Alle inzendingen over MENSENKIND

Vat vol tegenstrijdigheden Ben ik, kolkend van Vrede en woede die Tegelijkertijd ongrijpbaar Zijn - het goede heb ik Voor met ieder mensenkind Maar sta ook hatelijk Tegenover hem als ik Omzie naar zijn hopeloos Menselijk tekort en ik Hem zijn wandaden Vergelden wil - Val ik terug op het Geweten waarin mijn Ziel nochtans…

hemel Laten woorden vallen op de aarde In vlammend vuur van licht en regenbogen Raken zinnen in een mensenhart Dichters wonen in een hemel Moeten naar de aarde dalen Worstelen met strijd en macht Zoeken schone zinnen voor de Goden Dichters wonen in een hemel Een land verdwenen voor het mensenoog Verlangt de aarde naar de dichter Het mensenkind…

De grond beeft en trilt en het schalt uit de zee: het zuchten, slaan en rollen, terwijl ik toekijk en ween, een klein liedje erbij en ik kan er weer een paar uur tegen, voor ik mezelf weer over van alles en nog wat opwind, over wat ongetwijfeld belangrijk is, ik, klein, lastig mensenkind.-…

geschonken die trager maar korter zijn het ochtendroze met avondrood geschonden leven als zachte rozen of venijn ik ben mijn weg gegaan dag na dag met anderen niemand kan het veranderen toch blijft bestaan een eeuwig begaan leven, een flits van wachten op wat komen moet eindigheid, één verachten voorbij het kwaad en goed kan een mensenkind…

haar logboek open Ik mag de glazen letters lezen Hoe stemmingen daalden en rezen Hoe krabbetjes het strand opkropen Hoe zij genoot van schepen slopen Om zeebanketten werd geprezen Maar ook hoe zij werd nagewezen Door tevergeefs op terugkeer hopen Van schipper, stuurman en matroos Maar buiten dat trakteerde zij Op schelpen voor het mensenkind…

Ontwindt de touwen wanneer een nog gebonden mensenkind zich stil in Hem hervindt!…

Bomen wuiven westenwind buigen over ieder mensenkind dat bij hen wat luwte vindt waar vogels zich verdringen om genesteld in hun armen de onschuld te bezingen die de aarde zal verwarmen tot de kou, die ooit zal komen hen zal verjagen uit de bomen.…

Welkom klein mensenkind hier op de planeet waar jij gewenst bent verandering nodig is vandaag start jouw toekomst morgen begint je verleden in een roerige wereld waar zachtheid vaak ontbreekt jij als nieuwe generatie brengt ons hoop voor een nieuwe mensheid die het anders wil gaan doen die kan opgroeien tot een evenwichtig rechtvaardig…

Jij kleine slaper met je stille ogen De lente is je vriend Sprankelend zijn je dromen Jij wilde vogel met je schalkse lach Onstuimig in je zomer Krachtig in je vleugelslag Jij mooi mensenkind met je eigen lied Helder in de herfst Zoekend naar je eigen stem Jij lieve, kleine engel Als sterren in de winter Meedragend in mijn hand…

Ben benieuwd naar dit mensenkind, dat ook een beetje mijn genen draagt. Warm in moeders schoot en beschermd, straks klaar voor de grote-mensen wereld. Maar als het eindelijk zover is, zul je met liefde ontvangen worden. Zal ik m'n uiterste best doen een lieve oma te zijn, er voor je te zijn, zolang ik je oma mag zijn...…

Licht als een donzen vlok, jouw luisterende oren strelend, dekken ze warm het broze hart toe van een liefdevol mensenkind. Dauwdruppels, miniscuul, klaar, helder en zuiver, glijden schuchter over de nerven en pronken op het zonneochtendblad, volgend elke levenslijn.…

Ella, Ella, O bella bimba, nieuw mensenkind, fris als lentewind, helemaal zonder zorgen, heerlijk als paasmorgen.…

Alzo niet met het mensenkind daar in de moederschoot, we maken het geheel legaal, halal en kosher dood. Spreuken 24:11…

velden met statige galm zonder dat men haar nog ziet als hemelse bruid * gedragen door een stenen verleden en echoënde psalmen, naar verluidt * maar laten we ons nog verwonderen door eenvoud en mystiek ik zou het niet weten: zie zoveel koude mimiek * doch bij de geboorte van ieder mensenkind…

Waar haal ik mijn kracht sinds chemie en natuur zijn verdeeld in de praktijk verstoord zijn de afspraken die er inherent aan blijven, O, dwaas en blind mensenkind! kom leven, terug naar dat feest, comfortzone voorbij, dan kan je weer nieuw geloven in het origineel, dat de natuurwet nooit liegt alles samenbrengt en terug heelt.…

zijn onvolprezen natuur, De schepping die Hij Voor jou en mij achterliet - Ik doe mijn ogen dicht En draag mijn jaren in de hand, Droom van mijn studentenjaren Waarin jij ons begeleiden mocht In de zoektocht van ons leven, Ik open ze weer en zie jouw Door de zee gekleurde schelp Waarin woorden liggen van liefde en trouw, Van Mensenkind…

hij is een roepende over de winterse velden kijkt statig uit zonder dat men hem nog hoort of ziet als hemelse bruid hij draagt slechts een stenen verleden en echoënde psalmen naar verluidt laten we ons nog verwonderen door eenvoud en mystiek ik zou het niet weten: zie zoveel koude mimiek bij de geboorte van ieder mensenkind…

waar aarde rondde meed jij de horizon en zijn verdwijnpunten in het warm koesteren van aandacht en meer publiciteit een mensenkind dat vinger tippend rondging op de media in een oogstrelende kleurenshow op nooit gehoorde muziek het leek ziek maar creëerde momenten van nooit gevoeld geluk in mysterieuze balans van opzwepende…

Blootshoofds prijkt ze ook nu wederom als een magnifiek kleed dat haar naam voor duizenden vreemdelingen eer aan doet en deed vertrouwend op de prevelende wind als een verlangend mensenkind.…

je lacht altijd als een stralende hemel wolken en zorgen voorbij toch ken je ook periodes met stilte niet geheel spanningsvrij een heerlijk mensenkind dat echter op de grafiek het streepje gewoon niet vindt kil en secuur is de diagnose gesteld niet normaal wat dan wel want jij kleurt het leven met een extra accent ik stimuleer…

De hoogleraar in natuurwetenschappen rust even na zijn vernuftig onderzoek bidt tot God: U milde heerser en liefdevolle Vader over hetgeen bestaat en leeft veroorlooft mij nietig mensenkind steeds meer te bevinden hoe de ons omringende dingen en krachten in het verste verleden door Geesteshanden werden gewrocht _ heden nog werken maar…

Zo licht de klanken van het carillon Maria vol genade spreidt haar mantel Over de aarde uit waardoor ik kantel Vanuit het donker reik ik naar de zon Kitesurfers stoeien wild met zee en wind Zo dierbaar is het brede autostrand Ik duik door golven, blij en bruinverbrand Ben weer een speels, onwetend mensenkind Het is de tijd van 's Heren…

Volle moederborst begeerlijk voor een mensenkind altaar van de zon. Haar mond ontvlucht, tanden als witte vogels in gewit brokaat. Nachts betaal ik tol in armen te begraven uit licht op te staan Tussen de lippen lonkt een overrijpe mond daad van verlangen.…

Achtenzestig jaar Al speel jij In blessuretijd, Zeg je overtuigd Van je gelijk - Het oorlogsmonster Heeft je leven Voorgoed getekend Zo vaak ben je Al langs de smalste Richel ontsnapt Mensenkind dat van Begin tot eind Zo veel mee Moest maken - Eerst was je kind Daarna vooral jood En werd de adem Je benomen door…

dominee gaat scheiden de kansel is nu leeg Harten zijn gebroken de scheuren zijn geteld Hij liep verloren door de kerk en zocht zijn god in psalmen en gebeden Zijn ziel verscheurt de stem die zwijgt Dat liefde wonderen konden preken toen zijn hart nog loven kon Nu zoekt hij langs vele wegen een sleutel voor die ene deur Hij is een mensenkind…

Een Goddelijk mensenkind Zo wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemind. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zong in deze heilige nacht Omdat Jezus was geboren. Laten we knielen voor Hem neer Aanbidden, danken en loven In Zijn goedheid blijven geloven Jezus, onze Heiland, onze Heer.…

Een Goddelijk mensenkind Zo wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemint. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zong in deze heilige nacht Omdat Jezus was geboren. Laten we knielen voor Hem neer Aanbidden, danken en loven In Zijn goedheid blijven geloven Jezus, onze Heiland, onze Heer.…

Een Goddelijk mensenkind Zo wonderlijk verwekt In een kribbe toegedekt Door God de Vader bemint. Een leger van engelenkoren Vol van kleuren en pracht Zong in deze heilige nacht Omdat Jezus was geboren. Laten we knielen voor Hem neer Aanbidden, danken en loven In Zijn goedheid blijven geloven Jezus, onze Heiland, onze Heer.…

Er dansen wolken op de stormen er zwaaien bomen op de wind en alles wuift stil bij dit afscheid van steeds opnieuw een mensenkind. Er valt een steen op zwarte aarde voordat jouw reis met Hem begint God gaf, maar heeft een hand genomen en voert haar verder als Zijn kind.…

Zijn doordringende blik Peilt achteloos De liefdevolle vrucht van Het verwoestende mensenkind, Gedachteloos achtergelaten, als een Opdringerig koekoeksjong, In de druilerige portieken Van een, zichzelf het leven Uitzuigende, wereld. Verschroeiende muskieten, Haatlarven van doldrieste wezens, Verblijven blind in hun Verborgen kokers.…