Alle inzendingen over Laatste fase

Dorstig en gewond dolen ze over de vlakte in hun geestelijke fase zien ze in 'n fata morgana een verkoelende oase. De verzengende zon roostert hun gezicht aleen denken, misschien is dit het laatste licht wat we ooit nog zullen zien. Terrorisme is politiek één grote, smerige kliek.…

kreukherstellende fase bleek een vals plat geen keuze slechts twijfel door antwoord verwoord geleende tijd sterft weg in de verte…

"Wie maar de goede God laat zorgen en op Hem hoopt in 't bangst gevaar" blijkt een schijtert in het gegeven leven blijft hangen in zijn of haar luier-fase…

kanker terminale fase moeder ziet geel wachten op de dood onverteerbaar uit bundel "rouwkost" isbn 978 90 809885 2 1…

Sinds jaar en dag hoop ik op de laatste dag Één voor één vielen alle mensen om mij heen Te vaak heb ik moet huilen Te vaak heb ik mij alleen gevoeld Nu ben ik blij Eindelijk dit is mijn laatste dag…

De laatste knoop is doorgehakt. Een laatste blik, een laatste traan. De laatste deur hard dichtgeklapt. En zij is zwijgend heengegaan.…

Het laatste bericht uit Stavoren kan Aagje belist niet bekoren. Het laatste ontgaat 'r, want steeds wordt het later. Geen sterveling zal het ooit horen.…

Als je als laatste lacht is er niemand die met je meelachen kan…

Wazig zijn mijn ogen. Beangstigend zijn mijn dromen. Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

Je hebt de laatste regendruppels gevoeld en ook het laatste avondlicht gezien toen werd het donker en stil en het vermoeden realiteit werd jouw bloem geknakt in de bloei van je leven Nu rouwen we om jou met tranen van verdriet Lieve Anne rust zacht want vergeten doen we je niet....…

Ik ben een prutser en een blunderaar Het zij zo: mijn strategische vermogen Schuilt blijkbaar in de blauwte van mijn ogen Sinds ik dat weet is alles zonneklaar In cruciale fasen íets te oenig Was ik vaak, in mijn ogen, iets te groenig…

, morgen uitgelaten nu hij beseft dat aan elke fase uiteindelijk weer een eind komt leeft hij sterker in het nu Wie leeft in het verleden graaft teveel lijken op wie alleen de toekomst omarmt pleegt abortus op het heden Hij omarmt zichzelf met warmte krabbelt eens lekker op z’n rug kom mee dit is weer een nieuwe fase deze lijkt eerlijker…

als men mij niet zoekt niet wordt gemist gevangen zit in de tijd die te stil te vluchtig is om te verdromen laat me dan doodgaan herontwaken naast wie mijn werkelijkheid bemint…

Fase na fase doorliep ik voorbeeldig - al beweert mijn moeder soms wat anders- en klom ik, tree na tree, op de ladder van voorspoed en geluk en met de eeuwige hoop op een welverdiend einde. Ik kijk naar buiten en zie de dag aardedonker worden. Ik zoek de sluipschutter die daar ergens op mij wacht.…

Draai om, schat in, vertraag, leid af, versnel, een tik met links, dan door met rechts, een schaar, de trucs van ’s werelds beste dribbelaar, pionnetje voorbij: een vers duel De slingerslangenkoning in persona, vandaag wordt Wilkes eenendertig jaar, geen snipperdag: de bal die ligt al klaar, Valencia speelt tegen Barcelona Faas heeft zich…

verliezen de bomen langzaam hun zomerkleed en maken zich voor een nieuwe fase gereed de takken fier en wijd in de reflectie van de tijd de wortels verankerd in de grond waarmee het sluitstuk van een seizoen weer is afgerond…

Ook Nederland wordt doelwit van terreur, maar tegen terrorisme voert men strijd: met grote daadkracht geeft de overheid aan elke fase van alarm een kleur. Te gek! Helaas is dit beleid niet beter dan brandbestrijding met een thermometer.…

In meerdere fasen, Moet je de mug opblazen, Begin met een slurf te maken.…

De Catshuis besprekingspraktijken Beleven een moeilijke fase Mark Rutte verspreidt de oekaze ‘Ga eens in het woordenboek kijken’ Loopt straks de vergadering vast Kiest Bea het lemma dat past…

Hansopjes zijn een fase in de strijd, een stap naar vrijheid en zelfstandigheid.…

Nu terroristen Engeland weer plagen Is iedereen beducht op groot gevaar En de herinnering aan vorig jaar Maakt dat de Engelsen zijn aangeslagen Toch heb ik me wel wat zitten verbazen Dat ze het daar zo op hebben geblazen…

Die terminale fase van het leven, Creperend, doodsbenauwd en heel erg slecht, Wie wil dan niet een eind aan dat gevecht? Wie smeekt dan niet een pilletje te geven? Gemeten naar de menselijke maat Deed dokter Tromp de man meer goed dan kwaad.…

het einde van een fase de gedachten ontleden diepgang en oppervlakkigheid vaak met wijsheid soms omstreden het inzien van gevoelens leren omgaan met innerlijke rijkdom geen plaats meer voor het negatieve terug op de rails in een wereld vol perspectieven…

Deze fase is het zagen van stukken uit steen Zweet valt op de wolk in wording Poeder sneeuwt wit op sandalen Buiten waaien zaden golvend door de straten Vragen over een vervolg drijven mee naar een smetteloos huis…

Vaak in de ouderdom herken ik iets van de ziel van mijn vader, toentertijd toen hij doorheen zijn laatste jaren drong Nu begrijp ik dat hij in de fase kwam en doorleefde dat er nog een grens van loslaten bestaat Men groeit verder weg van zijn nageslacht er is nooit daarover gepraat, ik had er zelf nog geen weet van nóg een atmosfeer…

Die fase moet je over kunnen slaan.…

Een afgedankte autoband rechtop in het water blijkt dichterbij te zijn de rug van een hond, drijvend in een vloot van voorbehoedmiddelen met zijn poten naar beneden, met de andere boten mee, langzaam naar de sluis waar hij wacht, rustig op en neer zolang het nog niet gaat in fase met de zee.…

Mijn stem is zwijgzaam in mijn hoofd roffelen de woorden en verdrink ik in ongeboren gedachten wisselwerking lijkt verloren zit in een fase van optrekkende mist die gepaard gaat met momenten van verstilling mijn spiegelbeeld is mijn gedaante niet meer sinds jij mij de weg naar het onbekende wees…

Ik voel mij herboren en dat mag men horen kan ik het verklaren misschien komt het door mijn grijze haren of door mijn spiegelbeeld dat mij niet verveelt tja, die rimpels en een oudere huid ach, wat maakt dat uit ik begin aan een nieuwe fase in mijn leven mijn jeugd heeft het al lang begeven innerlijk verander ik niet als men dat maar inziet…

ik kan het licht niet buigen wel de fase gaan verschuiven waardoor het breekt de marges zijn bekend na het ongeziene infrarood dansen golven tot ver in het mysterieuze ultraviolet ik kan het licht niet buigen rechtlijnig in getuigen straalt wit tot in oneindigheid de volmaakte kleur van eeuwig zijn…