Alle inzendingen over Kapsalon in Tremelo

De ekster flapt en klapt het vogelnieuws uit de Grundig radio, dit alles in het pluimig kapsalon ‘Bij Schwartkopf’ in Tremelo.…

De dames onder hun kappen Zitten er adem te happen Met hun hoofden bedolven Na het wassen en watergolven Nu komen de tongen los Je ziet het aan de rode blos Hier ben je in vergeten tijd Van warmte en intimiteit In het paleis van kort geluk Met de weggevallen druk Zie je warme stranden En koesterende mannenhanden Nog een lotion mevrouw…

Wist je dat In deze stad Een man (Een grote dan) Bij de Turk wacht (En aan jou dacht) 'Uw Kapsalon is klaar' En ik dacht Aan jou haar…

Een woord dat meer betekenis omvat Dan winkel met een stoel en haardroogkap In Rotterdam temeer die vette hap Met kaas en saus, shoarma en patat En afgeleid heet in lokaal jargon CS inmiddels Kapsalon Station…

Patat, dat haal je bij de Bram Ladage, een bara op de 1e Middelland, Kabouter Buttplug houdt nog altijd stand en zelfs een kapsalon werd hier een rage. Alles van waarde 's niet zonder gevaar, want Ketelbinkie slaat je in elkaar.…

Mijn haar groeit door, de kapsalon was dicht Wie wil dat nog, zo’n matje in de nek Ik geef het toe, ik loop compleet voor gek Die wilde lokken zijn echt geen gezicht Hij mag weer open nu, gelukkig maar Ik zat echt met de handen in het haar…

') Krijgen Britse kapsalons privé-circuits En houden zo hun clientèle tevreden Vernieuwend, tijdens knip- en krulgetut Verwarrend, als de klant ineens roept: 'Cut!'…

Knight Damiaan van Tremelo Hoe lief u deze wereld had, onroerlijk als tempel als draagpilaar ‘t gevaar de wereld van leprozen deze tuin vol wind niet enkele ontgon doch vrij van keus heeft verkozen. De wereld nu uw volheid erft.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

iemand ook een kapsalon?…

En ik wil brand in elke kapsalon en kleine schaapjes nemen in hun aarsjes. En bovendien: ík weet nu wat eczeem is, dat dat een buitenaards geheim systeem is maar dat er niemand is die dat doorziet. Men zegt mij vaak dat wat ik denk extreem is maar dokter, dat terzij, want mijn probleem is het volgende: mijn vrouw begrijpt me niet.…

De winterreiziger die het riet- mager plaatsje aandoet, moet wel veronderstellen: nergens binnen deze periferie, gevormd door trimsalon Pluto en Karins kapsalon, gebeuren droeve dingen, toch - De pottenbakker draait zijn schijf om er weer in te komen, uit eigen koude hand een schaal voor eigen fruit: één weemoed al voor wie dat ziet.…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Als ik nu eens een loungeroom zou beginnen Waar ik op housebeats verzen declameerde Terwijl ik thee schonk en een klant coiffeerde Kon ik wellicht de crisis overwinnen Of, hoe dan ook, eens iets verdienen aan Het povere poëtische bestaan…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…

De grauwe najaarsdag verging in regen en werd, gedreven naar de avond, mat. In 't struikgewas langs het bespoelde pad vielen de droppen bij het nauw bewegen der lucht met zacht geruis van blad op blad. Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen een verre lichtval naar omlaag en tegen een gouden kim staat tintelend de stad. Verbijsterd zie ik…

Hier gonst de ochtend het licht dat ogen vult waarin de slaap nog sluimert Overrijp ligt het fruit in de koperen schalen van de tijd De dag glanst nog onwennig op beslagen ruiten en in een oogwenk bonst het hart de nacht vaarwel Voorbij zijn ook de late uurtjes de ontkurkte flessen het eindige naspel De dagen raken versleten…

nu nog schaduw in de tuin tien zonnebloemen blinken zwaar de kat strijkt en vogels zoeken naar een enkel evenwicht perzikkruid verzoekt een wilde bij om toch ook een vlinder toe te staan in haar gaan ging zomer mee ze stierf aan armoe en het vallen van de nacht ik heb gewacht, geschreeuwd, gebeden maar het heden biedt niets meer…

mannen in pakken in pakken met stropdassen stropdassen blauw of rood en schoenen zwart met een visie dat denken ze…

Het was geen zaak van dat ze zich vergisten, Maar wat ze deden gaf bepaald geen pas. Ze moesten niet uit hoge nood een plas Toen ze Obama ’s bed eronder pisten. Ik vind dat die bedwaterende meiden Voortaan de pot op kunnen met zijn beiden.…

Wat vorig jaar op zomaar een der dagen De Enschedeërs eensklaps overkwam Treft nu opeens het volk van Volendam, Waar andermaal het lot heeft toegeslagen. Dit lot bezoekt ons onverwacht en snel En dan wordt zelfs Het Hemeltje een hel.…

In de verte gloort het uitzicht over een Haagse gracht, nu gedempt en de idylle voorbij het getouwtrek aan wat overeind moest blijven, bood niet voldoende houvast aan de rust, ruimte en statigheid waarmee schoonheid is verbonden, haar weerschijn doet mij verlangen.…

Ook dit jaar zingt de jeugd het hoogste lied Zodra de stoomboot weer komt aangevaren, Maar plotseling verstomt de kinderschare: Is dat nou Sinterklaas? Dat kan toch niet! De Taliban zijn godzijdank verslagen En dus wil zelfs de Sint geen baard meer dragen.…

LIEFDE Hij pakte een doek uit zijn zak En reikte die haar Zij bracht de doek naar haar neus Een niet ongebruikelijk gebaar Daarna klaar Ging de doek weer terug naar hem En daarna heus Ging de doek naar zijn neus En daarna weer terug in zijn zak.…

Een schitterende zondag veranderde in een regelrechte nachtmerrie met een ongelofelijk kabaal en waanzinnige herrie, reed de truck het publiek in. Een aantal doden te betreuren, een aantal gewonden die vielen, de berijder van de truck zal niet snel van zijn netvlies de ravage zien verdwijnen. Wat begon als mooie dag, eindigde…