Alle inzendingen over Lopen

wandelen met droge voeten eerder overspoeld door golfslag en gemoed zout en nat geuit het trekt zich terug zeeën van tijd modderzand, het wordt vloed ik wil vooruit mijn schoenen lopen vol…

Mag ik lopen, in jouw straat. Ergens hopen dat dat bestaat. Soms is eenvoud Ingewikkeld. Soms wat stout en hemelprikkend.…

Dat polderplasgedoe loopt uit de hand Door actiedruk van minder helderzienden Ons land blijkt ongeschikt voor wilde beesten Al lopen er daarbuiten nog de meesten…

We lopen hier en daar wat achterop. Drugscriminaliteit? Niet meer te stuiten. De stikstof gaat de perken ver te buiten. De woningbouw zit danig in het slop. Ooit heette het vooruitzien, het regeren. Nu is het achterstallig repareren.…

vandaag bevind ik me in het midden van het sneeuwlandschap er is niemand in het midden van de eindeloze sneeuw in het midden van het sneeuwlandschap is een witte leegte en toch te midden van de leegte zie ik iemand lopen iemand met een rode muts en een hond die blaft…

Heeft u het E-woord al zacht uitgesproken Uw schaatsen al voorzichtig uit het vet Verwachtingsvol al dagen binnenpret Uw bloed al bijna aan het overkoken Van IJlst naar Sloten maar voorbij Stavoren Moet u naar Hinde loopen met uw noren…

hij was niet voorbereid op deze winter vernielde dromen knarsten in zijn hand gedempt licht schuifelde tussen hem en en de wereld ik ga niet dood dacht hij aan barrevoets lopen ik sterf alleen in verloren tijd…

de trap ben ik in 't midden opgegaan om je te zoeken zogenaamd je schilderijen te zien tussen de pilaren loop ik van zaal naar zaal langs witte wanden reliefs van het heden - je vloeren en deuren onzichtbaar wit lopen scheef van opgeslagen verleden.…

Nu moet hij oversteken, hij luistert eerst heel goed, de stok wordt opgeheven, hij hoort geen auto, dus lopen, zoals het moet. Ik leidt hem langs obstakels, mijn ogen leent hij nog, maar als hij straks alleen moet lopen en de obstakels zijn er toch? Ik wens dat ieder mens een keer een blinde leidt.…

In de heel gewone dagen Vol van moeten en niet willen Even weg, een vlucht beginnen Ik een vrouw, nog steeds een dromer Zie mij lopen langs de velden Zittend aan de waterplas Onder hoge iepenbomen Denk ik mij de mooiste dromen....…

Dan zal ik mijn gelijk hebben, al moet de onderste steen boven komen, als jij dan zo graag de macho wil zijn, doe dat dan in je dromen maar kwets mij niet door idiote dingen te willen loop me niet voorbij alsof je me niet ziet. Want dat is de reden dat ik loop te gillen Je bezorgt me zo vreselijk veel verdriet.…

Elke dag loop ik gewoon door zonder dat ik even stil blijf staan, voor alle schoonheid mis ik oog en oor ik wil zo snel mogelijk doorgaan.…

gebeurd Deze liefde kon niet echt zijn alles wat het me bezorgde was pijn De liefde die ik voelde was onwerkelijk maar de pijn die ik voelde was ondraaglijk De haat kwam in me op ik voelde me onzeker Ik zag jou weer lopen en de passie schoot in mijn lichaam En toen was het voorbij De liefde was dood…

Wij lopen op een bed van rozen voelen beiden de doornen niet, zijn nog steeds verliefd en blozen ons verdriet dat zien wij niet. Wil eindeloos zo lopen eindeloos met je gaan, wil op alle liefde hopen wil altijd naast je staan.…

je met geheven hoofd omhoog is niets in het leven je meer teveel 't Verleden kun je niet in één dag kwijt maar er ligt een toekomst voor je open waar het geluk je eens weer toe zal lachen en jij weer vrij met lichte tred zult lopen.…

ik weer onder een volle maan alleen op weg zoeken naar wat mist lopen van laan tot deze vreemde straatnaam…

god trekt mini druppels uit de wolken, ik loop met paraplu traag, moedeloos door de binnenstad, verhoog m'n kraag. Bbrr wind mist op de ramen, chagrijnige vlug- wandelende norse mensen, geen 'hoi' of 'hoe gaat het', ik loop ook met strakke kop de supermarkt in en schud m'n paraplu.…

Twee vleugels heb je om te vliegen wanneer het lopen moeilijk gaat: de ene is vertrouwvol bidden want Hij is steun en toeverlaat; de ander is met humor leven want ons bestaan is soms ook grijs, maar zoveel moois is ons gegeven en dat te weten maakt ons wijs.…

Voor jou was dat niet genoeg, jij greep in, veranderde de loop der dingen, stak die Reichstag in de fik, voorzag het gewetenloze nazivuur.…

ik loop mee met jou en de tijd samen in een pas die ongelijkmatig oogt maar ons zeker leidt zo het diepste dat beoogt onderweg naar daar waar ‘samen’ ons roept met wuivende hand, haast onzichtbaar ver, waar wellicht geluk ruimhartig teder baadt langs een paradijselijk strand voel de loop van mijn rimpels van links naar rechts andersom…

Twee weken terug heeft ze Haar eerste winkeltje Geopend in een straat Nabij het centrum van de stad Met veel goede moed en al haar spaargeld Drijft ze haar zaak in een steeg Waar de helft van alle panden leegstaat - In een winkelstraat die net de loop niet heeft Verkoopt ze met veel hartelijkheid de Spullen die ze duur heeft ingekocht…

in de hoop dat het beeld tot leven zal komen en mij dan voorziet in een woordenstorm hij fluistert:"kom mee, even naar de Posthoorn" en dan lopen over de weg door zijn woorden geplaveid tot zinnen uit een andere tijd ja...…

ik zag daar net een tijger lopen heb jij dat soms ook gezien? of heb ik al teveel gezopen?…

verraden afgevoerd gedood we lopen terug achter ons herinnering de man, de steen met namen Beeld: Kinderen in het bosch, uit Chassidische Legenden Een suite van H.N.…

verraden afgevoerd gedood we lopen terug achter ons herinnering de man, de steen met namen Beeld: Kinderen in het bosch, uit Chassidische Legenden Een Suite van H.N.…

blijven wij nu elkaar ook op handafstand stevig vast en bijeen krijgen we mekaar niet langzamer of sneller steeds toch lopen wij naast of achter onszelf STOP zegt dan iets in ons tot lichaam en hoofd zich weer samen vinden…

Jij mooie jongen leert mij lopen liever gezegd waar ik moet lopen want je weet zo goed de weg naar school je bent al vier Jij weet hoe je kip eet rijst te knoeien schoenen uitschopt in de regen danst dan vraagt om kuku chocola Jij kent de groenten in de tuin weet wat je lekker vindt zit met je vingers aan het hout als mama kookt…

Kinderen maken mij strijdbaar En onrecht trouwens ook Overdenkend loop ik verder En bel weer aan met mijn QR-spook…

Ik loop door de duinen Kronkel wegen door de duinen Grote gedeelte zandgrond wat stevig is geworden door de vele regen van de afgelopen tijd Het loopt fijn alsof ik op een zacht stevig tapijt loop Ik wentel me diep in de heerlijke energie van de natuur die loslaat met al zijn kleuren en pracht Een…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - kan concurrent ongedeeld bijna zich lopen…