Alle inzendingen over Laatste fase

Ranomi, Epke, Dafne, Tom, Jeroen en Abe, Coentje, Johan, Marco, Faas geen achternaam, maar die weet elke dwaas Eerst vijf van nu, vervolgens vijf van toen Geachte lezer, kunt u iets vertellen Van Wim en Jan en Piet en Ruud en Jelle?…

in de tinten van een cyclische palet rood oranje geel en groen blauw indigo violet draaien weken dagen door bestemmen golvend mijn octaven hogerop en dan weer neer ik verkeer bevreemd in fase met een voorbepaalde kronkellijn zal ik ooit nog slagen daarin vrijuit mezelf te zijn…

Zo innig aan elkaar verknocht Toch stadig aan elkaar losgelaten, Zoals dat hoort in een kinderleven Dat ongemerkt uitgroeit tot volwassenheid - Veranderende klankkleur, Die de volgende fase aangeeft In een natuurlijk ontwikkelingsproces: Moeder die haar dochter Als gelijke aanspreekt nu, En die in haar ogen De volwassen vrouw herkent…

later woonde ik nog een poosje bij hem in de buurt wanneer ik hem zag lopen dacht ik daar gaat Faas Wilkes de levende legende die furore maakte in het zuiden op 15 augustus 2006 is de balvirtuoos van toen van ons heengegaan hetgeen niet wil zeggen dat ik hem spoedig zal vergeten natuurlijk is onsterflijkheid betrekkelijk maar een beetje…

Het satijn van jouw warme huid wil gestreeld worden door zachte toppen van vingers met voelbaar geluid De onneembare muren geslecht met één intieme zoen die jouw trillende hand knoopjes open laat doen Ik huiver in extase Een tedere tongzoen Zo zuiver deze fase Laten we het samen doen…

Een volgende fase treedt in. Een ongeboren mogelijkheid. Ik voel energie stromen. Ik gooi een grotere steen en kijk naar de golven. Ik zie het wonder gebeuren. Voor mijn eigen ogen. Uit zichzelf. Gewoon.…

De winterkoning schuilt in beukenhagen waar koning winter niet heeft toegeslagen de vorst hult zich in misten en in vlagen dat zie je aan de opgestoken kragen Wie dit 'vorst' noemt stel ik graag een paar vragen is het bij u min dertig, alle dagen en nachten? Dan moet u hem niet verlagen de thermostaat, de kou zal u belagen De vorst…

Het vlees is woord geworden, moord een feit dat reeds de fase van ontkenning overleefde. Er is geen ontkomen meer aan: het zaad dat ik naar binnen spoot, bracht geen nieuw leven, maar de dood.…

dorst naar droogte is dodelijk geduldig in het gehemelte van bergen en dalen de stroom passeert schaamheden bij herhaling vervalt tot laagte en vlakte schuurt oevers, verzandt binnenste bochten eindeloos en voorspelbaar in fasen gebogen langs ontblote patronen met sleepsporen in lichtvoetige modder achtergelaten tijdens keren en dwalen…

. ----------------------------------------- Schreef elke nono als een Hella Haasse Dan was elk egodocument een legkaart Die keurig als een selfie wordt geboekstaafd Op Facebook, ook in 'n postmortale fase Kijk maar, diezelfde Heren van de thee Gaan zeker nog een eeuw of twintig mee…

ik zag dat wit krullende branding in formatie haar sluiers fijn zand te drogen hingen in vlaagjes wind nog gleden ze niet meteen van de top naar beneden omdat cohesie door vocht daar geen bocht kon nemen de belletjes wit in hun opstandige fase krulden met zon schitterende kleuren in het omslaan en over de kop gaan in het ruime…

als het leven toch eens in serie geschakeld blijkt repeteerbaar in een volgende fase en zonder oordelen en straf ooit een hoger doel bereikt alle mensen zijn dan gelijk deel van die ontwikkeling op weg naar een gelukkig zijn delend in verdriet en pijn en niemand die mislukt kon ik maar reizen in de tijd mijn eindpunt achterhalen en…

wetend dat ze eenzaam zal zijn, verlaat ze als laatste het spoor.…

Ik beleefde vele avonturen, samen met mijn vriendje Gijs, want het verbeelden van een wereld verborg veel getier en kindergekrijs. Uit kinderhanden vouwde ik dromen, die op het maanlicht glijdend, de pijn deden vergeten tot het ochtendgloren. Ik ontwaakte echter nooit op de maan. Op een stukje kladpapier verfrommelde ik mijn droeve lach…

Met gekromde klauwen stil biddend in de lucht spot hij zijn prooi op kwart over 10 Scheert strak, duikt tikt, haalt uit, te laat de prooi is niet wijzer het laatste uur is daar…

Maar wanneer de dag over haar laatste uren verhaalt, ben ik alweer van het pad afgedwaald. De wind ruikt naar oude twijfels en bevestigt de gapende rand in mijn donkere achterland.…

Ik leef mijn leven met humor en pijn Ik zal als het kan er voor een ander zijn Ik droom in dromen Laat gedachten vrij Ik sterf in mijn dood Maar die “laatste zucht” die blijft alleen van mij!…

Ik bloos bij het ontwaken en hoop dat deze laatste dag zich nog eens mag herhalen.…

Vul mijn handen met je pijn, laat je laatste tranen vallen en spreidt ze over mij. Kies mijn handen om te bewonen, leg ze stil in mijn schoot, laat ze niet meer beven, ontvouwd maar zo beroofd. Groei in mijn handen om te reiken naar gedroomd geluk, word opnieuw geboren onbeschaduwd en beschut.…

Bijl valt Hoofd ziet komen Te traag dit om te weten wat er om in gaat Het schijnt dat je doorgilt en doordenkt Even als je al los bent Omdat het denken een vertraging heeft -------------------------------------------- Uit: de Poeziekrant nr 3, 2004.…

De laatste dingen worden geregeld van hen die er niet meer zijn spulletjes moeten worden uitgezocht maar het enige wat jij voelt is pijn. Je ruikt nog de geur in de kleren en loopt jezelf af te vragen wat zou zij op deze dag gekozen hebben om te dragen ?…

kans alleen om te bewijzen dat het niet te laat is voor de laatste dans…

De laatste reis is begonnen het eeuwig afscheid is daar. Bloemen worden neergelegd als laatste liefdevolle gebaar.…

Maak mij niet wakker Als de dood me beschildert Met verstrooide kleuren In een vertrouwd seizoen Neem me niet mee Als een late roos Nog bloeien wil, Vredig in het herfstgroen Beroof me niet Van mijn stenen schaduw Als bladeren vallen, Verdoofd door de wind Laat me rusten In mijn laatste traan, Die de droeve stilte In leven en in…

en het boogje van de maan Het ontwaken van de pijn, vluchtig langs mijn wang, draagt de stilte in jouw ogen als wij de woorden overslaan Vraag maar aan de nacht, slapend op mijn huid ' Mag ik even bij jou schuilen voor het leven mij verlaat ' Het doven van gedachten om wat de hemel zei druppelt in jouw handen als jij de laatste…

te delen is, gesloten ogen verbergen warrig het verlangen naar metershoge golven, er klinken tonen langs de laatste glimlach en laten een spoor achter, nee niet omkijken, slaap zacht ……

Teder raak ik harde snaren van onbespeeld verdriet, zacht streelt de ondergaande zon noten op verbleekt papier het voorjaar walst licht nader in de verte hoort zij klanken van zwoel gezongen woorden, langzaam groeit tijd door de de dagen, op mijn naakte huid speelt kippenvel met trillingen van ooit bespeeld verlangen het laatste…

kaart" luidt geen nieuwe ronde in, het leven is geschud en verdeeld, de joker trekt de laatste kaart ...…

adem uitgeblazen het licht ging uit, haar leven was voorbij Ik zag hoe haar kinderen braken hun lieve moeder was niet meer een eeuwig afscheid was gekomen een kus nog, voor de laatste keer.…

mijn hand weerspiegelt mijn ziel en raakt heel even die mens de blik in haar ogen laat mij zien: ja, dit was mijn laatste wens…