Alle inzendingen over Liefde voedt

bloemzoet in dromen sluimert soevereine liefde dat je innerlijk draagt wanneer je slaapt houd ik mijn glimlach groot in de ogen van jou ruisen melodische golven door de windloze sfeer mijn hart begrijpt went zich tussen nacht en morgen waarin het licht niet dooft liefde voedt ons aan borsten, vleugel vrij breed verwarm ik mij helend…

Wil eindeloos zo lopen eindeloos met je gaan, wil op alle liefde hopen wil altijd naast je staan. Leg je handen in de mijne kussende lippen, zacht en zoet, ik zing van tieredomdeine mijn liefste, liefde voedt.…

Laten we vrijen alsof morgen niet bestaat – maar wij wel, altijd.…

Zeker, ik heb jou wel nodig, maar toch minder – dan ik van je houd.…

Liefde is meetbaar Als je volwassen bent is het een duidelijk gevoel of je liefde krijgt of niet: groei, bloei en deel je? Het is een duidelijk gevoel of je liefde geeft of niet: verricht je goede daden?…

Ik lig in het lied, het lied van liefde en tijd – een stille uithoek.…

Haar schoonheid trots ten toon Volgt onvermurwbaar haar loop Trotserend de lozing en onbegrip Geen oorlogen sabelden haar neder Zij heeft allen lijdzaam gedragen Vervaarde geschonden het verdriet Men heeft haar nimmer horen klagen Herboren maagdelijk stromende Laakt pijnlijke verachting verdraagt Verdringt opwelling tot overvloed Voedt…

beheerst mijn dromen droomt mijn leven leeft door mij voedt mijn verlangen verlangt deze liefde liefde in mij bevrijdt mijn hart hart in leven leven door jou laat me zweven zweven in dromen dromen met jou…

rondom de regenbogen innerlijke ogen stil en bewogen schrijf ik met sidderende hand mijn kerstgroet onder de avondlamp verstart om al de ademloze smart maar sterker dan de pijn zal de lamp voor mijn voeten zijn dat in een dorstig dal gevuld met olie voedt…

Zo leven mensen die liefde delen. Zo voedt liefde een moedig mens.…

De warmte van de late avondzon nog lang niet achter de horizon voedt mijn rust, voedt mijn zijn voedt het besef hier wil ik zijn zittend aan een heerlijke kust die me aantrekt, liefhebt en kust alles voelt zo teder, mooi en warm als een zacht strelende avond-arm!…

Agamemnon zingt Elektra en sterft niet van euforie oog om oog met het levenloze lichaam van haar moeder verkreukeld aan haar voeten maar in het vacuüm van het besef dat haat waar wraaklust zich mee voedt liefde in verwarring is ontploft haar hart…

Rouw, het zusje van de liefde heeft een broertje, die heet tijd en 'die tijd heelt alle wonden' maar een litteken, dat blijft zelfs alleen maar daar naar kijken voedt de pijn en het verdriet slechts de dood kan dat verlichten want als dode voel je niet…

hoe zelfverzekerd, ingebed in een weten van een oorspronkelijk bestaan het is mijn Vader die mij voedt met Zijn liefde en wijsheid en mij leidt naar de rijkdom van mijn koninkrijk koningin van dertien onderdanen geef mij uw handen opdat zij mij evenwicht en rust schenken van waaruit ik kan dienen…

Liefde hoe kan ik je benoemen Is het de passie die ons voedt ? Het hoopje kleren op de grond? Het zweten van twee lijven? Liefde hoe kan ik je benoemen Het is het samen zijn Van twee verwante zielen Die voor elkander kiezen…

je hebt er niet om gevraagd maar je wordt het wel je bevrucht een eitje, geen probleem maar je bent zelf nog kind je voedt en je voedt op de jeugd zit nog in je kop en toch ben je nu ouder ik was het antwoord schuldig toen mijn dochter vroeg 'waarom'…

Voedt mij met uw ochtenddauw verdrijf uit haat de kille kou om uit liefde de tocht te dichten meer en meer naar groeien richten dan blijf ik u graag natuurgetrouw Neem de flarden nevel mee kleur een wereldbloemenzee om met kracht te stromen door levenssterke dromen dan zing ik u toe voor twee…

Kom maar mijn kindje in mijn armen hier op aarde Ik houd je vast neem je mee koester je Ik je moeder in vadergedaante Jij uit de warmte van dat enige echte warme moederlijf in mijn sterke armen die je voelen in je zachtheid in je hartenliefde je ontvangen Jij die me voedt in mijn vrouwelijke liefde…

In de glinstering van je ogen waar tranen leken te zijn ontstaat een glimlach waarvoor wij allen smelten Liefde, ja, het is liefde toch is er angst en pijn dit voelt zo verdomde fijn dit kan toch niet altijd zo zijn?…

me bevredigen aan elke golf zolang ze op mijn wijdse blik van liefde graast me voedt met het wier dat aan mijn handen kleeft ze ligt gelegen aan de voet van oorsprong maar ook aan het tuig van vergankelijkheid, zij is het oog van samenhang waar scheepse boegdelen haar splijten met het mennend ijzer van het Wad…

jouw aard van natuur voedt als liefdespriemgetal geheel mijn wezen…

De vrede voedt me als geen ander, als juist door die ene ander.…

Wat is het toch dat mensen voedt, hen in een kinderlach begroet en dichters dan doet dichten? Wat is het leven rijk en groot, de liefde sterker dan de dood, mysterievol óp lichten. Bij het overlijden van Maurice Pirenne in 's-Hertogenbosch…

Barneveldse vos verschanst tussen kreupelhout voedt zich kiplekker…

brede zonnestraal neemt mijn koude weg voedt hersenspinsels…

bloemen dragen de kleuren van de regenboog hoe zoet het gemoed in ochtendblauw o schone parels van dauw troost die 't leven voedt in hartepijn en bij 't verlaten zijn er is een leed dat mensen elkaar aandoen zo hoog als de Mount Everest en er is een liefde zo groot als voor de dienstknecht van een zekere hoofdman over…

Omgeven door groen zon voedt elk levend wezen inclusief mijn hart…

Jij bent voor mij de zon die mij doet verwarmen mijn hart weer laat stralen liefde komt mij omarmen Jij schijnt diep van binnen met een verliefde gloed stromend door mijn lichaam ben jij het die mij voedt Jij schemert in mijn leven bent mijn zonsondergang jij weet mij juist dat te geven waar ik zo intens naar verlang…

Door het als door een god geschapen landschap meandert een smalle rivier zij voedt de bloemen, het gras langs de kant zij voedt het koren op het land kinderen spelen graag in het water zo maken zij een herinnering voor later kikkers kwaken het uit wat voor de een puur lawaai is is voor de ander een pure symfonie een door de natuur gegeven…

ik zie sprankels van gouden licht in de lucht dat het trillend leven voedt ik zie dat elk onkruid, welig in grasland gedijt met bloemen en distels gevoed door een groene omgeving, instromende liefde benut tot spijt van een donkere kudde, in angst om verlies van het goud afwachtend Ik zie een zingende zindering in ieder levende…