zo lief als mijn eigen kind. Lief ook leed gedeeld, hartendief; ons Lief Verzinkend in jouw trouwe…

De angst houdt ons in de greep, stevig en niet te zuinig, leer leven met het feit, dat we constant over de schouder moeten kijken! Want ZIJ, weten niet van wijken! Dus blijf alert, is de boodschap!…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

Een vermoeide god dooft het licht in het zwart blaffen honden Poseidon aardschudder van het eerste uur jaagt ons naar de ijskoude nacht Nu de ene steen tot de laatste van de andere valt gloeit onze huid van angst de mensen van de dag verdwijnen Waar komen we vandaan? Is er wel een vroeger geweest?…

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

Vroeger, was hij: de gebeten hond, zodra er iets gebeurde, had HIJ het gedaan, echter: zonet is hij gebeten door een hond, hoe kan de gebeten hond, nou gebeten worden door een hond?…

nee bang ben ik niet niet voor schimmige honden of de eindeloze gang naar ziekenboeg ik ken geen angst voor golven over de dijk of dood nee die vrees ken ik niet wel als vroeg in de nacht met een lichaam rusteloos en mijlenver van slaap ik uitkijk over landerijen en naast de jeneverbes jij daar weer staat schreeuwend zonder…

Angst is een slechte raadgever zei men vroeger tegen mij maar angst en raad geven da's er voor mij niet bij. Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

Mijn angst groeit. Ik raak vermoeid! Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

Vroeger behandelde men de hond als ‘Hond’ in al zijn waarden trouw, en het hond zijn. Heden behandelt men de hond als ‘pluchebeest’ opgepoetst in al zijn facetten, braaf zittend.…

Zijn mensen net honden of zijn honden net mensen ? Je zou het bijna wensen. als honden eens praten konden ! Je hebt mijn stok kom hier ermee ! Je bent op mijn terrein scheer je weg ! Reageer je niet snel genoeg, heb je pech. Dit is MIJN mand, wees met je eigen plek tevree ! Zijn honden nu net mensen of zijn mensen nu net honden ?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Spaar je hond van angst of pijn. Maak hem duidelijk wat mag. 't Hoort een proper beest te zijn. Borstel hem dus elke dag. Leer hem in zijn hondenleven niet om jou alleen te geven. Gun hem ook eens een plezier. 't Is en blijft jouw troeteldier. Geeft hem vanaf kleins af aan hondenvoer en restjes brood.…

Ik had zoveel jeugd bij te benen, angst stuwde op in mijn bloed, kreeg snelheid, werd overmoed. De wind hield zijn honden geketend. Haas is een hartslag op lopers, een springveer door hoepels van licht. Ik liep. Ik zag niet de strik.…

Ik weet nog dat jij net als ik verdwaald in een pijnbomenbos verschrikt door het geblaf van een troep honden een jacht begonnen Mijn rug tegen de stam jou in mijn armen, voelen hoe de boom tegen mijn rug door de wind bewoog jouw angst verdwenen ontspannen onze handen Maanden later ruik ik nog steeds de geur van hars bij het dragen…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…