Alle inzendingen over Lichte-Gedichtendag

Het is wel in een uithoek van het land De Middelburgse Schouwburg is ’t decor Gelukkig gaat het dit jaar echt weer door Maar houd wel uw QR steeds bij de hand De Wijs, Van Pamelen, de hele top Van light verse-dichtend Nederland treedt op…

nacht plaagt haar zinnen prikkelende fluistering wakkert schrijflust aan [Gedichtendag 2011]…

gedichtendag voor morgen gewoane dingen dy t wy daagliks meimeitsje sitte binnenyn…

Woorden gedacht en opgeschreven uitgesproken in prachtige zinnen die over het leven de liefde en over beminnen gaan woorden onbegrensd Gedichtendag wat ben je gewenst…

..er valt niets- te dichten, geen dichter op aarde, geen strofe of frase- brengt jou -dichter- dichter bij....…

als wij op een dag als vandaag zo dicht-bij komen dan kunnen we morgen alles aan zelfs geen gedicht…

Ik was zo graag ook eens gezwicht voor de terreur van achtentwintig één maar: geen oog deed ik meer dicht. Want wat ik ook probeerde, niets van mijn hand zag meer het levenslicht: ik klaagde steen en been ‘t kwam door de drukte eromheen die maakte dat niets lukte: die opgefokte, allesverstikkende gekte die mij de das om deed, mij nekte…

goede wijn, net als goede gedichten, worden met de jaren één festijn. bij minder kwaliteit, zie je op hun gezichten de nasmaak van azijn!…

honderd meter poëzie ligt er tussen mij en de kleine winkelgalerij witte tandartsassistentes die in het laatste tegenlicht kleumend met de armen gekruisd wolken rook uitstoten zeven oude bomen niets vermoedend van de kap in stille overmoed nog met kale armen naar de hemel reikend de diepe plof van onze wijnfles op de de bodem…

Gedichtendag, En in de uitstalling van slagerij André, Tussen de worsten en de ham, Hangt er een levensgroot gedicht, Toevallig van mijzelf. Aan een mevrouw van onbestemde leeftijd Die in de etalage kijkt, Vraag ik: "Hoe vindt u het?…

Het is vandaag dus weer gedichtendag En daar ik elke dag al wat moet schrijven En steeds maar bij de tijd en leuk moet blijven Neem ik een keertje versjesvrij, dat mag Dus Pro Rail, Schultz, die nota, diepe la Daar denkt u nu maar zélf eens over na!…

zijn vooralsnog vage herinneringen Uitgeslapen is verwondering aan zet Het is een dag om literatuur te eren We gaan een gang, puzzelen en priegelen, Verzinnen woorden, verzetten zinnen, kanaliseren wat wroet van binnen Taal is het instrument van het volk dat elke dag tig registers opentrekt Schrijvend en lezend zijn we hier en elders Gedichtendag…

Zie 't snelsonnet van Bart Adjudant - ook wel B - "Lichte Gedichtendag twintig twintig twee" Ik groet u edel, Ivo, Frank en B Dat van uw vederlichte dichterszang De wijs niet moge raken in 't gedrang Van kwinkslag, lof der zotheid, lach en wee Ik groet u edel, Ivo, Frank en Bart Lag Middelburg maar in het Groene Hart...…

de morgen verdrijft de nacht op een eikenhouten tafel prijkt een dichtenpracht * Gedichtendag 2011 *…

Gedichtendag zegt jaarlijks: dag gedichten! Penseelt met veel plezier gedachten dicht Van iedereen die na dat wachten zwicht; Een dag vol bloemlees en ontzag-gezichten Morgen wacht de sleur van alledag Maar deze site blijft daag'lijks vers aan slag…

Je draagt de hete woorden met je mee Waarmee je al je liefdesvuur ontsteekt Terwijl je onderwerp tot lijk verbleekt In ’t midden van een volle treincoupé De klap die je daarna verwachten mag Maakt deze donderdag gedichtendag…

Het was dus gisteren Gedichtendag Als versjesschrijver had ik moeten weten Dat ik juist deze dag niet mocht vergeten Maar doet u nu luidruchtig uw beklag Bedenk dan, al verzaakte ik mijn plichten Dat elke dag een dag is voor gedichten.…

Haren uit je oren Ze groeien als nooit tevoren En oh wat een pech Op je hoofd gaan ze allemaal weg Verstand komt met de jaren Maar verdwijnen ook je haren Behalve die uit je oren Die groeien als nooit tevoren…

Gisteren, op de Gedichtendag was ook uw dichter danig in de weer. Als Nederlander trok hij flink van leer en ging met vele Belgen in de slag. Helaas werd zijn bijdrage niet gekozen. Een dichterspad gaat zelden over rozen.…

Want ook al is het dan Gedichtendag, het is toch steeds weer een uitputtingsslag. Dus zocht ik inspiratie in de sau- na en daar heb ik uren zitten zweten op dit vers, dat mag u best wel weten.…

Steve Jobs heeft er niet veel van opgestoken; De nieuwjaarstweet van onze koningin ‘Eenieder voor z’n iGen’ – met die zin Is nu de nieuwe iPad doorgebroken Het iSonnet op digitaal papier Je leest het heel gedichtendag lang hier…

Wat ooit begon op een gedichtendag Verandert later dan in zelfbeklag.…

Bij ‘t zachte ruisen van het ranke riet, ben ik een God in ’t diepst van mijn gedachten. Ik luister naar mijn eigen jammerklachten, maar daarbij mis ik een-twee pruimpjes niet. Het was een fijne, stille dag voor mij. Er kwam weer heel wat poëzie voorbij.…

Terras gelegen op het zuiden En naast het huis een houten brug Waarover nu en dan geluiden De planken veren steeds terug Dit paradijs ligt goed verscholen Ik waan me in een hemel hier In duizend jaar verrukking dolen Seizoensgebonden kijkplezier Wat een uitstekend woongenot Ik heb je lief mijn huis en haard Ben helemaal aan je verknocht…

ik voel me een toerist die reist door dit leven en altijd is er het heimwee het heimwee naar huis want in dit leven voel ik me vaak niet thuis…

de aarde broeide vandaag letters ontloken als bloesembomen verzen werden geschreven uitgesproken ook door dichtersmonden die verwondering vonden in de universiteit van het leven kunstige sterren straalden op open podia ook muurbloempjes namen deel lazen op het enge toneel gedichtendag emotievol, glimlach trotse dag…

De takken spelen wild een schimmenspel Het scherm is kant en klaar - ecru gordijnen De zon is lamp en niet te dimmen, fel Belicht hij wat ik zoal voel verschijnen Intense liefde voor het fundament Waarop hij rust, mijn meesterlijke woning Aan mij nu vijfentwintig jaar bekend We zochten lang en dit was de beloning Het pand lag lonkend…

De pennen worden weer geslepen, de inkt vloeit als een stroom naar zee; de dichters voelen zich geroepen en iedereen doet even mee; De woorden zijn helaas niet meer van waarde we weten het, maar doen toch voort, want iedereen wordt o zo graag gehoord tot hij of zij de rust vindt in de aarde.…

Tijd voor een gedicht over de tijd. De bomen heffen hun armen naar de lucht die ons omgeeft, De mensen, klein en beweeglijk als we zijn. Zoals jij, die je armen weer opent als ik daar aan kom lopen. De bomen, de lucht, de meeuwen en de eenden in de vijver, Ze schrijven zonder woorden hun gedicht op deze dag.…

Ik bedank u dan allen oprecht met Gedichtendag volgend jaar.…