Netgedichten

netgedicht (nr. 81.718):

Contourenspel

zie je vingers
spelen met het
warme middaglicht
in een contourenspel
dat nooit lijkt
te gaan vervelen

schaduwen zijn
razendsnel
er is geen winnaar
want er duiken
steeds opnieuw
andere variaties op

het eindigt pas
als de weerkaatsing
in het zonlicht stopt
dan keert de rust
weer terug in
jouw mimiek

als het begin van
een lach toen je
dacht dat jij het
winnend contrast
toch eindelijk
eens te pakken had