Alle inzendingen over Madeliefjes

praalziek pronkt de passiflora met haar paarse pracht minieme madeliefjes maken moedig mee het mooie weer bedaard brommend bedrijft een bezige bij haar bloemgerichte bijentaak vlinders vleugelen vederlicht voorbij en zomerzot zoent de zinderende zon zomaar alle zorgen weg…

mag ik je mijn veldboeketje geven met sprankjes vitaal leven een toefje ritselkruid met paardenbloemensap voor ongerechtigheden van de huid een slinger madeliefjes geknoopt met jeugd twee rode hartendiefjes wat bella donna tegen helder licht verzacht het ochtendzicht mijn veldboeket bloeit zomerzon is puur een gift voor ons van…

Hij raakt haar huid tergend langzaam snijdt woorden met gekartelde tong langzaam loopt zij uit de adem van vandaag waar gras ooit groen was groeiden madeliefjes alleen maar om bloemenringen te vlechten haar uitval zet een kleurrijke pet op ogen doen inzicht dicht lokken dansen nooit meer…

Haar ogen zijn als de zee vol hartstocht in haar branding als ze blootsvoets door een veld vol boterbloemen, madeliefjes en duizendschoon danst Het gras is warm van de zonnestralen ze bukt als ze een klaproosje ziet verrukt kijkt ze er op neer haar vingers strelen heel even maar de tere bloemblaadjes wat ben je mooi zegt haar glimlach…

Bloesem Bomen met een koningskroon Weg is de koude winter Donderslag Stormwind strooit bloemblaadjes Een enkele hagelbui Boterbloemen Witte madeliefjes in de berm Stuifmeel in de lucht Zonneschijn Wolken drijven langzaam voort De lente is gekomen Vriendelijkheid Een groet, een hand omhoog Mensen lachen weer…

(Naomi) dans maar kind van de zon met je vleugelvoetjes licht op de muziek van je hart laat je stemmetje klinken als de zingende tuinfluiter tussen het kleurige wingerdblad dartel maar als het veulen dat haar blijdschap in een wei met kleine madeliefjes vindt vergeet de tijd, meisje lief glans maar als de zilverberk ritmisch wuivend…

ik zag het blauwe bosje alleen op de wereld in de grote vlakte grassig koud zij steelden hoger dan omringende magere sprieten bijna klaar voor hun eerste maai zij hadden alles gegeven met madeliefjes om verder te leven na hun rijpe zaai in de wisseling van groen door seizoenen had het bosje ook zijn bolletjes groter laten…

speels zweeft allerlei op warme lucht gesnapt door snelle vogels op hun vlucht zacht wiegt je lach madeliefjes op deze mooie lentedag je ogen dromen zomer in samen wordt het paradijs weer herontdekt dat groeit en bloeit uit moeder aarde er zijn geen klokken omgezet de schepping is voor ons in den beginne klaar gezet…

Allerlei verschillende onder andere: 'waarondermeer' was iets speciaals dat veel te raden overliet zwarte en ook vliegende welke de lucht ingingen bij heftige rukwinden oorschelpen bloempotten met boemen: madeliefjes zonnebloemen rozen orchideeën er waren volières met pauwen en paradijssoorten vreemde vogels met hanenkammen…

zachtjes rekken violen zich uit strekken narcissen hun lange nek wiens kelken gekust worden door 't morgendauw doch houdt de vrijdagochtend wolken steevast gesloten waar vroege vogels onverstoorbaar met luid gekrakeel onderdoor vliegen ontvouwen madeliefjes hun schoonheid treuzelend daar kinderhanden in aantocht zijn wachten lenteboeketten…

vaardige vingers vlechten de madeliefjes tot krans jij hebt mij in geel wit met lente omhangen jouw armen reiken mij zomerse warmte jij hebt geven tot talent van het leven gemaakt bent daarvoor vaak tot op de bodem gegaan streef naar balans geef nemen nou ook eens een kans…

Eén pinksterbloem had ik in mijn tuin onder de tafel rond Pinksteren, met madeliefjes en paardebloem. Na het knippen van het gras kon ik haar niet meer vinden. Gelukkig had ik nog foto's van velden pinksterbloem om die op facebook samen met een Pinkstergroet te delen. Toch had ik liever die ene bloem gestuurd.…

gele boterbloempjes madeliefjes en wat rode klaprozen blauwe korenbloemen tezamen op een groene wei een palet met vele kleuren mijn hart wordt danig blij een schilderijtje wordt geboren aquarel in al zijn vormen liefhebbers zullen dit bekoren ja, op zo’n plaatsen wil ik komen een rustig leventje in ongerepte natuur mijn ogen sluiten…

hier sta ik dan, aan de rand van het wellustig papier, omgeven door vibrerend publiek, zoemend de vraag naar mijn hand en dan verzin ik onzinnig uitzinnig virtuele lijven, juichend bij elke sinistere hersenkronkel, kwade kwabben, pijnlijk pinnig ik dicht u de adder aan mijn borst, onderwijl de madeliefjes in wandeling afvragend in verwondering…

Heerlijk dromen vrijheid zonder schuld zonder zonde madeliefjes rijgen bomen beklimmen spellen spelen één tot zeven wie zal mij een kusje geven spel en nooit te oud hoepelen, tollen, verstoppen dropveters stelen er touwen van vlechten droptouw springen volwassen overgeven aan passie los van rede irrationeel zonder schuld.…

Het is vroeg, miezerig en kil de wereld nog stil zit ’n merel op de reling van mijn balkon uit te rusten van haar ochtendlied wat me blij verheugt door de last van regenwater richt traag het gras zich op de sprei van madeliefjes in het gazon buigen droef hun natte hoofdjes ach, ik glimlach want na regen komt toch weer zonneschijn…

Zij rent op blote voeten de vele rondjes in het pas gemaaide gras de wind waait door haar lange haren zon schijnt op nog bleke huid haar lach tovert glans in de dag van deze zomermiddag vele madeliefjes vlecht zij behendig in 't rond en legt ze rond haar kinderhoofd zij voelt zich blij zo vrij te bewegen in gedachten…

ik heb je gezien in de spiegelende ruit van een winkel je vrolijke snuit keek naar mijn rug toen ik draaide ging jij weer terug pas in de bus werd het ontmoeten in je stralende lach een goedendag wat niemendalletjes wist niet eens waar ik was je zwaaide bij afscheid een eindeloos grietje dat houdt van madeliefjes je bent…

Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden hartjes, richten naar de zon. En bij de ondergaande zon, klinkt een lieflijk koor, van merels, elkaar toezingend, hoe hun geluk begon. En groen, overal groen, geelgroen, blauwgroen, grijsgroen. Groener dan groen.…

Katjes zilverglanzend in de zon tegen ’t hemelsblauw en ook madeliefjes komen nu al ras in het verse gras vele zeilende witte wolken volgen dan ook al gauw al zijn ook de hyacinten en narcissen er nog maar pas.…

Mijn schaduw heel klein De zon staat heel hoog Een geurende jasmijn Achter mij een rozenboog Fleurend in de zonneschijn Ik sta tussen madeliefjes En voel me heel blij Zelfs gele trompetjes Lachen naar mij Ik geniet heel stilletjes Heel die bloemenpracht Die mijn ogen streelt Volbracht in 'n zomernacht Bloemen, een zinnebeeld Van mijn…

Het lied dat in mijn hoofd zit heeft nog geen klank of wijs pas als het echt tot leven komt dan geef ik het de wereld prijs Het lied door kinderen gezongen die heel de wereld dan zal horen wanneer uit blijde keeltjes klinkt de lente is geboren Dan dansen weer de madeliefjes in het frisse groene gras en al zag ik de zon niet vandaag…

hoi lief meisje wat zoek jij tussen dit heerlijk geurend groene gras oh boterbloempjes en madeliefjes deze vond mijn mammie het allermooist zij is naar de hemel ja pas pappie zei als zij ze ziet lacht mijn mammie door de wolken heen straks als ik weer naar huis ga druk ik een dikke kus op haar foto op het vele hartjes…

zie je madeliefjes plukken de eersten van dit jaar je vlecht ze in je haar ze kleuren in het lente groene gras de eerste bloemen voorbij aan winters pas jij hebt het voorjaar rond je hoofd en in je ogen twinkelt reeds de warmte van de dromer mag ik je hand voor dans met blote voeten in het gras in het oranje hart van madelief…

vandaag ben ik zuur: ik heb de tuin verwaarloosd en menig buur verwijt mij die rommel - in mijn kop althans er moet geschoffeld en geschopt een beetje plukken helpt niet tegen diepe penwortels in de tuin van mijn jeugd werden madeliefjes onthoofd ten bate van de grasmat in een omkering der zaak trek ik veertig jaar later het gras…

lichtvoetig liep ik over gras knipperend in mijn relatie greep de laatste spriet houvast voor een zekerheid die er niet meer was plukte later madeliefjes voor het grote kringgebeuren in onze cirkel vertelt de krans alle details in geur en kleuren we hebben nog gezongen en met aanwijzertje gekust het gaf mij geen rust…

ze zijn zo gelijk verschillend de dichters in het gedorste avondlicht het vuur draagt gezichten soms verborgen in een nachtverhaal dat dromen stolt tot onbegrepen stenen waarop het handschrift rilt en rolt maar ik hoor ook kleuren knetteren, gedachten die hangen als madeliefjes aan een hals een warme borst waait nog voorzichtig…

Zoals ik zeer lang geleden bij het maaien de bosjes madeliefjes spaarde op dwingende vraag van mijn jongste zoon, zo rij ik nu nog altijd om de enkele viooltjes heen -wit, blauw, paars- die ooit verdwaald, van tussen het liggend hertshooi en het klein vogelpootje, spontaan aan het bloeien zijn gegaan.…

Niet zieltogend zoals al de mensen met droevige ogen maar zoals de hond die in het raam danst Word wakker en kijk Er is zon, er zijn sterren er zijn madeliefjes en het wervelt in je geslacht Laat je wekken door een gedicht Je bloed stroomt Het wordt lente en er ligt brood in de oven Ik zeg niets nieuws Mijn woorden zijn helder…

Houten speelratels kleppen kinderdromen tot madeliefjes. “ Wie een kind door het duister stuurt staat in eigen schaduw “ G.B.Shaw Http:/www.Pamapoems.nl…