Alle inzendingen over Lopen

jij leert mij nu al om te kijken naar de andere kant te kijken naar de waarheid noord scoort zuid samen vooruit jij geeft mij nu de hoop de kogel in de loop lach naar mij overtuigd dan schrijf ik in vuur vooruit…

de wereld bekijkend door soepogen loop ik met m’n chagrijnige hond klam kleumend langs ’t natte water waar treurende wilgen troosteloos tranen over lange droeve wimpers…

de vogels zingen een octaaf hoger de futen dansen hun liefdesdans de katjesboom begint te bloeien het eerste gekwaak van de kikkers verscholen onder een bruggenplank ik loop nog op mijn wintervoeten maar inwendig geef ik mijn lentetenen een kans…

Ik loop door de verstilde legen straten, Er is hier verder niemand op de been. Ik heb de hele stad voor mij alleen, Want ieder heeft zijn eigen stek verlaten. Alleen nog op het strand en op Schiphol Weerklinkt de leuze: Nederland is vol.…

Hij was oprecht van mening, naar het scheen: “Ik loop nóg harder met een derde been.”…

Loop ik in Antwerpen denk ik politiek correct aan “cordon sanitair” dat associeer ik met “Gorden gaat sanitair” en zie in gedachten “topper Gorden” met broek op de enkels op een roze toiletpot even geen Antwerpen…

Hij is de meest gehate man, Assange, omdat hij onbeschaamd heeft lopen lekken. In de VS vindt men dit van de gekke en daarom zijn ze uit op een revanche. Maar dacht u dat het lek het ergste was? Onveilig vrijen, dàt geeft ècht geen pas!…

Gestampte sneeuwmuisjes onder het lopen. Mijn ogen verorberen dit pure en echte. Snel, snel nog even voor de strooiwagen verschijnt.…

het is droog laten we wat lopen of zullen we kaarten nee bijna etenstijd tafel dekken dan maar waterkaarsjes doven drijvend in ‘t voorbije vredig bijna rook je pijp…

Ik moet nog vlug een nieuwe doofpot kopen een rookgordijn, een proefballon en zo Charismapil, een kaasschaaf, een bon mot en snel nog langs de tunnelvisie lopen Op zoek naar achterban die is verdwenen Vooral moet ik m’n twitterduimpje trainen…

Veel zei hij niet zijn blik tuurde in eenzaamheid richting het raam Hij kwam niet meer buiten omdat alles troebel werd voor zijn ogen even vermoeiend werd het lopen Voetstappen dempen in het huis van kamerbreed tapijt achter een gesloten deur…

Hij trekt zijn allervrolijkste gezicht Als hij daar met zijn busje aan komt lopen. Ofwel de voordeur zwaait dan voor hem open, Ofwel de voordeur blijft hermetisch dicht. Hij is niet van een wereldvreemde sekte…. De Hersenstichting hield weer haar collecte.…

Problemen in het ziekenhuis in Leiden, Want mannen lopen er oprecht gevaar. Patiënten haalt men zo maar door elkaar, Een man moet daar de urologen mijden. Hun ingreep kent niet steeds een 'happy end', Men maakt je daar compleet impotinent.…

je hebt geen vleugels toch vlieg je mij voorbij kijkt lachend om en wenkt naar mij ik loop op wolken naar je lach je ogen leiden mij naar duizelingwekkend hoog na het sterrenraken landen we voldaan in aardes warme schoot…

Dit zuur van wat gras was was het Soms loop ik er weer op maar de grup is leeg, los hangt de ket Probeer ik op te vegen, tastbaar te maken, wat buiten nu staat Probeer ik plaats te geven wat plaats verloor…

Hij bond de strijd met wantoestanden aan Door onverzettelijk te blijven hopen En tegen onrecht groots te hoop te lopen, Dat heeft hij tot het einde toe gedaan. Want Seeger wist dat je de zwaarste dingen Het best bestrijdt door met elkaar te zingen.…

Maar er ligt wetenschappelijk bewijs: Hij zal er niet gezonder door gaan lopen. Want welke prijs de schoen heeft aan zijn poot, Een hardloper loopt zich toch altijd dood.…

Loop buiten diep in de nacht Voel de stilte en de rust van de nacht Dat is wat m'n leed verzacht Geen mensen om me heen Die zijn koud en gemeen De rust en de liefde van de nacht Dat is waar ik naar smacht…

Uren kan ik lopen naar het licht aan het einde van de tunnel. Ik schrik wakker. Verward kijk ik je aan, dagdromen…

Van middagdut naar after-dinner-dip Met daar een voetbalwedstrijd tussendoor En anders wel d'r achter of d'r voor Op aarde niets centraler dan de stip Ik loop de waan der wedstrijd achterna De wereld is zo klein als het WK…

Ik ken hem van dat lied met ‘hinde lopen’, En van z’n conferences op tv, Tot dit seizoen ging hij nog op tournee, Op ‘wat hij nog zou willen’ bleef hij hopen. The Phantom, Oliver, Elisabeth, Voor al zijn teksten zeg ik: dank je, Seth!…

de nacht zo stil de maan zo vol van haar ‘n schijn van kans dat uit te lichten haar voeten gaan aan haar voorbij ze volgt het niet maar blijft klaarwakker naast zich lopen ze wekt de indruk maar die slaapt en wandelt verder…

loop langs het tuinpad van je vader en geef hem eer stop wel de oren dicht van je herinnering hoe hij schreeuwde zeg dat maar niet nu je het even zegt niemand zal het horen behalve de vogels en de apen die krijsen…

Theaters mogen binnenkort weer open Het maximum is dertig man publiek Maar ben je werkzaam in de politiek Dan kan je wel met meer naar binnen lopen De Haagse raad met vijfenveertig man Liet zien hoe dat coronaveilig kan…

Oh, hoe schoon is de natuur na een haring in het zuur grauwe ganzen op de loop blinde mollen zonder hoop en de zon schijnt op het land Kijk: een houtduif vliegt in brand! Oh, hoe schoon is de natuur…

Te weinig zegels, ik heb net geteld En zondag is de actie afgelopen Ik moet met nog meer tassen krom gaan lopen En ook weer bijbetalen, voor geen geld! Je raakt als klant gewoonweg overspannen En Appie is allang onder de pannen.…

steeds ben ik gezwicht voor wankel evenwicht loop op het slappe koord niet meegaan of akkoord een vangnet is voorhanden de rek is wel uit alle banden dan komt de val ik kan niet falen het is mijn enige salto mortale…

(over dingen die voorbij gaan) als ik in opperste verwondering over het vlonder van Smögengsbryggen loop verwacht ik elk moment achter een volgende bocht vissers in Volendams kostuum die op een bankje verhalen over een wonderbaarlijke vangst…

onoplettend in mijn ogenblik zat je daar in een schaarsverlichte hoek zo onbesproken en woordgesloten als het nog ongeopende boek met de dunheid van een spiegel zag ik ons aangezicht in het speelse glas onwetend van de loop der nabijheid die voort zou gaan zoals het was…

Als ik niet meer kan lopen help me als je kan Als ik niet meer zelf kan eten voer mij dan Als ik niet meer kan praten praat dan honderduit tegen mij Als ik in mijzelf gevangen zit maak mij vrolijk en vrij Als ik niet meer wil laat mij niet verloren staan Als ik dodelijk vermoeid stilval laat mij dan maar gaan.…