Alle inzendingen over Licht zon

wolken schrijven hun onleesbare tekens op het blauw van de lucht het licht van de zon kleurt de krullen van hun statige vlucht maar langzaam verdampt het verhaal lost het plot heel geleidelijk op als epiloog staat nog vaagjes geschreven het wordt stralend weer vandaag…

Toch, eens gaat het licht weer aan.…

Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij…

Mooi is het als de zee in beweging is en de kleuren van de zon je weer moed geven. Geniet van deze kansen, als deze binnen je bereik liggen en misschien kun je iemand meenemen die er zelden komt.…

De prachtige zon spiegelt over de ruige zee. Op een bijzondere manier komt de gouden zon aan bij de kustlijn. Het is fantastisch, ze bekrachtigd de mooie herfstavond aan zee. De wind was nadrukkelijk aanwezig, het is tenslotte herfst en dan kun je dat verwachten. Heel weinig mensen lopen in de avond langs de zee.…

Verkleurde bladeren kondigen steeds vaker de herfst aan. Nazomerperikelen, nog grandioos aanwezig. Zonnestralen in overvloed, op weg naar de .....herfstkleuren. Foto Dick Voogd…

Naar de zee ben ik tevreden, omdat ze zo mooi en rustig is. Je krijgt er prachtige gedachten bij. Zo voel ik me hier een rijk mens! Met de zonsondergang en de meeuwen werd het een prachtig schouwspel. De zee brengt je veel vrijheid en er is bijna altijd wat te beleven. Het doet een mens goed om er te zijn. Zee, je hebt een…

De zon zakt Stil in de zee En gedwee Ga ik mee Spiegeling In het water Helder, bijzonder Vogels koppig en uitgelaten De zon gaat onder!…

Het is half bewolkt en de zon wil er wel doorheen komen, maar dat is moeilijk. Stil is het wel met wat vogels en een prachtige vlinder om mij heen. Een lichte wind maakt het wat koeler, maar het is droog. Zon, je geeft zoveel warmte en liefde, kom maar door de wolken heen.…

Een lichtbaken in de mist Een flits in de duisternis Een flikkerende zaklamp in de tunnel De verlichte maan in de nacht Donker en licht De maan en de zon aan de hemel Een conflict zonder ruzie Tegenpolen omarmd…

Met ogen dicht het blauwe licht met vele zwemen groen het licht wordt geel langzaam meer oranje dan bijna doorzichtig roze kijk in de zon die warme bron alle schaduwen voorbij je wilt ze openen zonder te verbranden maar durft het nog niet aan…

Van witgoud is de zon en nog heel zwak aan kracht en licht tracht zij bij pozen het grijze wolkendek te doorbreken om langzaamaan meer warmte en leven te winnen.…

nog heeft de lente zich niet vertild aan de winterse kou wel rustig aan de snijdende noordooster af en toe gestild het tikje opwarming heeft ons allen juist heel goed gedaan alleen regen en buien uit sombere dikke grijze luchten hebben licht en vrolijkheid niet gespaard nog is het natte niet opgedroogd oogt donker nog veel…

ik vleugelde het licht van de zon beteugelde liefkozend haar warmte door met schaduw en wind regulerend de natuur te bedelen met de benodigde golven groen die naadloos pasten in het jaargetijde van het seizoen juist daar waar de zon moeilijk door begroeiing de aarde bereikte flitsten helende stralen langs stammen en takken…

zie je vingers spelen met het warme middaglicht in een contourenspel dat nooit lijkt te gaan vervelen schaduwen zijn razendsnel er is geen winnaar want er duiken steeds opnieuw andere variaties op het eindigt pas als de weerkaatsing in het zonlicht stopt dan keert de rust weer terug in jouw mimiek als het begin van een lach…

In gans verduisterd woud droomde ik van sterren… en een maanlicht pad, naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest. Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd? Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat, en samen gaan wij verder, onbevreesd.…

Ik haal mijn geluk uit de zonnestralen op mijn gezicht, waarom doe ik dan toch mijn ogen dicht?…

Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid dat men DAN verzucht: Ik wilde dat het wat koeler was...…

Hoe uitgekiend, hoe fenomenaal hoe prachtig de narcissen allemaal hoe blij de gezichten, want: de zon staat hoog aan de hemel. Niemand klaagt, waarom zou je ook? Niemand moppert, o ja, toch eentje de zon schijnt in m'n ogen, waar: is m'n zonnebril?…

We winnen terrein zonder kogels of schieten we zullen het winnen anders zijn we niet te genieten En dat laatste mag je niet vergeten Want de zon schijnt, dat moet je wel weten. Zolang je ‘t gelaat naar haar op kunt heffen haar warmte voelt laat ‘t je beseffen: Het komt goed!…

In Licht is Waarheid. In Waarheid is Wijsheid. In Wijsheid is Licht.…

Hun licht hangt over blinde zeeën Gerust gericht, Hun stille schijn houden zij tweeën In evenwicht. De boorden en de naven stampen, Haar bodem kraakt - De aarde barst uit alle rampen, Haar koers bewaakt! Ons wordt de schemer der gevaren Eén harmonie, Ons wordt het lied der witte baren Eén melodie!…

Over de heide zeurde ik, Zo zonder gedachte, Een oud liedje neurde ik, Het zonneke lachte. Over de hei ging ik, - Een luierend feestje - Uit de hemel ontving ik Een lievenheersbeestje. Over de hei sloofde ik, Om mij gonsde een bietje, Voor 'n wijfje, geloof ik, Zong een leeuw'rik zijn liedje. Over de hei stapte ik, Zocht…

Je haalt dat kind daar uit de zon, of IK doe het, wat ik je brom. Ik mag geen stijl hebben, jij geen gevoel en elke ouder weet dan wel wat ik bedoel. Het kind werd gepakt en wakker god zij dank, maar deze stijlloze dame kreeg het gelijk aan haar kant.…

je bent er niet dan ben je er weer wel niemand die je ziet ik voel het aan mijn vel vandaag ben je er nog niet straks misschien toch wel alvast zing ik dit smekend lied ik wil je kussen, kom maar snel het werd tijd, je bent gekomen je maakt me zo blij en wel want zon laat mensen dromen... ik hou zo van je warmte op mijn vel…

Wanneer ze hoog aan de lucht, haar stralen omlaag stuurt, mensen zich koesteren in haar warmte, wanneer de dag dan altijd te kort duurt, omdat we meer willen en nog meer, wanneer de zon haar kunsten toont, zijn er weinig, die je dan hoort klagen!…

De mensen ogen blij, blijer dan met de kou gelukkiger met nu, de zon stappen we allemaal de paden op- de lanen in op gepaste afstand dat wel langs de velden met: De tere mooie bloemen!…

Zon in de hemel. Schijnt haar stralen op het strand. Schittering op zee.…

Die uit het heelal geboren Door licht van zon en maan Op zand en veen tot wasdom kwam Prijst elke dag het nieuwe ochtendgloren Nu de hem door anderen toegedachte tijd Is voorbijgegaan…

je glimlach zich verdiept en ook je adem vrolijkheid verraadt, ontstaat het kuiltje in je wang je lach is ingehouden lang je schrikt er zelf van en ik zie je ontwaken, de leuke droom langzaam verlaten in je ogen licht de nacht nog op terwijl je handen aan de dag beginnen, door gordijnen komt de zon schoorvoetend binnen…