Alle inzendingen over Koffers

ondanks mijn leeftijd begreep ik dat je moest gaan zie nog je tranen vallen op koffers ooit gevuld met geluk de deur die dichtsloeg met een klap die ik nooit meer te bovenkwam…

ik woon in jouw wereld met een koffer vol momenten hangend aan mijn lippen plakt verdriet oren vangen geen woorden komen je halen dichter bij kom ik niet…

Ik knikte maar hoopte dat jij de koffer met vermommingen eens aan de weg zou zetten.…

Tweehonderdduizend euro uit een koffer Het observatieteam lette niet op En zo ontstond een financiële strop Dat geld is nu voor altijd undercover Bij Apeldoorn...misschien nog te herstellen? Je weet het nooit...ik zou maar even bellen!…

alles was grijs hij heeft gewacht heeft iemand hem gezien hij is verdwenen zonder bagage niemand heeft hem gezien de zon wendde zich af van de inktzwarte aarde van wie was het koffer op het perron niemand keek achterom…

Plots komt hem die koffer Nogal overbodig voor, zonder Na te denken smijt hij Hem in het water van de Gracht dat minstens zo koud Moest zijn als zijn innerlijke zelf - De lading moest overboord Om bevrijd te zijn van alles Wat hem nog bestond Aan een eerder bestaan…

Ze hadden vertraging opgelopen al 25 jaar hij had kaartjes gekocht 1ste klas en zij zij was nooit van zijn zijde geweken zo dapper er is toch altijd een kans haar koffer nooit uitgepakt en er was te veel langsgekomen.…

Sluit nu maar je koffer.…

De luchthaven is meer dan vol hier is plek genoeg ik hoef mijn koffer niet te zoeken ik hoef geen gekreukte broeken mijn vliegtuig vertrekt niet vroeg hier is van alles keus genoeg Ik behoor bij de boffers voor mij geen zware koffers Ik drink koffie cappuccino thuis kijk een Hollandse serie op de buis ’s avonds een roseetje een echt buffet…

ogen op het plafond gericht handen bijeen op je rug een boze meid vertelt jij en je komokoffers gaan naar moeder terug het is een koddig gezicht ma's afgeladen fiat panda een rondje rond de kerk…

Met een koffer in de hand Een rugzak vol verleden Zegt hij zijn huis en thuis vaarwel En begint met reizen Van werelddeel naar wereld Via hoofd en hart Gebruikt hij podia en publiek private stromen Zo waart hij rond al wekenlang Langs eindeloze maanden Door sluiers vol geheimenissen En in nevelen gehuld Doorbreekt hij grenzen en gedachtegoed…

Koffers naast zijn, met olie doordrenkt, lichaam gelegen, verbergen schatterlach en eerste stapjes. Kindje loopt of lacht niet meer. Moeder tikt, met haar sleutel, putjes in de autoruit. Ze wil eruit, maar drinkt zichzelf als boerensnol de zolder op. Vader kijkt verdwaasd naar buiten.…

De dag was lang, schoot maar niet op, -planten weigerden wortel te schieten,- die maar niet leuk wilde worden omdat jij bent weggegaan met koffer en al. Zouden de kikkers nog kwaken en zou de zon en de regen nog een regenboog worden, of was mijn orde voorgoed ver- stoord en bleef ik een dode boomstronk?…

Soms wat langer soms maar even maar altijd dragen we wel iets mee iets van het verleden iets van het heden en soms zelfs iets van de toekomst in koffers en tassen maar veelal in rugzakken grote, kleine en mini de rugzak van je leven kies dan vooral een rugzak van Van Os verrassend, veelzijdig en duurzaam zoals het leven een rugzak…

Ga nooit uit vliegen zonder goede koffer Die ferm en statig afwacht in het ruim Standvastig, plichtsgetrouw, zonder verzuim Voor zoiets breng je graag een extra offer Maar ‘t wordt gechecked als men het vliegtuig laadt Het label ‘paardenvlees inside’ is obligaat…

Mooi antiek, glanst de massief houten zwart gelakte koffer..…

Stilaan even stil staan zachtjes je koffers neergezet langzaam gaan sluipend de thee zachtjes op het tafeltje bij het bed ze slaapt nog je hebt haar niet gewekt jij bent blij opgewekt ze slaapt als een engel met haar vleugels ingeklapt rap ontkleed jij je legt je jezelf naast haar neer zij kijkt even op en ze zoent je heftig als was…

de trein is verlaat je neemt de NS de maat Ze hebben de trein 'bemenst' met een machinist en een conducteur Je kijkt uit het raam je naam hebben ze tegen 'n blinde muur gekalkt Geen gezeur je bent op reis anoniem op reis met de trein de koffers op de lege plaats naast je zij staan jij zit.…

Als er een koffer achter wordt gelaten? Wanneer ik hier een vreemde taal hoor praten? Of als een vreemdeling opvallend zwijgt? Een boekje namens Binnenlandse Zaken waarschuwt mij niet in paniek te raken.…

Je ligt daar maar gestaald te wezen gespreide armen in het stadse nat vleugellam met de zijdeuren open blik je mij nu zo troosteloos aan terwijl je mijn natte koffer behoud en ook mijn geliefde voorleesboek Niels Holgerson's ganzenvlucht…

Je vindt in heel de regio niets toffers: Museum van de Zestienduizend Koffers.…

Heel simpel Ik pimpel Mijn nacht naar morgen Verdrink de zorgen Geen zoenoffer Ik duik in mijn koffer Rechtvaardig mijn slaap Met welgemeende gaap Want, wederom Heb ik u gelezen Recht buigt krom Bewering onbewezen…

Een uur voor het weggaan staan de koffers klaar gevuld met wat nodig is Wij kijken naar buiten wachten op de bestelde taxi Ons verlangen naar nooit meer vertrekken groeit en toch gaan we wanhopig weer…

Ik ben zo bang voor de gevolgen, Maar ik wil weg Ik vrees de toekomst, het onbekende, Maar het lijden van dit moment is voor mij ondragelijk Ik spaar mijn moed en mijn krachten Ik zet de daad bij het woord Ik beloof je dat we gaan scheiden Ik heb mijn koffers al ingepakt…

De schaterlach van Zalm klonk door de zaal: 'De politiek zal het wel weer niet snappen Maar kijk eens hier, een koffer vol met flappen Een tonnetje voor jullie allemaal Meer bonus is helaas nu niet voorhanden De groeten van de Staat der Nederlanden.'…

Het bezoek bleef maar even ik ben alleen achtergebleven de muizen hebben snel hun koffers gepakt de parkiet is weggevlogen wel liet hij een kaartje achter met een telefoonnummer erop geplakt ik zal hem maar niet bellen hij kan alleen maar fluiten niets vertellen.…

Wel potverdorie hoe kon het gebeuren Op Prinsjesdag geen nieuws meer te vermelden Alles ligt al op straat maar in geen velden of wegen is de dader te bespeuren Ik denk dat ik wel weet waaraan het ligt Die oude koffer gaat niet meer goed dicht…

Durf ik de stap te nemen Koffer pakken en 'n week Zomaar ergens "wonen" Of raak ik bij de gedachte Alleen al totaal van streek ? Doen en later pas denken Is mijn "nare" karaktertrek Nu is het denken en maar denken Gewoon koffer pakken en doen ! Effen bijkomen op 'n andere stek !…

Opzij Met die koffer Ik moet er Snel bij Geen tijd Te verliezen Vanaf nu Ben ik vrij Genieten werd mij Vanaf start Reeds beloofd Maar 't gedrang Naar de vrijheid Gaf Hoe wrang Mij al snel Véél te snel Een lelijk Ontsierende Schram op het hoofd…

Gekweld tijdstip van opgespelde plichten Herkent door trotse ogenblikken Die gedetaïlleerd verdwijnen bij het uitstappen Een station met koffers latend Tranen wekken wat verwijst En geschiedde klanken herrijzen Zo baadt met kronen Zijn ark schonk.…