Netgedichten

netgedicht (nr. 38.846):

Aan Marinus

De meeste zieners
zien pas scherp als
de geschiedenis
geschreven is,
als ingrijpen
niet meer kan,
zien slechts om
naar dat uur.

Voor jou was dat
niet genoeg,
jij greep in, veranderde
de loop der dingen,
stak die Reichstag
in de fik, voorzag
het gewetenloze
nazivuur.

Nu ik hier loop,
de treden op, omhoog
langs de randen
van de koepel van
Verlichting,
met de herinneringen diep
beneden aan wat jij
verhinderen wou,

kan ik slechts
buigen, en diep,
Marinus van der Lubbe,
voor wat jij
beoogde en
hebt gedaan en
met jouw leven
betalen zou.

Ter nagedachtenis van Marinus van der Lubbe 1909-1934
Locatie: Koepel Reichstag Berlijn