50 resultaten.
Lucide
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Struikelend sleep ik door kwade dromen
onverklaarbare mist naar een nieuwe tijd
van dode bomen en versteende mensen
binnenin een fossielen bos
onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open
van motregen, dat viel in de ochtend
voor mijn gevoel alreeds expres gesloten
tussen mens en de natuur
binnen het eeuwigdurende gedruis
blijf ik abrupt hangen…
Lucide
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Je bent een oneironaut
niet wakker maar wel bewust
een reiziger in je eigen droom
die pas thuis komt
bij het ontwaken
Lucide, wat een prachtig fantoom.…
morgenstond
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 251 en in de lucide morgenstond
floten vogels in een nieuw verlangen
de vorige hunkering
zakte in het kwelwater van de nacht
alleen de bomen rijgden diepgaand
hun voeten daar waar ik sliep
op de uitlopers van verleden tijd
kwinkeleren ze in en uit…
Thuis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 52 ik weet dat
in mijn lucide
werkelijkheid
de absurditeit
van de wereld
snakt naar een thuis
in Utrecht of Abcoude
met vreemde kostgangers
moet het leven zuiver zijn
nu ik me ontwikkel
in stugge dwaasheid
van mijn fabuleren
voel ik mij
steeds meer thuis
in hogere sferen.…
het antwoord
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 343 er was dat moment
onverwacht
dat de niet begrepen vragen
die een leven lang
in haar gedachten cirkelden
plots
zonder meer
op hun plaats vielen
en alle verwarring werd orde
alle vragen antwoorden
klaarheid nu
vanzelfsprekend
in dat ene lucide ogenblik
ontijdig
van haar dood…
Nachtgedacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 798 Een droom,
een vlinder die op mijn neus kwam zitten,
en toen wegfladderde.
Een stroom,
gevoelens die mij zouden bezitten,
en daarna wegzwabberde.
Daartussen niets dan flarden,
vergane deeltjes van de ziel.
Daarbuiten enkel barsten,
alles voelt onstabiel.
Een nacht,
de vlek die voor de zon kwam te zitten,
en vervolgens wegsloop.…
Lucide impasse
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 711 De muur is hard
ik ben verdrietig
en alleen
hier sta ik
aan de andere
kant van leven
achter een glazen deur gevangen
maar weerspiegelt niet
trek me door
deze spiegel heen
is al wat ik verlang
dat je wakker wordt
en ziet:
mijn beeld
is het mooiste
dat je me kunt geven…
Opinie
gedicht
2.0 met 11 stemmen 6.591 alles kunnen ze staven
maar ik rijd op een vleeshaak
kauw klaver en mompel
'Bewonder de lucide boreling
die zich met diatonische zang
ijlings aan de navelstreng verhangt'
vergeef mij, Spinoza en Heidegger
maar ik hoor liever proza
van een wauwelende kasseilegger
---------------------------------
uit: 'Stil de grain jaune', 1989.…
boven het graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik graaf een
graf voor het
wegstervende woord
de doorgestreepte zin
een graf voor
schots en scheve
verlangens en de
tranen met tuiten
voor het gebrek
aan lucide dromen
aan taal en het teveel
aan menselijk tekort
boven het graf
laten moed en
hoop zich
onvermoeibaar horen…
Het lucide land van dromen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 boom
eenzaam op het oeverland
het zoetwatermeer spiegelde
ontzag voor de dichtershemel
waar jij soms koningin was
je transformeerde de pijn
in onverwachte gedaantes
maakte dikwijls metaforen
van mensen die maskers afwierpen
je gaf geen kritiek, verdroeg geen argwaan
maakte alleen pijn voelbaar
in afgrijzen, alsof er bomen
in het lucide…
En de hemel glimlacht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 552 de late dag ontmoet
het schemer in een
stilzwijgende omarming
licht neemt afscheid
met een steelse blik
vredig waakt de avond
bij een vervaagde grens
van opgeloste kleuren
in beelden van graniet
en de hemel glimlacht
met duizend lucide ogen
hoe moest ik weten dat
donker zó licht kon zijn…
Droomstof
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 916 Door de waarheid ingehaald
Vertrekt ze naar het land der dromen
Waar visioenen binnenkomen
En haar dwaallicht vredig straalt
Voorbij de aardse woestenij
Raakt ze lucide sterren
Ziet de kosmos opensperren
Schouwt planeten van nabij
Maakt het gewillig brein
Haar eigen creaties
Restrictieloze impressies
Die werken als karmozijn…
Duinrups
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 80 Ik heb jouw ademhaling
en jouw verstilde stemgeluid
teruggevonden in jouw gedichten
duinrups bij het zilte strand
kleine worm in zoet tegenlicht
ik vond jouw naam in mijn gedicht
ik heb je nooit mogen aanschouwen
daarvoor was ik te schuw en te gehaast
maar ik weet dat in mijn lucide dromen
jij de werkelijkheid naast mijn droom plaatst…
Antwoordloze tijd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 121 Het lijkt steeds vaker net als
in mijn lucide dromen
alsof het allemaal
voor niets is geweest
in een antwoordloze tijd
dromen van een frisse lente
die nooit meer zal komen
een vergeten zomer-nevel
om de wildernis te omvatten
in een toekomst vol vragen
alsof het allemaal
voor niets is geweest
stiltedromen
ontsnapt uit de tijdelijkheid…
Meeuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 Ik zag mijn moeder
in een meeuw veranderen
tijdens de lucide dromen
van mijn onrust
er stak een wind op
die over het verleden blies
mijn ingewanden lagen hulpeloos
op een tapijt van brandend zand
de meeuw kwam naar mijn rug
naar mijn maag, longen en hart
met een onheilspellende oorlog
in de lethargie van haar schaduw
ik schreef een…
Bodemzand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 126 Toen de heldere dag
jouw lucide droom aanvaarde
waren witte zeilschepen
al onderweg op zee
naar een andere droom
hier op aarde
in een speelfilm
over oude tijden
stevige mannen
bolle zeilen
geen glimp
van regenwolken
of heldere glans
van zonneschijn
alles grijs
en laag hangend
in dronkenschap
op volle zee
te laat…
Straatboekenkast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 We zitten niet meer
op dezelfde golflengte
jij altijd ijverig bezig
in een lucide wereld
vol belangrijke
veranderingen
ik geworteld
in het nu
van eenzaamheid
en overleven,
je probeert een vergelijking
te maken tussen een gedicht
en een straat die wankelt
onder natte regensluiers
woorden, die vochtig zijn
door tranendrop…
Bloedtest
gedicht
2.0 met 26 stemmen 10.317 de alcohol
de roes, het schrijnende
en het lucide... ik prijs
de dag die breekt, denk:
'goddank, ik ben wakker
goddank, ik ben nog altijd wakker.'
----------------------------------
uit: 'Bloedtest', 2003…
geen titel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 een lucide speling van het lot
laat mij een ander leven leven
brandhaarden pijnigen mijn zicht,
verlos mij van dit zien
en geef mij mijn eigen zijn terug!
deze reïncarnatie is niet de mijne!
of vergis ik mij nu schromelijk?…
Lotgenoot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 131 lelijkheid te pareren
van boze mensen in het zomerse park
sublimeren in kwetsbare schoonheid
alleen in jouw ondergoed op de bank
je ziet de vogels foerageren
de bomen aan de waterkant
de heldere zon breekt door
sombere wolken verdwijnen
ik wandel in jouw stem
ik zwem in jouw gedachten
alles sterkt me in wie ik ben
ik neem je mee in mijn lucide…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 242 Ik zag in m’n lucide dromen
op m'n reizen van de geest
reuzen groter als een ster
richting zonnestelsel gaan--
ik zag apocalyptische ruiters
erger dan megavulkanen en
grote meteoriet inslagen--
ik zag dat de dood het wist
hij poetste zijn beenderen
in een hoek van de wereld--
ik dacht 't zijn maar dromen
tot ik op de reisfoto…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.958 weggegaan
Waar nu ook de laatste Paus al is
Is er zo weinig weggedaan
Wat eens “zo belangrijk is”…
Broerlief had haar zolang verzorgd
Met ongekende liefde
Hij was méér dan wie ook bezorgd
Er was veel dat hem griefde…
En nu twee decennia later
Inmiddels ook zelf een invalide
Zat hij met een serieuze kater
Doodziek terminaal, maar zó lucide…
Zaailing van zwarte grond III
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 531 Wijl het zwarte koren schuurde
langs haar ingevreten wonden
beet Brechtje op een houtje en
vloekte grommend naar de honden
haar nazaat werd geboren
in het wolkig water van de beek
waar Brechtje lijkbleek wegtrok
toen ze in lucide ogen keek
waar biest vloeide uit haar borsten
huilden wolven als in nood
zij vreesden het wrede dorsten
van…
Stiltelicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 60 onwerkelijk
niets vermoedende onwetendheid
alles achterhaald door het kwaad
op zoek naar een werkelijkheid
omdat antwoorden nooit komen
– adem zuurstof, vitaliteit
die ik haalde uit het rouwproces
uit het verwerken van jouw dood
mystieke mist rond jouw graf verschenen –
Ik zie je telkens in een ander stiltelicht
tegenwicht voor mijn lucide…
Samen één
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 638 gezicht
haar lichaam dat langzaam
een verandering ondergaat
verhalen die de ronde doen
doet zij af als bakerpraat
voelt ze hoe haar lichaam groeit
genietend van ieder moment
liefdevol wrijvend over
haar buik die ze als geen ander kent
koestert ze het leven binnenin
stralend als geen ander zou
samen één vooralsnog
de ongeborene en de lucide…
Spreeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 Het is avond op de gladde daken
geen schimmel waagt zich uit zijn stal
ik zie mijn schizofrene vader
in een kakelbonte spreeuw veranderen
hij breekt uit zijn zwijgen
als een oude ijsschots
op het bevroren meer
ik heb geen herinneringen
aan zijn fysieke agressie
mijn lichaam vindt veiligheid
in mijn lucide droom
het is avond en een…
Van dorp naar verre stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 110 De avond valt in duisternis
op aardse zwarte gronden
er ligt een diep verlangen
in het nabije landschap
een stille hunkering
in dorst naar regen
sobere onbestemde nuchterheid
tekent zich af met het donkere
silhouetten van bomen
begrenzen zoete fantasieën
jouw lucide dromen reizen
met raven, wolven en vleermuizen
in vertrouwd…
Geliefde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 109 Laat mij de trotse groene boom
in jouw lucide dromen zijn
om onze droomgeheimen te delen
met zuurstof en zonnestralen
laat me de maan in jouw verhaal zijn
als de donkere nacht jouw droom bezoekt
met ademlucht en sprookjeszinnen
liederen die verhalen over beminnen
ik wil je kussen in het duister
het stille donker van de liefde
soms…
Van stad naar zandstrand
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 Die zonderlinge donderdagmiddag
toen de lucide droom zich
onder zomerse luchten ontvouwde
op de achterbank van het oude automobiel
gaf hij haar de gemeende kus
die een nieuwe toekomst beloofde
van stad naar zandstrand, met een glimlach
voor de zon, die scheen
over het zomerse landschap
om uiteindelijk in zilte zee te gaan slapen
de…
rijp van daad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 diepgelegen mens
raakt mijn filosofie het onverklaarbare
het stagneert de kleine waarheid en
verwenst de oerknal tot een evangelie
het reële is mijn hand die beschutting zoekt
tussen het draagvlak van jouw lendenen, het zwijgt
maar drinkt gulzig uit mijn hand, het gegeven dat
de dood meer leeft dan een droom zonder doel is
het antwoord op al mijn lucide…