Alle inzendingen over Klaas Bruinsma

Ik zwoer maar bij zwart want wat wist ik over wit? Een ekster veracht.…

Jij zag me zoals ik niet wou zijn, vloekend, ik leek wel bezeten. Vluchtend voor een zwaar geweten, verlichtte ik kansloos de pijn. Wat wogen mijn woorden toch licht. Het waren pluimen van een gier die schijnbaar krijsend van plezier zijn geest in een duikvlucht ontwricht. De waanzin gold als een despoot die 't goede inruilde voor 't kwaad…

Jij, zon zonder angst haar liefde te verliezen, dooft haar wel eerder.…

Staand op de rand kijkt hij omlaag. Een zwarte zee met bruine kraag. De diepte omhult zijn naaktheid. Bitterheid verzwelgt de doorn in zijn oog.…

sneeuwlandschap, warme kilte yin en yang in evenwicht liggend onder de stilte van vleugels in het zonlicht isoleert jouw silhouet alle schaduw uit 't portret…

Een paarse maan vol hemels hels gevoel brengt grijze jaren later kleurenpracht in veren zonder trots, lang ná de nacht van wakend slapen zonder zichtbaar doel. Helaas blijkt uit het laatste nieuwsbericht de maan op 't tweede zicht een noorderlicht. - Jaren na zijn dood krijgt zanger Nick Drake erkenning -…

virtuele min sluit werkelijk aan op een fantastisch contact…

Er was eens een zwaantje uit Dolen zo vrij in de open riolen Toen d' ekster paaide en 't zwaantje zwaaide werd 't vrije viooltje gestolen…

eenzaam vals zijn hoofd: tijd zonder belang lijdzaam als pijn dooft: 't schreit onder 't behang…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

losgelaten leed ontwatert het tranendal een weldaad welt op…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

bedje dipsaus kruidt vleesgeworden apathie psychologenvoer…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

Het lied van Marnix van Sint Aldegonde Dient weer een plek te krijgen in de klas, Misschien wel net zoals het vroeger was Toen ik heel vaak de klas werd uitgezonden; Dan moest ik, als ik later na moest blijven, Voor straf ons volkslied tienmaal overschrijven.…

Wanneer Klaas net is geweest, ik de slaap voel komen, denkend dat ik snel in dromenland zal komen, hoor ik geluid van veraf komen. Klaas was er en verdween, net als de slaap en zo zit ik weer een nacht gebroken en wel te wachten tot het ochtend wordt. --- GAAP---…

voor de eerste keer in die troosteloze klas werd ik overspoeld door een groot geluk de letters werden woorden ik zag wat er stond ik kon echt lezen een fundament werd gelegd een diepe liefde voor de ontsluiting van boeken en verhalen het geheim onthuld plotseling inzicht in die troosteloze klas in mij scheen de zon…

hij daalt af van de berg maar ook in het klasse- ment, jammer, Lance, ach..…

er was altijd wel iemand die niet paste onder de paraplu in de klas kon je hoofden met natte haren tellen.…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

rilling door de klas als het krijt bijna op was krasten nagels scherp * Deze ervaring opgedaan tijdens les van meester Hendrikse in de 6e klas van de Robert Kennedy School te De Kwakel in 1972.…

Wel veel van de jongens en meisjes uit mijn klas!…

En bij de juffouw voor de klas iets zag dat hem deed dromen van een geluk dat ooit zou komen, niet wetend dat het zeldzaam was. Ik wou dat ik, als weer geboren, opnieuw dat jochie was, maar nu, gewaarschuwd van tevoren, was blijven zitten in de klas.…

Klaas ik blijk opgeschoven onder haar waas…

het was tweede klas maar meer kon ik echt niet vragen stralende ontvangst met warme lach bloemen fleurig net geplukt in de kas blijheid recht uit het hart dus weg met het etiket tweede klas het is iets dat niet meer past in de maatschappij die wij dragen vandaag een relikwie uit rangen en standen wij kiezen voor stranden…

Ik las voor de hele klas een prachtig verhaal tijdens een lesje Nederlandse moedertaal met volle overtuiging in alle rust: “Plotseling viel er een stilte”, heel bewust Ik hield bij dat woord de wacht onder gegniffel van binnen genieten van de stilte heel zacht Het werd stil, heel stil in de klas Ik keek niet op, ik leek van glas De spanning…

De allerleukste, allerliefste allervriendelijkste die er was Zal je nogeens aan me denken Aan die dikzak in je klas…

Hier op deze plek, op deze stoel in deze klas. Zo alleen met al die mensen om me heen.…

en Klaartje Klaas en Klaartje Klaar is Kees…