Alle inzendingen over Marginaal

Naarmate ik grijzer word, blijft wat mij drijft in scheppende bewoordingen begaan uit liefde en nood, hoe gekker hoe fraaier, wat geen afstand tot de inhoud bood tot het oordeel valt in de carrousel van spiegels waarin je ongevraagd ouder wordt, in vliedende teksten tot aan het marginale tijdstip van de dood, wederkerend spel zo…

Zijn bestaan is marginaal. Maar zijn stekels die ik zie, prikkelden tot poëzie. Metaforen, maar voor wie?…

Overal moet de machine Het voor de mens verdienen Het wordt marginaal. Weg zijn de aangename uren Van het handmatig borduren.…

Het Metropole Orkest is weer gered Ze krijgen nu, dankzij een herverdeling Weer ondersteuning en daarmee meer speling (Tot aan 2020 strijk en zet) Zulk nieuws doorbreekt voor even het gefoeter Omtrent ons moeizaam marginaal geploeter…

Per autoband Eén wolf...páár muggen...marginale dingen Maar zo beginnen veel veranderingen…

Eén leerling die examen Russisch doet Komt dezer dagen even bovendrijven Geen nieuwsfeit dat voor eeuwig zal beklijven Toch doet zo'n marginaal bericht mij goed De wereld zit vol instant-fenomenen Maar hoe vaak is nou iemand nog die éne?…

laat je raken door het duister in het licht red een leven van vergetelheid laat vergeefsheid glanzen laat poëzie door voetnoten schijnen spaar marginale woorden uit laat oorlogsscherven hardop spreken leer onverbloemd te dromen laat stilte de toonzetter zijn…

kale nekken strekken zich voorbij wat wenselijk is ze azen op de kruimels in een blikken zonder blozen dat niet menselijk is ze vreten de restanten uit het marginaal krijsen schuttingwoorden maken hels kabaal in hun meer dan uitgekauwde taal ze verklauwen vederlicht hun prooi behalve hun excreten vinden ze niets mooi zij zijn…

kale nekken strekken zich voorbij wat wenselijk is ze azen op de kruimels in een blikken zonder blozen dat niet menselijk is ze vreten de restanten uit het marginaal krijsen schuttingwoorden maken hels kabaal in hun uitgekauwde taal ze verklauwen vederlicht hun prooi behalve hun excreten vinden ze niets mooi zij zijn de enige poëten…

Het werd een marginaal bestaan. De mensheid bijna uitgestorven. De aarde woest en bijna ledig. Een kleine groep is doorgegaan. Mensen leven in angst en beven. Giga giganteum is nu de baas. Homo wordt gefokt in oude stallen. Als plaagdier kan hij overleven. Ooit was hij dominant. Echt? Dat was 5000 jaar geleden.…

Mijn matineuze mediowissel Marchandeerde meerdere malen Met mammons Marginaal markante manuscript Manoeuvrerende manifestanten Maakten machiavellistisch Malafide malversaties mogelijk Meer manco maar minder maniakaal Moesten mannequins Mantelwetmatigheden Manu propria memoriseren Minutieus minuscuul Memoreerde men mij Modus vivendi mijn…

Wat mensen moeten doen is marginaal. De hoofdzaken doen wij niet, maar worden wel gedaan.   Schiepen wij ons eigen brein? Pompen we ons eigen bloed? Ons rest slechts bewustzijn, en slechts een beetje doen. Wat eten en wat drinken. Enig organiseren. Niet teveel. Bewustzijn van schoonheid. Scheppen van wonderen en liefde.…

Ik ben in verhaal het aanzetstaal dat de penselen streelt - in tekening het marginale, clichématige deel. In portret - de rimpels om flinterdunne lippen, in gevoel, koperpoets lekkend, de lijst onteigenend tot splinters. Het canvas klampt zich vast aan mij.…

Bij de eerste druk al waardeloos papier Met als doelstelling een enkeltje vertier Dozen vol vermalen tot een natte pulp De beschreven bladen zakken in hun schulp Tegenwoordig moet het kortweg digitaal Populaire stukjes worden marginaal Met een entertje gewoon te niet te doen Onze tijd wordt nooit een eindeloos seizoen Oudere verhalen blijven…

ze klitten in bedompte roversholen en bezigen de liederlijkste taal hun normbesef is nul of marginaal ze dragen messen, erger zelfs … pistolen ze slapen in de goten en riolen ik noem hun trek naar hier catastrofaal noem mij maar dom of rechts en radicaal ik haat die lui als hondenpoep aan zolen je ziet ze vaak in kroegen samenscholen…

verdwaal in geschiedenis vergeet een deken van tijd soms slaan de uren over is het vandaag al gisteren eerder dan het geheugen zich herinneren kan marginaal, wederkerig met terugwerkende kracht het is nog geen ochtend sla de nacht om je heen koester de nerven in elke minuut van het hele uur blijf nog even liggen voordat je voor…

In zwarte tekst op heldergroene banen De namen die je nog van vroeger kent Van 't grootste rijk op 't oude continent Het uitgestrekt Imperium Romanum Een grote wandkaart achter in 't lokaal Geen brugger die daarvan al 't fijne weet Noch tweedeklassers die het ooit iets deed Hun kennis is daarvoor nog marginaal Ze werken met de leergang…

op twijgjes, ondiep en te meer somber tussen intense tinten donker met toch die eeuwige schakering treurend rood er zit een dramatisch klampen aan mijn nuances verzinnen, van deze strootjes minstens even breed en even diep waarvan ik evenzeer vallen kan hoe zou het lijken, mijn gehoorzamen aan des te socialer of meer met een snuifje marginaal…

bont gezelschap luidruchtig soms van aard zal ik verder voor u inkleuren: het tableau van het après poëtenspel de vertrokken koopman uit mijn geliefde Mokum de pianoman met de hoed dames van allerlei pluimage zelfs uit Den Haag al dan niet lyrisch door Spa plat geraakt zij werden door de kok met spaghetti en gebakken piepers met marginale…

verschijningsvormen het legaat van registers op de gespleten seconde wordt niet gesproken alleen de vooruitgang het glas stinkt niet of het is verder weg de veroordeling tot solitair vergassen verwording tot ledematen van was het wachten in zetels van vlees verstrekkend als een loopplank bovenop een paar echte mensen clowns, dichters, marginalen…

De taal doorbreekt geen wijfelbare wetten Al is hij in gebruik een kunst met blijken Een diep begrip eenvoudig te besmetten Op golven die de luchtkritiek verrijken Een eerlijk woord wordt letterlijk verwezen Naar marginale speelterreinen en de Geronnen regels worden slecht gelezen Opzij geschoven, zwakjes, onder ede Een ieder spreekt, een…

de realiteit heeft ons ingehaald, de vloed van de overdaad in pixels op een mythische scherm ons onbelemmerd achtervolgt, gebed om bij te blijven, fixatie op het netvlies van het dagelijks gebeuren, als tragikomedie vermomd waarin we ons afvragen of we zicht of grip hebben op eigen werkelijkheid, vervuld van onbegrip voor eigen marginaal…

Wat onrust slechts en dan nog marginaal Het voetbaljaar zou wel cum laude slagen Als wij straks Ajax nog wat kunnen plagen 32- Ajax - ADO Den Haag 3-2 De schaal stond klaar, de kurken konden knallen Een zege werd verwacht, een zege kwam Maar toch geen feestgedruis in Amsterdam Men moet geduld betrachten op de Wallen Een tip voor wie…