Alle inzendingen over Lang verzwegen.

Hey ben jij dat Eindelijk Ik verwachte Je al zo lang Wist dat je langs Zou komen Dat ik je zou Herkennen Zo blij dat jij Dat ook hebt Hoop op een vervolg…

als het past in je hand wil ik alles geven je langs de lange vingers polsen in meebeleven weg gaan hier van de deur die kiert en kraakt in meebewegen…

ik hou van alle vrouwen lang kort groot klein of dun want je kunt hen net als het weerbericht heel vaak meestal zo af en toe wel vertrouwen het is daarom dat ik hen mijn lieve toverstafje gun alhoewel met eentje echt iets te lang en een andere iets te dik of zo eentje dun of klein moet je soms zo voorzichtig zijn voor die lange ben…

Als Beatrix overlijdt heengaat, dood gaat overlijdt niet de prinses maar de Koningin Direct op het moment van haar laatste adem ademt het land haar weer als hun Koningin Zo is het protocol zo was het ook met Wilhelmina, Juliana zo dus ook met Beatrix Ik sluit af met de woorden dat Hare Koninklijke Hoogheid nog van een majesteitelijke…

Lang hebben mij de jaren niet geleken Heb ik je heus zo lang gekend Je liefde slechts een spel gebleken Mijn fijne vriend slechts de zoveelste vent…

Niet huilen als ik ga het echoot lang na in de kille kamer doelloos glijdt een hand langs stoel en tafelrand de zon schijnt ongenadig…

lange lege nachten verlangen loutert klautert langzaam langs mijn ruggeladder langoureus mi lanct na di het tocht van binnen…

Het is donker langs het water regen golven maar ik wil het Druppels langs mijn haren mijn kleren kleddernat maar ik wil het Mijn neus mijn oren mijn gezicht koud en blauw maar ik wil het Ja, ik wil het!…

langgerokt verkondigt ze haar roeping bij ieder woord danst haar lange vlecht in haar hand een hoed waarmee ze wappert langs haar goddelijk gelaat…

Alles wat ik voel Is zo zonder doel Bedoel het is zo voorbij en al lang niet meer van mij het duurt maar even een korte ontmoeting in je leven zo in het voorbijgaan kom je iemand tegen even en al lang niet meer van mij Voorbij...…

Pluizig Snoezig Zilverwit Lange haren Raar gebit Donzig staartje Klein maar fijn Lange oren Lief konijn !…

Vergeving is een lang en moeilijk woord In waarheid leven In liefde voor het zelf In liefde voor de mens In liefde voor het leven Vergeving is een lang en moeilijk woord…

Laat mij Jou tranen Zijn Strelend Langs Je gezicht Laat mij De wind Zijn Als een zacht Teder briesje Langs Je huid En Voel Je geborgen In je Zijn…

Op zomaar een dag zat ik zomaar op de fiets voor een onsje zomaar of een dozijn van iets Ik fietste langs een sombere file: lange gezichten in elke lange auto reden achter hun geliefde aan in een verdrietig laag tempo een sterk gevoel leefde bij me op en ik voelde me onsterfelijk: ik had de dood ingehaald!…

Bedroefd verteer ik lange nachten tranen sluipen in mijn dromen die mij niets dan stilte brachten en in lange rijen komen ik denk aan hoe gedachten zich verzoenen in een baan en in lange slierten wachten om nog eens door mijn hoofd te gaan Niets dan leegte en verlangen niets geeft aan mijn pijn gehoor slechts weemoedige gezangen klinken…

sla het boek weer open de dagen vliegen voorbij te lang was jij gesloten te lang het verhaal in mij waar gaat de ontknoping naartoe soms is het een sprookje maar vooral een bitter traan de geest is moe voldaan de weg is nog lang het pad onder zon sterren en maan…

Krantenbericht 5 december 1991 Leentje leerde Lotje lopen Langs de vreemde Lindenlaan Kwamen kersvers uit de tropen Konden nog geen woord verstaan Leentje leerde Lotje lopen Langs de lange Lindenlaan Naar de bakker, broodjes kopen Toen is er iets mis gegaan Want toen Leentje met haar Lotje Weer haar woning binnentrad Wierp een skinhead…

We moeten voor onlinenieuws gaan betalen Orakelt en voorspelt ons Rupert Murdoch Denk niet dat ik voor iets van die teneur dok Maar uit zo'n trend valt zeker meer te halen Wie weet ga ik het eindelijk beleven Dat iemand nog iets voor dit vers wil geven…

Het was een nummer of een blaaspartij Misschien was het gewoon de som der delen Maar hoe ik ooit Piet Noordijk hoorde spelen Deed onberedeneerbaar veel met mij Een mooi concert, uit lang vervlogen dagen Waarvan het buikgevoel nooit zal vervagen…

Het grootste priemgetal gaf me rekenschap Deze week van de grenzen van de wetenschap Met uitzicht over een oneindig diep ravijn Van het zich wegcijferende menselijke brein Grootte telt gezien de nieuwswaarde Van grote zaken die lijken te ontaarden Uiteraard bestaat het grootste priemgetal niet Het is buitenaards oneindig en niet voor even…

Ik wou dat ik het kon. Gewonde letters oogsten. Reddeloze woorden redden. Mooie gedichten schrijven, die niet verloren gaan. Ik wou dat ik het waar kon maken, wat geslaagde dichters durven doen. Kreupel rijm bevrijden, uit onzinnig zinsverband. Ik wil wat geslaagde dichters durven. Turing smeken om erkenning. En daarna? Verschijnen in…

Moeite doe je wel voor haar Of voor de man die achter je stond Je leven lang denk je dan Is het het waard? Doe ik het goed? Moeite doe je voor jezelf Voor alles dat je wilt bereiken Je leven lang denk je dan Is dit het?…

door alle rietkragen langs de einder langs de sloot en door alle tumult en alle strijd hoor ik muziek weerklinken voor elke vorm van dans het lijkt een echo in mijn ziel en de wind beweegt en zweeft eindeloos... door alle rietkragen langs de einder langs de sloot…

Van ongewervelden wist jij veel naaktslakken van hooguit 15 cm lang zij komen voor in zuidelijk Zwitserland in noordelijk Italië, stroomgebied van de Po hoe zij hun lid kunnen uitklappen tot wel een 90 cm lang en toch nog elkaar kunnen vinden als spelers uit een comedia del arte als maskers met lange neuzen Pinocchio´s met hun reukorgaan…

een winterslaap wil hij zoals de New Horizons die langs Pluto scheert om energie te sparen een lange diepe slaap die hem een winter lang bevrijden zal van de slapeloze versteende nachten zonder kletterende regen op nat plaveisel zonder zijn wankele moeder op de keien die vergeefs houvast zoekt zonder het kind dat naar bed…

Passie, innig verlangen, jij Samen, ons, al vijf jaar lang Maar nooit zonder jou Ogen die de lucht doen Verbleken. Handen die mijn Lichaam verwarmen. Dat doe Jij. Al vijf jaar lang. Kom bij mij, zeg mij jouw Liefde, innig verlangen, Vlammen in ons hart. Nog jaren lang.…

Langs groene velden en kleurige weiden Over smalle wegen, langs dreven, weilanden en bossen over dijken en langs meren, voorbij het oude stoomgemaal In de verte kun je er de paardestallen zien staan Enkel vreedzame natuur, van hier en van over de grens, een gevarieerde route zonder einde En ik neem je mee.…

strak strekt de sluier langs haar schrale lijf waar ruimte krimpt tot een enge engte en bottenbenen een lange weergave zijn van ijle lengte…

Lang wachten Tot ik terugkom In ons hutje Langs onze rivier De blauwe gordijnen open Jij zit voor het raam Ik heb een rode roos Want het spijt me…

Ik dool door mijn hoofd op dit late uur en dwaal langs stille wensen, niet uitgesproken gedachten, halve gedichten, vage herinneringen, smeulend vuur. Ik dool langs niet geheelde wonden, onverwerkte angsten, heimelijke zonden, zacht verdriet, langs mensen die er niet meer zijn. Ik zie ze aan met weemoed en met pijn.…