Alle inzendingen over Masterclass 18 decem

Langzaam schuifelt De kilometerslange Rij blikken monsters In de richting Van de stad - Blik aan blik, Bestuurdersblik Op oneindig, Ingeblikt mensenvlees, De houdbaarheidsdatum Is niet bekend…

Elke keer Als er iets mis ging Legde ik een steen Om mijn hart Een muur Was snel gevormd Werd hoger En hoger Tot uiteindelijk Alleen het plafond Nog maar ontbrak Één steen was over Ik pakte hem Duwde hem omhoog Maar de steen paste niet Ik hield hem vast Boven mijn hoofd Mijn armen gestrekt Krampachtig Tot mijn armen Moe…

De woorden, hoe relatief als dichteres. Menselijke woorden glijden voorbij lege, holle klanken lijken stiltes te roepen, om antwoorden te vragen.. die voor elk kwamen. De letters, de cijfers...alles is zo relatief. Eén lief, één leven verbaasde mij toen, nu het scheen alles volledig te geraken in diep stil zwijgend wezen.…

Wervend op weg te zijn, Kind van de Levende, makend Zijn volken tot leerling van Hem, stuitend op tegenstand, opdrachtgevoelige, lukt me dat zelfs niet met engelenstem.…

De deur is nooit op slot De sleutel zit er gewoon in klaar voor gebruik en nooit kwijt maar wie bezig is met problemen aan zijn hoofd gaat er naar zoeken en komt niet op het idee dat je gewoon verder kunt door op de klink te drukken Ook mediteren helpt niet met de zorgen wordt vergeten wat er is achter de deur en blijf je waar…

De graaiers van ING graaien weer Ten koste van onze belastingcenten Men zegt vanwege de concurrenten Die graaien ook, alleen nog meer De kredietcrisis is nog niet voorbij De graaiers staan weer vooraan in de rij ------------------------------------------------------- De Volkskrant 18-02-2010: ‘Bonuspot ING groeit weer fors’.…

Bij Genesis 28 : 10-18…

Een pagina omgedraaid in het leven van een kind Groot geworden, door een vriend bemind Geboortestek verlaten, om studiofreak te worden. Gewapend met tassen en borden. Microgolfoven, om punten in te stoven. Wordt gaar gestoomd, voor het werk waarvan zij droomt. Studentenleven begonnen, nog onbezonnen. Zonder tegenslagen of negatieve…

HET AFSCHEID Ik ga er mee stoppen Ik ga lekker op atletiek En ga mijn lichaamsdelen trainen No more sweet poems voor goed voor altijd voor even voor mijn fans voor mijn moeder voor de kindjes voor de oudjes voor de winkelketen De Spar voor nu voor later voor een ander voor altijd Dag lieve mensen Daaaag Doeegh…

wervelend tussen steunbeer en kerkmuur dorre bladeren…

even zwegen ze de velden moegestreden uitgeblust waarom, een vraagstuk niet te begrijpen rood dood stil, kwam als de nacht sterren aan de hemel ondraaglijke kreten, toch hoop op de handpalm die reikt naar het morgen het einde getroffen door waanzinnig schizofrenie wachtend op de wijsheid van de stilte, stil als het was die nacht…

groene droefheid van papavers in de trein kwijnt zij tegen de stang in de deuropening en lacht zo nu en dan naar hem amos, ze moet daar zijn die bijeenkomst is belangrijk liefde denkt toch geen kwaad zij zwijgt zij zwaait en tilt bij haar vertrek door lust omstuwd een knie ------------------------------------------- vrijdag 18…

Hoeveel meisjes heb je bemind, wereld-kind, hoeveel liedjes van verlangen, mocht je vangen? Hoeveel meisjes ik beminde, welgezinde, vraag dat aan de nachtegaal in de groene loverzaal. Hoeveel liedjes ik wel ving, allerliefste lieveling, vraag dat aan de regendroppen, die zacht kloppen. Licht als lachen, droef als wenen, zingend door…

Water, dat zand grijpt, en weer los moet laten. Wind, die wolken drijft, tot voorbij de horizon. Wad, dat eeuwig verandert, en toch hetzelfde blijft. Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

op jouw fiets naar het feest lange lokken speelden langs jouw gezicht vrienden ontmoet in stilte afscheid genomen met vastberadenheid onder jouw arm fietste je door het maanlicht op weg naar nergens verdween zij achter de wolken al tijden opzoek naar de sleutel bleek je gevangen in een doolhof zonder uitgang dit leek dit de enige…

Stormen die razen woeste wind geselt de stad boom in het water.…

nog weet je het eerste vlokje dat plakte tegen het raam daar zijn glinsterende ragfijn witte kristallen liet zien om dan heel langzaam naar beneden af te glijden steeds kleiner in een snel drogende lijn naar het kozijn ademloos heb jij haar zien sterven aan doorzichtigheid wil melker 18/01/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

de inwoners hebben nu gestemd toch een nieuw museum in het centrum het komt nu tussen de winkels ingeklemd dat was de uitslag van het correctief referendum de politici hebben het toch voor elkaar gekregen voorstanders in minderheid, want tweederde was tegen NB:gisteren was het referendum,de architect Abe Bonnema liet Leeuwarden 18 miljoen…

Bijna 18, bijna klaar om te vliegen. En dan "Hakken in het zand" zei de dokter. Radeloos waren we, meegesleurd in de maalstroom van de gebeurtenissen. 9 weken, een mensenleven. 's Nachts geen telefoon, 's morgens "Hij is er nog" Niet hardop zeggen, zelfs niet denken. En dan toch moeten kiezen voor bevrijding.…

Johannes 16 : 16-22 en Romeinen 8 : 18-25…

Math.10:30 Lukas 21:18…

Hij rende niet weg maar werd wel getroffen en viel over de meningen van 18 miljoen Nederlanders Zijn oproep zegt van alles maar vanaf het beeldscherm kijkt een bedrukt en verschrikt gezicht te vroeg nog?…

Als baby speel ik met jouw kleine hand met zachtjes neuriën troost ik jouw verdriet zo hebben wij een schijnbaar onbreekbare band met jouw hele leven in het verschiet als peuter beschermde ik je voor het vallen lachte ik om jouw eerste wankele stapjes met die kleine beentjes volgde je alle ballen lachte ik, iedere minuut om jouw malle grapjes…

Omdat ik dus te vroeg begon met blowen Kwam ik niet verder dan de 2e klas Zó shit -hoewel de wiet uitstekend was- Voor m'n IQ en de spermatozoën Maar als de bel gaat na het speelkwartier Zit ik gewoon heel chill weer in groep eh..vier. ------- Onderzoek toont aan dat wie voor zijn 18e begint met het gebruiken van cannabis zo'n 8 punten…

hij denkt dat het veilig is op de trein, beeld na beeld gaat voorbij er zijn kinderen zijn handen veegt hij af uit regelmaat wie trekt er aan de noodrem wanneer nieuwe wegen zich naakt wensen langs een ander zijspoor vergrijpt een man zich aan bomen, blind en ongeremd de wind is hem te hoog elders worden namen gegeven aan stenen…

natuurlijk blijf ik jou altijd bij mij dragen nu de tijd van leven voor jou ten einde is afscheid neem ik van het lieve lijf dat ik minnen mocht maar de geest blijft waar vogels fluiten in bomen en struiken hoor ik in elke toon jouw passie vlammen als langs mijn wang een vlinder fladdert is dat mij een groet van mij de allerliefste…

water witte doeken in het donkergroen van de olijvenrust de tuinen van gethsemane in het voetenwas ritueel de groep is compleet als hij met hen spreekt en samen eet waarbij ieder van de woorden schrikt die hij tot judas richt hem is niets menselijks vreemd als hij dit wetend judas meteen al heeft vergeven wil melker 18…

------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan de Werkgroep voor Liturgie Heeswijk van de Obrechtkerk te Amsterdam, waar de dichter op 18 september de Vredeszondag bijwoonde en hem de gebedszinsnede "als de dood zo welkom is" trof.…

Minster Leers heeft na 9 jaar en talloze procedures besloten dat de 18 jarige Mauro toch uitgezet wordt naar Angola.…

Het kind pakt vol vertrouwen De hand van de man, de grijsaard Die zijn vader is, Of zijn opa, Dat maakt ook niet Zoveel uit, wat telt Is de onvoorwaardelijke liefde Van de mens wiens adem hij kent Als was het zijn eigen adem, Die net als hij een mens is Die Adam heet, een mens die door De adem geschapen is…