inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 155):

Alleen

Bedroefd verteer ik lange nachten
tranen sluipen in mijn dromen
die mij niets dan stilte brachten
en in lange rijen komen

ik denk aan hoe gedachten
zich verzoenen in een baan
en in lange slierten wachten
om nog eens door mijn hoofd te gaan

Niets dan leegte en verlangen
niets geeft aan mijn pijn gehoor
slechts weemoedige gezangen
klinken door en door en door

Schrijver: ed, 4 december 2001


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 88 stemmen aantal keer bekeken 15.173

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Marga
Datum:
30 september 2006
Ik vind het een heel mooi gedicht. Het is een absolute gave om zoiets op papier te zetten! De meeste mensen kunnen hun gevoelens namelijk niet zo goed beschrijven.
Naam:
maxime
Datum:
11 juni 2002
Email:
maxime_99
ik vind het best een ontroerend gedicht
er zit emotie in en dat vind ik heel goed gedaan
Naam:
Anneke
Datum:
9 april 2002
Email:
snoepiekhotmail.com
de schrijver van dit gedicht bracht mij echt kippenvel. het is geschreven met zoveel gevoelens maar uit die gevoelens kan je heel wat pijn vinden. een pijn die degene die het je aandoet niet kan vinden. maar toen ik dat gedicht las voelde ik direct de warmte die deze persoon in zich heeft. proficiat, echt waar.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)