Alle inzendingen over Koud

Zij is jong ontroerend,onthutsend, ontstellend jong net vrij van de last die nu op een steenworp rust grommend, knarsend, knerpend koude ademend wachtend op een kans.…

de noordenwind blaast koude lucht langs een teer vlinderskelet, waarvan de vleugels machteloos trillen in een spinneweb, de spandraad is gebroken, en arachne is verdwenen, stil zit ze, weggedoken in de koude holte van dit stalen hek de herfst spreidt nu zijn huiver, verblindt de wazige septemberzon, waarlangs het zwartkralen silhouet…

Er staat een glanzend ijspaleis voorzien van koude muren de vloeren zijn er spiegelglad gedoofd zijn alle vuren. De tranen zijn van morgendauw die glanzen vele kleuren ze zijn vitrage voor een raam dat niemand op kan beuren.…

Het is bijna sinterklaasavond de warmte van de moederhaard waarin vlammetjes kleurrijk spelen doet blozende wangen roder kleuren koude handen glijden vanuit wollen wanten de warmte tegemoet op de stoelleuning een dikke sjaal onder de kapstok staan de moonboots ze lieten een nat spoortje na op de treden van ‘t portiek op tafel geurt…

Dus mocht dan toch bij 't stormgegier, Zo koud, als de adem van de Dood, Een levensknop zich oop'nen hier, Tot vreugde en wee, tot lust en nood.…

vanochtend, staande op de koude sloot, zo viel mijn oog op bladeren in’t ijs de herfst lag daar gevangen, eigenwijs in bonte kleuren: geel en donkerrood en bruin, met her en der een vleugje groen elk blad omhuld in dood’lijk zwart, versteend en stil, van leven, dood en mij vervreemd, bevroren, koud gemaakt door ’s winters zoen ze vielen toen…

, ijskoud De lucht werd koud, ijskoud De knappe kapster nagels werden scherp Het knippen begon Mijn krullen krulden op en verstrikten Mijn krullen kropen terug in mijn hoofd Ik heb geen krullen meer…

vanaf vrijdag gaat de temperatuur de temperatuur gaat zoals altijd, bijvoorbeeld 1942 toen het zo koud was dat de oorlogsauto's over het ijs reden inderdaad de Duitsers had ik het met m'n moeder over zij dacht dat het in de hongerwinter was maar het was 1942 en niet 1945 zij herinnert zich dat nog goed en kijk hier een paar…

Gebroken Liefde, Het voelt eerst als de hemel maar dan als de hel Telkens als ze hem vertelt Hoeveel ze van hem houdt Reageert hij hard en koud Hoe hard ze ook naar hem smacht Hij heeft de macht Ze wacht en ze wacht tot hij nog eens naar haar lacht Maar hij is zoals een koude en donkere nacht Ze wilt hem niet kwijt en terwijl ze er om lijdt…

't Is koud in mij woorden zijn weg Een angst sluipt naderbij wat zoek ik? 't Is warm in mij de kilte verdwenen Woorden komen terug heb ik het gevonden?…

Krakende, kronkelende aders doorsnijden het koude land zwarte diepten tegen het scherpe wit diep gebogen dans ik in jouw ritme uitzicht op je strakke kont spannende spieren blij dat ik niet voor maar achter je rij!…

Winter in de stad alles koud, kil en nat verborgen in enge stegen weggedoken voor de regen zit, ligt, hangt bid, treurt en jankt een vervuild mens met slechts 1 wens: regen van de zomerzon…

Toen ik niets meer deed wist ik wie ik was van alle mogelijkheden nog het meest simon vinkenoog uit stilte ontstaan af- en aanwezig, warm en koud, waterpas. Wat ik tot nader order was bekend en onbekend niet langer meer dat maar een en al oor in de wetenschap dat --------------------------- uit: Gedicht, 1975.…

Het stil gespetter op koud glazuur. De geur van diesel en urine doen elk gesprek verstommen. Een stille knik ter begroeting. Een knik ter bevestiging van gemeenschappelijke hoge nood.…

Zonder het koude begin te veranderen in deze nacht van veredelde schaduwen en radeloze sprekers schrijf ik wat met slapeloze inspiratie niet meer is dan een droom die een dader zoekt en wacht op de overgave van elke herinnering die me kwelt en mij alleen nog mijn naam laat begrijpen…

Hij heeft haar op wolken doen lopen samen door hemelrijk gevlogen lucht was nooit blauwer in levend bestaan in zonnige stralen van samen gaan Haar lichaam siddert nog na als koude wind haar huid beroert en zij zucht van emotie van besef…

De meimaand was nog nooit zo koud geweest, Zelfs voedsel kreeg de kans niet te bederven. Nu tweeëndertig graden en nog meer, Gemiddeld is het hier best aardig weer.…

Een blijvend zichtbare deuk in een pakje boter slaan Lukt makkelijk als je het een half uur uit de koelkast hebt gehaald De deuk in mijn ziel had nooit zichtbaar mogen zijn Was ik toen hij geslagen werd koud of juist heel heet?…

weer praat ik iedereen ontroerd koude tranen waarom? mijn woorden heel normaal afscheid voor altijd…

zelfs woordeloos weerkaatst haar stem tegen ver van hem verwijderde muren en staart hij uren naar de schaduw van haar droom zelfs levenloos verplaatst haar zucht de ijle koude lucht die hem omgeeft waarin hij leeft met de pijnen… het fantoom…

Donker sluimert in wolken avond is in zicht koude nevelt door kieren als sluipende vingers naar mij gericht winter is in aantocht ik tel de dagen van gisteren morgen voorbij en wacht dat het licht zal schijnen eindelijk vrij…

Het gaat niet alleen om het Woord maar ook hoe men het verpakt Een jasje aan, een stropdas om gezicht beheerst en geen gelach Een glimlach kan nog net als je alles van tevoren weet kom je het huis niet meer uit Alles eindigt als een opgedirkte koude kip of verbrandt heel zachtjes in het Vagevuur…

Met haar blik biedt ze me oneindig aan deze drank uit de vorige eeuw voor mijn gezondheid want dat moet ik vooral weten deze drank is gezond je drinkt het warm bij het schaatsen en koud in de zomer ze kijkt me aan, ze kijkt me aan ik kan niet anders ik moet wel slok na slok na slok…

Ik lig in mijn bed het is zo kil en koud zo zonder jou. Het lijkt alsof deze nacht niet voorbij zal gaan was jij hier nu maar bij me deze nacht deze ene keer om mijn lichaam warm tegen de jouwe te leggen. Ik sluit mijn ogen en denk aan jou de warmte.…

De ochtend nog koud en zwart de tuinlamp - op zonne-energie - gedoofd ik zoek op gedichten.nl naar wat warmte voor mijn hart soms vind ik een juweeltje een gedicht als een prieeltje dat gedicht is als het licht van de eerste ochtendzon en belooft voor de dag iets goeds.…

omhuld door het donker van de nacht, het koude licht van de maan, een toedekkende verzilvering. Dit is een nacht vol vragen, een nacht van bekennen ook. Wat deed het leven ons? Weten wat niet is, maar had moeten zijn. Tel de jaren die niet tellen maar wel aan ons voorbij gingen.…

Het staren is begonnen naar de veranderingen in het levendige gezelschap van de cijfers van de klok Hoe laat is het nu op koud Antarctica wat is de exacte tijd bij de Kaaimannen op hun eilanden Hoeveel hartenkloppen per verspringende minuut hoe ver nog de ochtend hoe lang nog de nacht…

vol verwachting gekluisterd aan de buis zitten wij zondagavond allemaal wat is er waar van Peter zijn verhaal komen wij van een koude kermis thuis zijn het ouwe koeien uit van der Sloot of geeft Joran zich nu werkelijk bloot…

enkel en alleen dat koude ding overal mee naar toe toch zonder gering Nooit geen gehoor Overal nodig Altijd zij aan zij niet overbodig Tot op een dag hij verroerde zich bijna niet na een enkel gering Opeens in het verschiet ‘K heb je liev, x’…

Het vaal is tussen wit en zwart, Het taai is tussen week en hard, Het lauw een eigenschap tussen hitte en koude. Maar tussen vloek en zaligheid En is geen bijweg die ze scheidt. Het een hij vlieden moest die ’t ander hebben zoude.…