Alle inzendingen over Lopen

Terwijl ze daar een aanpak voor verzinnen lopen er tonnen coke de haven binnen.…

Maar ga je lopen klooien op het spoor dan krijg je in een sneltreinvaart gehoor.…

Mijn oma woont al jaren bij ons in En daar zij ons niet in de weg mag lopen Bind ik haar vast in bed met ferme knopen, Want oma is een boeienkoningin. Terwijl zij 's zomers samen met de honden Gezellig aan een boom wordt vastgebonden.…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - kan concurrent ongedeeld bijna zich lopen…

zij laat het licht aan voor de angsten voor de schimmen op de muur haar deur dichtgaan voor geluiden voor gevaren elk uur haar ogen open voor de dromen voor de stemmen in haar hoofd haar tranen lopen voor de schaamte omdat niemand haar gelooft…

hand in hand lopen wij door straten te schandalen gevangen in spanning verlangend naar passie verward en bereid samen te dromen negerend dat morgen verdwaald in elkaar werkelijkheid daar is en afscheid zal komen…

Eerst zeuren om een vreemdelingenwet Daarna een warm en christelijk appèl - Men steunt natuurlijk de minister wel - En dan worden gevoelens uitgezet Maar als het toch nog uit de hand mocht lopen Dan doen ze straks hun lege kerk wel open…

Ik loop over het water en wie heeft dit nou niet gedaan? Ik kijk over de meren en zee wil niet langer blijven staan. Ik verdrink, ik dook er in en zink…

hallo vreemde wat doe je hier in ons land hallo vreemde voor wat vlucht jij in jouw land wat heb je verloren in jouw mooie land samen hand in hand lopen wij in ons vrije land…

Ook al sta ik daar stil, ik zal voor altijd lopen, want door jouw liefde aan mij gezonden, blijf ik voorgoed opgewonden.…

mijn blik geniet de prille dag betast het zwijgend ochtendlicht een vroege fietser kruist mijn oog en een vrouw die het raam openzet ik loop nog heimelijk buitenspel terwijl de dag zijn tred hervindt…

Ik loop langs de trap blote voeten koude plavuizen mijn linker kleine teen hij haalt het niet hij blijft even hangen achter de trap een vloek een tier au dat doet pijn…

We lopen op de tast door onverwachtse zang van vleugelslag.…

Kijk, een haas, o die zo gauw kon lopen! Neen, zei de slimme Piet, Wilt gij een haasje zijn, ik niet: 'k wil liever langzaam gaan, dan 't met de dood bekopen.…

langzaam loop ik jouw richting uit open je armen neem mij tot bruid verwelkom mijn wezen en neem mijn zijn kus af alle wonden en ontneem de pijn met jou zal ik de uren die eeuwig duren doden…

Achter je grafje lopen cru, nog niet begrijpend kinderen met roze haar: engeltjes, bijna uit hun knop gebroken.…

wachten op de trein naar een provinciestad gedachten (plus en min) die evenwijdig in het spoortje lopen perronwind wars van richting koelt hoofd en huid en dan twee lichtjes in de verte als ogen - warm en open…

Ook het kabinetsbeleid zal later blijken af te lopen met een kater.…

er lopen lijnen over je gezicht verbleekt in scherven gevallen onder de laatste laagjes zon die je achter een glazen raam met geraniums ervoor verzon de herfst plakt aan jouw vel je ritselt als karton…

Ik bleef verstild achter op de kade en staarde nog lang in de verte alvorens me om te draaien en de mistige avond in te lopen.…

op hoge hakken en strakke borsten kwam je mijn gedicht binnen de loop van mijn vers veranderde mijn zintuigen in balsem van fluweel woorden veranderden tussen mijn lippen je had grootse plannen maar ik werd wakker in hijgdruppels…

Wat ik zal worden en waarom we hier zijn Het zijn nog steeds de ingrediënten van mijn dagelijks refrein Hoe ik mijn dagen zal vullen, waarom niet nu Telkens lopen de vage antwoorden voor mij uit. Continu Hoelang zal het duren en doet het nog pijn 't Waren vragen Maar zonder vraagteken kunnen ze dat niet zijn…

tijd droevig wind in grijze loop dood steekt uit dakgoten tijd neemt nu zoveel het gaf smeekte alle plekken waar je geweest was kalk zette zich af en schaduwtongen slokten je op…

alsof hij stilstond lag de rivier daar in de ochtend ik loop erover naar de overkant dacht ik onomwonden toen hoorde ik een schreeuw een ekster scheurde in een hoge populier het hemelsblauw ik zag de maan bijna doorzichtig…

vredig langzaam lopen we de dagen uit zwijgzaam zonder gedachten tot een minimaal verleden morgen zullen we onze handen weer nodig hebben om te grijpen wat gaat komen het mysterie van de dag…

Ik weet allang hoe of het af zal lopen.…

Sneeuwvlokken Dwarrelen zacht Haast donzig In mijn gezicht De wereld Om mij heen Kleurt wit Blij kijk ik omhoog Steeds meer Vlokjes vallen Stilletjes naar benee Met ontzag loop ik verder.…

Ik heb haar nooit, nog nooit zien huilen Ze was bang dat ik het zag Hoe kon ik haar dan ooit troosten Als ze het ontkende met een lach Ik heb mezelf horen huilen En iedereen die dat dan zag Heb ik mezelf lopen troosten Met haar zelfde mooie lach…

Hoe vaak wordt van 'verval' gepredikt Maar ach, verval is het pas echt Wanneer een kind 'n kip ziet lopen En dan "Kijk daar gaat 'n Nugget!" zegt -------------------------------------------- uit: 'Dichters in de Prinsentuin', 2005.…

jij leert mij nu al om te kijken naar de andere kant te kijken naar de waarheid noord scoort zuid samen vooruit jij geeft mij nu de hoop de kogel in de loop lach naar mij overtuigd dan schrijf ik in vuur vooruit…