118 resultaten.
Parachuutjes
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 264 En wie zich op een korrel heeft verschanst
en deze daardoor als de wereld ziet
heeft mogelijk een veldslag in ‘t verschiet
en mist het zout dat op de frietjes danst.
Maar lijnen zijn in speelsheid niemendal
En kijk, daar gaan mijn parachuutjes al.…
Memoires van een na oorlog kind
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 173 Pappa waarom huil je? ze durft het niet te vragen
Pappa is verdrietig, pappa kijkt ver weg
Pappa luistert naar muziek, De Nocturnes
Van Frederic Chopin, klanken die wegzinken in een snik
Pappa luistert naar muziek, ik schommel en huil mee
Blauwe lucht en rode golven om verdronken sterren
Niet teleur te stellen ga ik mee omhoog tot de regenboog…
Zoals een blad dat valt...
gedicht
2.0 met 111 stemmen 17.955 Jij Judith, hij Judas.…
Raar maar waar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 573 Nog een paar jaar en ik ben rijp voor een kunstgebit,
mijn benen haperen al, een stok zal nodig zijn,
ja jongelingen, ik dementeer, heb last van spit,
mijn hele leven gewijd aan de wijsheidsleer,
maar wat rest is van allen, die tergende pijn,
het terugverlangen naar de borsten van Judith!…
Stiller in de dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Een mens van weinig
Woorden was je -
Stil vergeleken
Bij anderen die
Zo luid te horen waren -
Maar toch zo aanwezig door
Je oogopslag, je onfeilbare
Lichaamstaal die altijd
De waarheid sprak en
Waarmee niet te spotten
Viel, uiting van vrede
Gevonden in je eigen ziel,
Nu zij er niet meer
Zijn is het einde daar
Van zoveel…
Muur der Namen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 Mijn hart schreeuwde het uit
om haar pijn in ons
leven samen, mijn adem stokte opnieuw,
zoals zo vaak tevoren,
onze tranen mengden zich
voor Judith Baruch.
Wie zij werkelijk was, zullen wij nooit weten,
maar haar vergeten mag niet,
niemand mag vergeten worden.
Eindelijk is daar de muur der namen.…
sub voce (voor Judith)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 gevleugeld scheert ze
over aardse vreugdevuren
ze zal de winter verjagen
de onderhuidse stilte
doorbreken die haar vleugels
eens verlamde…
[ Soms, in het donker ]
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Soms, in het donker,
is ineens het houden van –
niet meer te houden.…
Afgelopen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.246 Ik vind er niets meer aan
Het gaat niet meer zo goed
Ik wil van je af, ik wil je kwijt
Maar weet niet hoe 'k dat zeggen moet
Ik wil je geen pijn doen
Je niet al te hard laten huilen
Maar hoe kan ik het je nu vertellen
Dat je niemand meer hebt om bij te schuilen?…
ZIEKENBEZOEK
gedicht
2.0 met 195 stemmen 41.844 Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed.
Toen hij zijn hoed had opgezet
zei ik, nou, dit gesprek
is makkelijk te resumeren.
Nee, zei hij, nee toch niet,
je moet het maar eens proberen.
-------------------------------
uit: Beemdgras (1968)…
Verrassing
gedicht
3.0 met 38 stemmen 24.338 Een vrouw van zesenzestig
doet een draad door een naald.
D.w.z. probeert. Nu weer
wil de draad niet, buigt,
splitst zich, vervaagt,
dan weer lijkt er nauwelijks
een oog in de naald, (zo er al
een oog in zit dan is dat
erg smal en scheef)
als de naald beweegt,
beeft, alsof bang
voor die draad,
maar de draad is zelf
ook niet zo zeker -…
Dozen
gedicht
3.0 met 66 stemmen 28.378 Omdat je in de oorlog altijd hoorde
van voor de oorlog, hoe argeloos
ze waren, ben ik nu heel voorzichtig.
Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld
een kartonnen doos, dan hoop ik
dat die doos mij nooit meer zal
heroveren in de vorm van zelfverwijt;
weet je nog wel, hoe zorgeloos,
we gooiden gewoon dozen weg!
Als we er één hadden bewaard,
één hadden…
Dochter
gedicht
3.0 met 52 stemmen 28.098 Ik sta naast je bed
Er zingt iets in mijn oren
alsof je slaap de melodie kent
van toen. Kind, je huid
laat een bloemengeur toe
je bent je vaders gedicht
mijn Ierse roos
je rijdt op wilde paarden
en je spreekt wijze taal.
Ik luister naar het sterven
van mijn moeder, terwijl de dood
aan jouw masker begon te kerven.
---------------------…
Een kinderspiegel
gedicht
3.0 met 65 stemmen 32.171 'Als ik oud word neem ik blonde krullen
ik neem geen spataders, geen onderkin,
en als ik rimpels krijg omdat ik vijftig ben
dan neem ik vrolijke, niet van die lange om mijn mond
alleen wat kraaiepootjes om mijn ogen.
Ik ga nooit liegen of bedriegen, waarom zou ik
en niemand gaat ooit liegen tegen mij.
Ik neem niet van die vieze vette
grijze…
Hoofd vol zorgen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.784 Ik ben zo moe
mijn oogleden zo zwaar
Ik wil zo graag slapen
En ach, kon ik het maar!
Ik lig maar te draaien
te woelen in mijn bed
Denkend over morgen
de wekker al drie keer opnieuw gezet
Ik heb het koud,
lig steeds te rillen
Trek de deken iets verder over me heen
Kan toch niet stoppen met trillen
Morgen, de dag waarop
het voor altijd…
Het kind
gedicht
3.0 met 8 stemmen 17.334 Marcheren, doorgaan, dat is het gebod.
Het gebod is verlangen.
Een andere taal, hoe goed vertaald.
Orde, maar niet van de chaos, is dood.
Het gaat over een sprookje.
Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem.
De klank van de abstracte orde.
Het soldaatje met ransel en vuurslag
moest vechten in brand en storm.
Tweemaal slaan - driemaal…
Elke ochtend
gedicht
2.0 met 88 stemmen 31.831 Elke ochtend, tussen het aandoen
van zijn linker- en zijn rechterschoen
trekt zijn hele leven even langs.
Soms komt de rechterschoen er dan
bijna niet meer van.
-------------------------------------------------
Uit: 'Dagrest', 1984…
Opgehemeld door geleerden
gedicht
3.0 met 31 stemmen 16.183 Opgehemeld door geleerden
waar hij in zijn jaloers gewoel
mee competeerde, zich bij voegde –
Terwijl de vrouwen die hij, in zijn angst
van ze te houden, zwetend streelde
zwijgen als het graf.…
Roze wolken
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 884 Als een veertje, zo licht
Als een bloemblaadje, zo fijn
Zweef ik op de wolken
En wil ik voor altijd bij je zijn
Ga met me mee
Gedragen door de wind
Samen vliegen boven de zee
Genietend als een kind…
VADER EN ZOON IN HEVIGE REGEN
gedicht
4.0 met 247 stemmen 8.722 Je zoon op je schouders.
Boven hem je paraplu
een lopend torentje
In regen van nu.
Zelf wees geweest
en wees gebleven
zit je daar zelf
op schouders
van ouders, zelf
in de vorm
van een zoontje,
en boven de hoofden
een ronde en kleine
maar troostende droogte.…
zo is ze, ze is nog zo van mij
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.432 jong
verleidelijk jong
speelt ze op de grens
van het denken
dat liefde alleen
de honger stilt
ze bezit het hoogste
hectaren jeugd
en aanvaardt niet
dat ze het liefste
mooi is
door dat puistje
op haar wang
seizoenen
voelt ze nog niet
draagt ze graag
modieus
en is niet bang
van korte dagen
maar van geluiden
onder bed,
knuffelt…
het wordt een drukke dag
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 651 nog vlug dit gedicht
te veel beelden spelen
in mijn hoofd, kleuren
en morgen kan ik dood zijn
momenten scharrel ik
tot herinneringen
mensen klamp ik vast op straat,
alles heb ik lief vandaag,
morgen kan ik dood zijn
ik wil onvergetelijk worden,
gemist worden
de korte nacht zal vol en blauw zijn,
morgen kan ik dood zijn
geen tijd voor…
Meisje
gedicht
3.0 met 54 stemmen 41.232 Keert zich een paar keer voor de spiegel
heen en weer
zoals een vogel voor een andere vogel doet
bekijkt zichzelf als voor het eerst
schikt en herschikt aan schouder, kraag,
likt aan haar lipstick, tuit,
fluit als een vogel, rekt zich van graagte
strekt haar nek,
lokroept in zich, giechelt, vliegt.
------------------------------------------…
Kussen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.388 Zij kusten en kusten
en alles rondom
dat loste zich op
in een stralende blom
van goud en briljanten
van zilver en vuur
zij kusten en kusten
al meer dan een uur
De spoorwegen staakten
de moordenaars moordden
de dijken die braken
maar allebei hoorden
ze niets dan de liefde
die zong om hen heen
en 't was alsof de aarde
rondom hen verdween…
Een vlieg die een toneelstuk speelt
gedicht
2.0 met 34 stemmen 15.831 Een vlieg die een toneelstuk speelt
klopt aan en ja hoor hij mag binnen komen
wordt door de butler opengedaan.
Jaren ervaring van de vliegentemmer gaan hier in
en niemand die het hoort of ziet
wat het publiek betreft wàs hij er niet
dat zou een grote kunst zijn vind je niet?
-----------------------------------------
uit: 'Vliegen', 1994.…
Daglicht
gedicht
3.0 met 89 stemmen 38.275 Uit de chaos van lakens en
voorgevoel opgestaan, gordijnen
open, de radio aan, was
plotseling Scarlatti
heel helder te verstaan:
Nu alles is zoals het is geworden,
nu alles is zoals het is
komt het, hoewel, misschien
hoewel, tenslotte nog in orde.
----------------------------
uit: 'Zeepost', 1964.…
Winterspiegel
gedicht
2.0 met 18 stemmen 13.156 Zo'n eerste dag dat water
geen water meer is maar meer.
Het kind met beide voeten gestrand
vraagt naar ijs - glad - ijs.
Zo vraagt ze naar de chemie
van het simpele, gladde, volmaakte
waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet.
De schelle schaatsers flitsen voorbij
tekenen in de wind.
Het kind beweegt, schaduwloos
ze knielt, buigt voorover…
Alles wat denkbaar is
gedicht
3.0 met 20 stemmen 18.607 Alles wat denkbaar is fladdert en flitst.
Geen la om het in op te slaan
laat staan sorteren. Wij zoeken
toevlucht in wat al gevangen,
gedresseerd: boek, film, toneel,
elk getemd deel van fladderend
flitsgeheel.
-----------------------------
uit: 'Staalkaart', 2001.…
Botshol
gedicht
3.0 met 35 stemmen 11.694 Altijd bang in nachtdiep water
dat is bang aan land.
Dit is geen hol, eerder een leegte
geen stootrand voor begrip, begeerte,
noch een grot met ruwe wanden
waarin op de tast.
Zonder randen ligt het zonder
berm, horizon, houvast.
Geen bodem waarop schaduw meevaart.
Helder het zwartst.
Onttrekt zich in verte aan verte
onttrekt zich…
Hij is zo dik en zij zo klein
gedicht
2.0 met 672 stemmen 104.598 Hij is zo dik en zij zo klein
hoe zou ze hem omhelzen.
Hij is zo moe en zij zo klein
hoe zou ze hem begrijpen.
Hij loopt zo slecht en zij zo klein
hoe staan ze samen stil.
Hij is zo grijs en zij zo klein
hoe. Hij wenste iemand, onbesmet
door zo'n onhebbelijk verleden als het zijne
en zij is zo klein.
-------------------------------
uit…